عکس عجیبی است این عکس. مردم به صورت خود جوش ، بدون پول دادن به لیدر و دمیدن در شیپورهای تبلیغاتی ، آمده اند استقبالِ تیم شکست خورده کارلوس کروش.
مثل یک قهرمان او را تحویل گرفته اند. آمده اند به پیشواز کروشی که با تیم ملی در یک چهارم نهایی حذف شده . همان مرحله ای که وقتی قلعه نویی وقطبی در آن باختند “مجبور” شدند برای همیشه بروند.
این عکس را باید خوب نگاه کرد. عکس مهمی است. این عکس با ما حرف ها دارد ، مثلا این که؛مردم فوتبال را خوب می فهمند. مردم برای صداقت ارزش قائل هستند. مردم به آنها که واقعاً خدمت می کنند علاقه بسیار دارند. مردم فرق کروش و ” دوشاب ” را تمیز می دهند.کارلوس کروش می رود تا بشود محبوب ترین مربی تاریخ ایران.
او فقط یک “جام” کم دارد. امید که این یک جام را بگیرد و بعد برود.
تکمله:به گمانم همه این محبوبیت از حب کارلوس نیست. مردم وحشت دارند از افتادن کار به دست کسانی که برای تیم ملی دندان تیز کرده اند. البته باز هم تاکید می کنم کروش دارای محبوبیتی شگفت انگیز است.
*عضو پیشین هیات رئیسه انجمن ورزشی نویسان ایران
