مراد عنادی – کارشناس مسائل سیاسی
شاید چنین تصور شود آنچه که این روزها در عراق می گذرد و مدتی قبل بوکوحرام درنیجریه به آن دست زد و مدت هاست که در افغانستان ،پاکستان و سوریه در جریان است، جولان تروریست های داعش ، بوکوحرام، طالبان، جبهه النصر، احرار شام و الشباب و سرشاخه اصلی تروریسم یعنی القاعده در این چند کشور است اما این فقط یک روی سکه است چرا که در روی دیگر سکه چوب حراج گروهک های تروریستی به تمامی دستاوردهای جامعه بشری است. نظام موجود در سطح جهان با همه مشکلات و کاستی ها به لحاظ ناعادلانه بودن توزیع قدرت و ثروت حاصل سال ها تلاش مشترک و نشست های بیشمار بین علاقمندان به برقراری صلح و امنیت در جهان و نهادینه ساختن آن بوده است حرکتی که در ادبیات روابط بین الملل نقطه شروع آن را از قرارداد وستفالیا ۱۶۴۸ بایستی در نظر گرفت. جامعه بشری از ۱۶۴۸ با تجربه برگزاری کنگره وین در سال های ۱۵-۱۸۱۴ و تشکیل جامعه ملل پس از جنگ اول جهانی و سازمان ملل متحد در ۱۹۴۵ سعی کرده است صلح و امنیت را در جهان نهادینه سازد و بدین ترتیب جامعه بین المللی را و روابط دولت ها و انسان ها با یکدیگر را از وضع طبیعی یا همان حاکمیت قانون جنگل که فیلسوف انگلیسی هابز می گفت مبنی بر اینکه انسان گرگ انسان است رهایی بخشد. البته این آرمان از گذشته از سوی انبیای الهی برای بهتر زیستن انسان ها اعلام شده بود. به رغم همه این تلاش های مستمر در جهان از سوی مصلحان دینی و سیاستمداران صلح دوست که حاصل آن تشکیل صدها سازمان و نهاد و تهیه و تدوین صدها قطعنامه و کنوانسیون بوده است اکنون در هزاره سوم ملاحظه می شود که گروهی تروریست به نام القاعده و زیرمجموعه های آن به اسامی داعش و بوکوحرام و …. همه این دستاوردها را به تمسخر گرفته اند . آنها به راحتی وارد کشورهای مختلف شده و مرتکب انواع جنایات جنگی می شوند که آدم ربایی و کشتار دسته جمعی فقط یک قلم آن است . تخریب اماکن مقدس ، تاریخی و زیرپا نهادن ابتدایی ترین حقوق انسانی و آواره ساختن میلیون ها نفر همه بخش کوچکی از کتاب تاریک و قطور تروریسم است . زیرپا نهادن مقررات بین المللی از یک سو و جولان دادن در برابر دیدگاه بی تفاوت اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد و سازمان های منطقه ای و قدرت های بزرگ مدعی دفاع از حقوق بشر و پرچمدار مبارزه با تروریسم همگی تناقض هایی هستند که نشان می دهند داعش و امثال آن صلح و ثبات را نه تنها در عراق، سوریه ، پاکستان، افغانستان ، نیجریه و سومالی که نظم و امنیت را در جامعه جهانی به خطر انداخته اند. بدیهی است ادامه این وضعیت زنگ خطر را برای همه کشورها، سازمانها ی بین المللی و حتی سازمان های مردم نهاد به صدا درآورده است که هر چه سریع تر به مسئولیت خود برای تلاش دسته جمعی جهت جلوگیری از ویروس کشنده تروریسم عمل کرده دربسیجی جهانی به مقابله با این پدیده شوم بشتابند پدیده ای که از بلایای طبیعی و بیماری واگیردار همچون طاعون، ایدز، آنفلونزای مرغی و جنون گاوی برای مردمان کشورهای مختلف بسیار کشنده تر است چرا که جنون تروریسم و جنایات جنگی وکشتار دستجمعی تروریست‌ها همانگونه که این روزها در عراق،سوریه، کنیا و نیجریه شاهد هستیم هیچ مرزی نمی‌شناسد.
