محسن احدی دبیر انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران در نشست خبری جامعه شنوایی‌شناسی ایران اظهار کرد: ایران در حالی دارای ۳ هزار فارغ‌التحصیل شنوایی‌شناسی است که ترکیه دارای ۳۰۰ فارغ‌التحصیل و ۲۰۰ دانشجوی در حال تحصیل است حال آنکه جمعیت دو کشور تقریباً برابر است.
وی تصریح کرد: کانادا که دارای نظام سلامت پیشرفته‌ای است نیز دارای ۳۰۰ آدیولوژیست است و جمعیت این کشور نیز ۳۴ میلیون نفر است.
احدی افزود: اروپا نیز حدود هزار شنوایی‌شناس دارد اما تعداد شنوایی‌شناسان آمریکا با جمعیت ۳۵۰ میلیون نفری در حدود ۱۵ هزار نفر است و همان گونه که می‌بینید در ایران تعداد شنوایی‌شناسان به خصوص در مقطع کارشناسی داراست و ما نیازمند مقاطع بالاتر شنوایی‌شناسی هستیم و با توجه به خدمات تخصصی این رشته بیشتر نیازمند دکترای حرفه‌ای هستیم.
دبیر انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران تأکید کرد: این شمار بالای فارغ‌التحصیلان بازار کار و کیفیت تخصصی را تحت تأثیر قرار داده است بنابراین مسئولان باید برنامه‌ریزی مناسبی انجام دهند تا کشور از نظر شاخص شنوایی به رتبه‌های بهتری دست پیدا کند.
وی بر لزوم مراجعه به افراد متخصص برای ارائه خدمات شنوایی تأکید کرد و گفت: هر بیمارستان، درمانگاه یا کلینیک تخصصی که مجوز از وزارت بهداشت در این زمینه داشته باشد می‌تواند این خدمات را ارائه دهد.
احدی تأکید کرد: یکی از مشکلات بیماران دارای اختلال شنوایی فقدان پوشش بیمه‌ای مناسب برای تهیه سمعک است بنابراین دولت باید پوشش بیمه‌ای را افزایش دهد چرا که با این شرایط بخش بزرگی از نیازمندان یعنی چیزی حدود ۸۰ درصد افراد به دلایل مختلف از سمعک استفاده نمی کنند.
دبیر انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران استفاده از سمعکهای دارای کیفیت مناسب را ضروری دانست و گفت: استفاده از سمعکهای بی‌کیفیت نه تنها مفید نیست بلکه ممکن است ایجاد عارضه هم بکند بنابراین سمعک‌ها باید گارانتی داشته باشد و در حقیقت کالای ارائه شده دارای اصالت باشد.
فارس/احدی افزود: چندی پیش معاون وزیر بهداشت عنوان کرد نیروی کافی برای نظارت بر تجهیزات پزشکی قاچاق نداریم بنابراین ما شنوایی‌شناسان از همین جا تأکید می‌کنیم که حداقل در موضوع تجهیزات شنوایی آمادگی نظارت بر تجهیزات و هر گونه کمک به وزارت بهداشت را دارا هستیم چرا که تجهیزات غیراستاندارد در نوزادان و سالمندان عوارض شدید ایجاد می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: تجویز یعنی شناسایی آسیب با آزمایش بنابراین کسی می‌تواند سمعک را تجویز کند که به روش‌های تشخیص مسلط است و می‌داند برای چه بیماری چه شکل و نوعی از سمعک را تجویز کند.
