سایت خبری تحلیلی افق

بانک ورزش- مسلما مساله برگزاری داربی دوستانه تهران در آلمان، یکی از فرسایشی‌ترین پرونده‌های چند سال اخیر فوتبال ایران بوده که همه را خسته و کلافه کرده است. اسپانسر به هر ضرب و زوری که شده قصد دارد این بازی را برگزار کند و اگر دستش می‌رسید تقویم کل لیگ را به خاطرش به هم می‌زد. تا لحظه تنظیم این مطلب همچنان اخبار ضدونقیض در مورد برگزاری یا عدم برگزاری این بازی به گوش می‌رسد، اما چه این مسابقه انجام شود و چه انجام نشود، دست‌کم یک نکته کاملا واضح است؛ اینکه اسپانسر به شدت برای برگزاری این بازی مصر است و اگر این اتفاق امروز رخ ندهد، شاید بین دو نیم‌فصل و یا حتی سال آینده انجام شود. این همان چیزی است که خیلی از هواداران پرسپولیس و استقلال با آن مشکل دارند؛ اینکه شوخی با داربی تهران ممکن است صدمات سخت و جانکاهی به این دو باشگاه وارد کند و در آینده سکه آنها را از رونق بیاندازد.

واضح است که مسابقاتی مثل بازی پرسپولیس و استقلال در همه کشورهای جهان ارزش و اعتبار خاصی دارند و این اعتبار ممکن است با تکرار بیش از حد بازی مزبور، کاملا از بین برود. لطف این قبیل مسابقات در آن است که کمتر برگزار شوند و حساسیت و اهمیت‌شان را حفظ کنند. فراموش نکنیم در سال۹۰ به خاطر چند بار رویارویی پشت سر هم پرسپولیس و استقلال در لیگ، جام حذفی و جام ولایت، این مسابقه کاملا از رونق افتاد؛ به طوری که برای تماشای مسابقه این دو تیم در جام ولایت فقط ۲۰هزار نفر راهی استادیوم آزادی شد که این شاید کم‌تماشاگرترین داربی تاریخ تهران بود؛ البته بدون در نظر گرفتن دیدار بندرعباس که پشت درهای بسته برگزار شد. این وضعیت و چهار بار رویارویی سرخابی‌ها طی شش ماه باعث شد حتی مسابقات رسمی دو تیم هم از سکه بیفتد؛ طوری که مثلا داربی۷۴ پایتخت که بعدها به خاطر پیروزی پرسپولیس با درخشش ایمون زاید تاریخی شد، فقط ۴۰هزار تماشاچی در ورزشگاه داشت. این در حالی است که مثلا سال۷۳ تقابل سرخابی‌ها بعد از دو سال، ورزشگاه آزادی را به مرز انفجار رساند و کاری کرد که کل کشور تحت تاثیر برگزاری آن بازی باشد.

به هر حال برای اسپانسر هم که طبعا بنا به ذات خودش فقط به کسب منفعت مالی فکر می‌کند، خوب نیست که داربی تهران لوث شود و ارزش واقعی‌اش را از کف بدهد. بنابراین شاید بهتر باشد دوستان قید اجرای این پروژه را بزنند و برای برگزاری مسابقات دوستانه و سایر موارد، روی بازی سرخابی‌ها با سایر رقبای داخلی یا خارجی تمرکز کنند. حیف داربی است به خدا؛ فقط همین یک سرمایه برای فوتبال باشگاهی ایران باقی مانده!