به گزارش «ماهستیم»، فریبا داوودی مهاجر از جمله کسانی است که پس از خروج از کشور بخشی از شهرت خود را مدیون تلویزیون فارسی صدای آمریکا (VOA) می‌باشد.
او برای اولین بار در تلویزیون فارسی صدای آمریکا و به درخواست مجری برنامه [کامبیز حسینی] حجاب از سر برداشت و درست از همان زمان بود که مورد توجه اپوزیسیون قرار گرفت.
با اینهمه، اکنون قلم در دست گرفته و علیه سیاست های صدای آمریکا مطلب نگارش می‌کند!
بسیار قابل تأمل است که چرا فریبا داوودی مهاجر اکنون به فکر افشاگری علیه صدای آمریکا افتاده است!!؟ افشاگری و انتقاد از صدای آمریکا تنها یک دلیل میتواند داشته باشد، آن هم قطع همکاری صدای آمریکا با فریبا داوودی مهاجر و بالتبع مسائل مالی و…
فریبا داوودی مهاجر هرچند که میکوشد سیاستهای بخش فارسی صدای آمریکا را نقد نماید، اما به طرز ناشیانه ای از همان ابتدا با ذکر خاطره ای از دعوت به صدای آمریکا برای انجام مصاحبه درباره انتخابات سال ۸۸، از این رسانه انتقام میگیرد.
او می‌نویسد: «روزهای نخست انتخابات سال ۸۸ بود و من به یکی از برنامههای صدای آمریکا دعوت شده بودم. روزهایی که پس از اعلام نتیجه انتخابات، خیابان‌های تهران به یکباره مملو از مردمی شده بود که با شعار “رأی من کجاست؟” به دنبال تغییر فضای سیاسی-اجتماعی بودند. بر روی شبکههای اجتماعی هم فیلمهایی حاکی از کشته شدن چند نفر از تظاهرکنندگان منتشر شده بود. زودتر از شروع برنامه خودم را به صدای آمریکا رساندم. بر خلاف رویه معمول، سردبیر وقت برنامه خود را به من رساند و گفت: به هیچ وجه حرفی از کشته شدن تظاهرکنندگان و اتفاقات جنبش سبز نزنید و در موضوع برنامه صحبت کنید. از وی درباره چرایی این توصیه در چنین شرایط حساسی پرسش کردم. ایشان به این پاسخ بسنده کرد: دستور از بالاست!»
فریبا داوودی مهاجر بخش فارسی صدای آمریکا را به امپراطوری کاغذی شبیه می‌داند!
داوودی مهاجر برای اولین بار مقابل دوربین VOA کشف حجاب کرد
وی در بخش دیگری از یادداشت خود می نویسد: «زیرساخت مشکلات کنونی صدای آمریکا، نقطه ثقل دیگری دارد که بدون بررسی آن امکان آسیب شناسی دقیق آن ممکن نیست. آنچه کار را از پای‌بست در صدای آمریکا ویران و مانند موریانه ای در این سازمان لانه کرده است، فقدان اصول، ضابطه و چارچوب حرفهای برای بکارگیری نیروهایی است که قرار است حاملان استراتژی رسانه باشند. کافی است از مدیریت فعلی خواسته شود تا رزومهای از سوابق حرفهای و چگونگی استخدام برخی افراد شاغل در این رسانه را ولو در نشریات دانش آموزی و دانشجویی عرضه کنند.»
دامنه انتقاد فریبا داوودی مهاجر از نقد سازمانی فراتر رفته و او در بخش دیگری از گزارش خود، کنگره آمریکا را خطاب قرار می‌دهد و می‌نویسد: «آنچه کنگره آمریکا باید بداند، فقدان استراتژی رسانهای درصدای آمریکاست؛ استراتژی که نبودش موجب شده این سازمان الگوی مطلوب سازمانمحور یا محتوامحور نداشته باشد. کافی است مأمور تحقیق و تفحص کنگره از مدیران صدای آمریکا پرسش کند در ۵ سال گذشته و آینده مصادیق و بیانیه مأموریت و شکل اجرایی آن را بنویسند و درباره استراتژی تولید پیام، نظارت بر محتوا و چگونگی راههای تأثیر بر مخاطب توضیح دهند.»
گفتنی است در مردادماه سال ۱۳۹۳ نمایندگان کنگره به طرحی رأی دادند که بر اساس آن رسانه‌هایی مانند «صدای آمریکا» و «رادیو فردا» تا پایان سال ۲۰۱۴ تعطیل شده و یا به جای آنها تشکیلات جدیدی با استفاده برخی از عوامل و امکانات این دو رسانه آمریکایی ایجاد شود.
اگرچه فریبا داوودی مهاجر از نبود اصول و چارچوب حرفهای در بخش فارسی صدای آمریکا انتقاد می‌کند و معتقد است که کارکنان این رسانه بر اساس روابط خانوادگی و… استخدام میشوند، اما وی خود بهتر از هرکسی می‌داند که ورودش به صدای آمریکا و دریافت حقوق و مزایا از این رسانه بر پایه همین روابط صورت گرفته است. حتما افشاگری علیرضا نوری زاده درباره فریبا داوودی مهاجر را به خاطر دارید!؟
نوری زاده در بخشی از سخنان خود در برنامه “پنجره ای رو به خانه پدری” خطاب به فریبا داوودی مهاجر گفته بود: «شما کی هستید که از من منابع مالی میخواهید؟ شما وقتی آمدید آمریکا با روسری! منابع مالیتان کی بود؟ کی به شما آپارتمان داد که روسریتان را برداشتید؟ هزینه کنفرانسها بسیار کمتر از مبلغی است که به عنوان بورسیه در آمریکا به شما پرداخت شده است. بنابراین وقتی حساب کتاب بازمیکنید بدانید با کی طرف هستید!»
فریبا داوودی مهاجر، مدیران و گردانندگان صدای آمریکا را نیز مورد عنایت قرار داده است. او در بخش دیگری از مقاله خود درباره سیاستهای صدای آمریکا می‌نویسد: «همچنین مدیران و گردانندگان صدای آمریکا استراتژی شناخت مخاطب را ندارند و نمیدانند در تولید یک برنامه، خواست مخاطب اولویت دارد یا نیاز آنها؟ بسیاری از آنها نمیدانند حرکت به سمت حرفهای شدن و تنوع در بستهبندی موضوع با بارکشی سیاسی حالا به هر جهتی فرق دارد و اصولا نمیتوان حتی یک روزنامه دیواری تولید کرد و معنای این دو مفهوم را ندانست.»
گفتنی است پیش از این “مجید محمدی” نیز مجموعه گزارشهایی را تحت عنوان «بیبیسیزاسیون صدای آمریکا» علیه سیاستهای غلط بخش فارسی صدای آمریکا منتشر کرده بود. مجید محمدی جامعه شناس ایرانی و از کارشناسان بخش فارسی رسانه دولتی انگلیس (BBCPersian) است.
در بخش پایانی این نوشتار، فریبا داوودی مهاجر یک بار دیگر خاطره تعریف می‌کند.
به هر روی با شرایط فعلی، حضور مجدد فریبا داوودی مهاجر در صدای آمریکا منتفی است؛ اما در آینده آیا اصلا صدای آمریکایی وجود خواهد داشت؟ یا ما هم باید بهمانند فریبا داوودی مهاجر از تلویزیون فارسی صدای آمریکا با خاطره یاد کنیم!؟
