کاظم اولیایی در گفتوگو با ایسنا، درباره وضعیت مدیریتی پرسپولیس اظهار کرد: اینکه در باشگاه پرسپولیس قائم مقام و مدیرعامل یکدیگر را قبول ندارند، جای تاسف دارد. مدیر و قائم مقام را مجمع انتخاب کرده و به واقع هیات مدیره را بازی نمیدهند. البته قائم مقامی نژادفلاح به چه شکل است؟ آیا قائم مقامِ ساختمان است؟ او باید قائم مقامِ مدیرعامل میشد. مجمع وظیفه انتخاب مدیرعامل و قائم مقام و رضایت از این دو را به عهد دارد. به شخصه هیچ گونه نقشی برای نژادفلاح و سیاسی قائل نیستم. این نقش متوجه کسانی است که این افراد را بدون تجربه و بدون سنجش عواقب آن انتخاب میکنند و ادعای زیادی هم دارند.
وی افزود: این دو نفر که به خواست خودشان نیامدند. ابتدا داوطلب شدند و آنها هم پذیرفتند. الان هم که هر دو را در رینگ قرار دادهاند و میگویند یکدیگر را بزنید! افراد بالا دست هم به آنها نگاه میکنند.
مدیر عامل اسبق استقلال ادامه داد: اولین ریشه این مسائل هم در بی قانونیای است که در باشگاهها به وجود آمده است. مسبب اصلی هم مجلس است. مجلس مسئول تعیین و تصویب قانون است. هنوز هم در باشگاهها از مجوزی استفاده میکنیم که قدمت آن به ۵۷ سال پیش بر میگردد.
اولیایی افزود: استقلال هم روزگار خوبی ندارد. درست است که ثبات بیشتری نسبت به پرسپولیس دارد اما مانند آتش زیر خاکستر است. بیشتر این ثبات هم به خاطر دو عامل است. یکی وجود شخص قلعه نویی است که به دلیل سوابق زیادش توانسته آرامش را حفظ کند. دوم هم کسوت افشارزاده است که احترام خاصی برای او قائل هستند و این دو آتش را زیر خاکستر نگه داشتهاند. یکی از عوامل ثبات استقلال در این سالها، اساسنامهای استکه دکتر ایروانی و آقا محمدی سالهای گذشته به تصویب رساندهاند و تغیرات کنونی بر اساس آن اساسنامه است.
* چرا وزارت معدن و نفت میتوانند تیمداری کنند اما وزارت ورزش نمیتواند این کار را بکند
اولیایی در پاسخ به این سوال که آیا انتخاب رییس هیات مدیره پرسپولیس تنها با ملاک “پولدار بودن” تجربه موفقی برای پرسیولیس بوده است؟ اظهار کرد: تجربه ناموفقی بود و تعیین جایگاه ورزش در نظام ما جوابها را میدهد. کمیته ورزش مجلس در کمیسیون فرهنگی قرار دارد و ورزش را یک عامل فرهنگی میدانند. وقتی ورزش را صرفا به سرمایه میدهیم و فرهنگ را در اختیار سرمایه میگذاریم این مشکلات پیش میآید. باید در چارچوب نظام، ورزش را مقوله فرهنگی ببینیم و مسائل مالی را به عنوان ابزار در اختیارش قرار دهیم.
وی اضافه کرد: مجلس اعلام کرده است که نباید وزارت ورزش به باشگاهها پولی را پرداخت کند. آیا مجلس محترم نمیبیند که که وزارت نفت و وزارت معدن باشگاهداری میکنند؟ پرداخت هزینه برای سایر وزارتها مانعی ندارد و فقط وزارت ورزش که تخصصی است حق ندارد باشگاهداری کند؟! از ابتدا هم میل آقایان به فوتبال نبود. با وجود اینکه فوتبال را تدریس میکنند و کتابهایی را هم نوشتهاند، برای آن کاری نمیکنند. اما فوتبال ورزش اول دنیاست و چون کشتی را داریم نمیتوانیم “در” کشورمان را ببنیدم و ورزش دیگری را نخواهیم. فوتبال یک شغل است و اشتغالزایی میکند. در کشورهای پیشرفته از آن به عنوان ابراز اجتماعی استفاده میکنند چرا که فوتبال ضریب نفوذی بین المللی دارد. نکته قابل توجه این است که وزارتخانههای غیر تخصصی و بنگاههای غیر اقتصادی میتوانند پول بی حساب را وارد فوتبال کنند. البته که مخالف تیمداری وزارت ورزش هستم اما حداقل باید زمینه لازم برای تغییر از بخش دولتی به خصوصی را آماده کنند. اگر این بستر فراهم نشود به عشق و علاقه مردم چوب زدهاند.
