جدی‌ترین انتقادی که از زمان بازگشت نوراللهی به پرسپولیس متوجه این بازیکن می‌شد، سهل‌انگاری‌اش در کارهای دفاعی بود. نوراللهی می‌خواست رفتنش به تراکتورسازی را از دل هواداران در بیاورد و برای جبران آن، سعی می‌کرد که چشم‌نواز بازی کند. در نتیجه بیشتر در کارهای تهاجمی شرکت داشت و از دفاع کردن غافل بود.
اتفاقی که آسیب جدی به خط دفاع پرسپولیس می‌زد. ولی با گذشت زمان، برانکو کم کم به او یادآوری کرد که در زمین چه انتظاری از هافبک دفاعی تیمش دارد. نوراللهی هم خیلی زود وظایفش را به یاد آورد و در اولین مسابقه فصل جدید، تفاوتش را نسبت به لیگ هفدهم نشان داد. احمد نوراللهی در بازی با پدیده در کارهای دفاعی خیلی متعهد نشان داد و به‌جز سه دفاع پرسپولیس یعی سیدجلال، شجاع و ماهینی، هیچ بازیکنی در زمین بیشتر از او عملکرد دفاعی نداشت. احمد در این مسابقه یک بار از حریف توپ گرفت، یک نبرد هوایی پیروز شد و ۶ مرتبه هم عملکرد دفاعی ثبت کرد. یعنی سه برابر بازیکن کناری‌اش، کمال کامیابی‌نیا عملکرد دفاعی داشت.
نود