* بن بست کنونی به خاطر تدابیر سازمان خصوصیسازی و وزارت ورزش است
مدیرعامل اسبق استقلال تاکید کرد: باید برای انتقال فوتبال دولتی به بخش خصوصی فرایندی را پیشبینی کنیم و برنامه زمان بندی بنویسیم و نقطه به نقطه اجرا کنیم. در ۳۷ سال گذشته هم به دنبال بخشهای مختلف رفتهایم. پرسپولیس را به بنیاد مستضعفان، سهامی خاص و وزارت معادن واگذارکردهایم و استقلال را به وزارت رفاه دادهایم اما نتیجهای در بر نداشتند. اگر میخواهیم این دو تیم را حفظ کنیم باید الگوهای موفق دنیا را شناسایی و با شرایط کشور منطبق کنیم. سپس در مجلس مورد تصویب واقع شود و به عنوان یک اصل مورد قبول همه باشد. امروز در جایی خواندم که نژادفلاح فرد گوش به حرفی نیست. در نتیجه چون سیاسی آمده است و آدم گوش به حرفی است او را بر روی صندلی ریاست بنشانیم. کسی که میآید نباید طرح و نظرات شخصی خودش را ارائه دهد و دایه مهربانتر از مادر شود، بعد از موفقیت کوتاه مدت هم بگوید چون من بودم موفق شدیم. بن بستی که در حال حاضر به آن خورده ایم به خاطر تدابیری است که سازمان خصوصی سازی، وزرات ورزش و سایر عوامل اندیشیدهاند.
اولیایی گفت: تشکیل هیات مدیره پرسپولیس به دلیل کاهش مبالغ بوده است اما هر دو باشگاه با شکست روبه رو شدند. افشارزاده روز گذشته گفت هیات مدیره قرار بود ۵ میلیارد بیاورد که محقق نشد و یک ریال هم نیاوردهاند، در عوض یک سری کارمندها را هم آوردهاند و خرج اضافی روی دست باشگاه گذاشتهاند. آقایان طرح می دهند و بعضی فکر میکنند می شود با این روشها این دو تیم را اداره کرد.
*با این شیوه، واگذاری ثمرهای ندارد
مدیرعامل اسبق استقلال گفت: فوتبال پتانسیل درآمدزایی مناسب را دارد. با واگذاری به این شیوه هم مشکلی حل نمیشود. این دو باشگاه از توانایی لازم برای بهرهمندی اقتصادی محرومند. اگر ما هم پولی از صاحب مکنت بگیریم و بگوییم ۲۹۰ میلیارد هم شما بدهید، معلوم است که کار اشتباهی است. این کار وزارت ورزش، بن بست است. تا به حال هم بهره برداری کوتاه مدت در فوتبال اتفاق افتاده است و عدهای با پول کثیف ورزش را سیاه کردهاند.
وی افزود: رییس سازمان لیگ میگوید ما اجازه نمیدهیم قیمت بلیت افزایش یابد. اگر شما تصمیمگیرنده هستید هزینهها را هم شما بدهید. صدا و سیما هم میگوید من یک ریال نمیدهم. تمام راههای درآمد را عامل دست آقایان کردهایم و آنها هم راههای کسب درآمد را کور میکنند. اگر فوتبال حرفهای موفق است به این خاطر است که می توانند در جامعه اثر بگذارند و درآمد هم کسب کنند. پول کلان میگذارند و پول کلان هم به دست می آورند. باید راههای کسب درآمد فوتبال را آزاد کنیم، نه اینکه درآمدش را کور کنیم. آقایان میگویند در استادیومها را باز کنیم و اجازه ندهیم که فوتبالیست از کشور خارج شود. با این شرایط معلوم است که درآمد زایی وجود ندارد.
* پرسپولیس و استقلال را گذاشتیم سر چهار راه و چوب حراج به آنها زدهایم
مدیر عامل اسبق پاس همدان گفت: متاسفانه در مورد هواداران و جوانانی که به ورزش علاقهمند هستند ناشکری کردیم و در چند سال اخیر با سوء مدیریت، بزرگترین ثروت و دارایی قابل اعتناء به نام تماشاگر را از دست دادیم. اگر تماشاگری حضور نداشته باشد در کوچهها هم میتوان فوتبال بازی کرد. نظم فوتبال به دلیل استقبال مردم است و هر چه هم بیشتر باشد اعتبار و ارزش برند بیشتر میشود. پرسپولیس و استقلال در ایران دو باشگاه مردمی و پرتماشاگر هستند و در دنیا هم کم نظیر هستند. پرسپولیس و استقلال را به روزگاری رساندیم که سر چهارراه گذاشتیم و چوب حراج به آنها زدیم. عامل آن هم این است که برای ورزش حرفه ای استراتژی نداریم و بعد از ۳۰ سال تعریفی برای هسته مرکزی ورزش حرفهای که باشگاه باشد، نداریم.
وی ادامه داد: در این سالها مجلس محترم و نمایندگانی متعددی وارد شدند و خودشان را “مچ بگیر” و “تخلف بفهم” معرفی کردند، اما حاصلی برای فوتبال نداشت و فقط برای خودشان استفاده تبلیغاتی کردند. حداقل در این سالها می توانستند این خلأ را در حوزه اختیاری خودشان که قانونگذاری است حل کنند. ما باید به طرف بخش خصوصی برویم چرا که فوتبال را در دنیا بخش خصوصی اداره می کنند. اگر قرار است که بخش خصوصی سرمایه گذاری کند، باید جای پای محکمی داشته باشد و قانون حامی او باشد. از طرفی هم باید تضمین پرداخت داشته باشند. در کشور ما فوتبال را تبدیل به هزینه کردهاند و میخواهیم این هزینه را بخش خصوصی جبران کند. کسانی هم که وارد فوتبال می شوند پولهای کثیفی را وارد فوتبال می کنند و درجامعه فوتبال به واسطه ضریب شهرت بالای پول کثیف به سرعت گوش مسئولان را حساس میکند.