در مراسم بزرگداشت این شاهنامه‌پژوه و استاد ادبیات که شامگاه سه‌شنبه ۲۹ اردیبهشت در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد جعفری از شاگردان کزازی گفت: میهن‌دوستی، ایران‌گرایی و وطن‌خواهی از ویژگی‌های برجسته استاد کزازی است.
او افزود: استاد از بن جان، تاریخ ایران را باور دارد و در گفتار خود هیچ واژه غیرایرانی بر زبان نمی‌آورد و زیبایی‌شناسی و آوامعنایی به گونه‌ای که از آوای کلام بخشی از معنای لغت در ذهن جا گیرد در آثار استاد کزازی آشکار است.
در ادامه علیرضا شجاع‌پور سراینده شعر “وطن” با ابراز خرسندی از حضور در این مراسم اظهار کرد: نمی‌شود شاهنامه بخوانی و نوای استاد کزازی را در گوش و جان نشنوی.
او در تکریم این استاد زبان و ادبیات فارسی شعر “وطن” را خواند.
همچنین کیومرث عباسی قصری از شاعران قصرشیرین غزل “هزاردستان” و محمدی، از شاگردان استاد، مثنوی‌ای با لهجه کردی تقدیم به میرجلال‌الدین کزازی خواندند.
در ادامه سهراب پورناظری، فرزند کیخسرو پورناظری، با ساز تنبور بر اساس نغمه‌های کردی به بداهه‌نوازی پرداخت.
سپس تمبر یادبود استاد کزازی و کتاب‌های ” پرند وپلاس”، “یورک‌نامه نو” و “چشم و چراغ بهار” به عنوان جدیدترین آثارش با حضور شهرام ناظری، کیخسرو پورناظری، عبدالحسینی معاون، هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، محمدجعفر صافی، رییس فرهنگسرای ارسباران، و حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی، مدیرمسئول روزنامه اطلاعات، رونمایی شد.
در ادامه میرجلال‌الدین کزازی با حضور در جایگاه ضمن ابراز خرسندی اظهار کرد: شگفت‌زده و شرمگین هستم؛ از این روی سخن گفتن در این بزم بشکوه و برین برایم اندکی دشوار است هرچند سالیان زیادی سخن گفته‌ام.
این شاهنامه‌پژوه در ادامه افزود: من اگر کار و پژوهشی انجام داده‌ام در سالیان زندگانی، کتاب‌هایی نوشته‌ام و سخنانی رانده‌ام و دانشجویانی پرورده‌ام هیچ سپاسی بر سر هیچ کس ندارم. من این همه را به پاس دل خود کرده‌ام. به همان سان به پاس باور خویش هر چه بیشتر فرهنگ گران و تاریخ شکوهمند نازش‌خیز ایران را کاویدم بیشتر با ادب دلاویز و شورانگیز پارسی آشنایی جسته‌ام و اندیشه‌ام بر این باور پولادینه‌تر و رویینه‌تر شده است.
او همچنین گفت: من آنچه کرده‌ام که با پاس آن مرا بزرگوارانه گرامی می دارید، وامی بوده است که به ایران توخته‌ام، با توختن این وام، دل و جان خود را افروخته‌ام.
این نویسنده و مترجم اظهار کرد: سرمایه‌ای سترگ برای خویش اندوخته‌ام. اگر شما مرا بزرگ می‌دارید و اینچنین با شور و شگرف و خرد آشوب، به پاس بزرگی خود شماست و من هر دم یزدان دادار را سپاس می‌گزارم از آن بابت است که جایی در دل ایرانیان برای من گشوده است . این را دهش ایزدی می‌دانم که همه ایرانیان در هر جایی که به آنان بازخورده‌ام، خرد و کلان، زن و مرد، کم‌دانش و دانش‌آموخته، من را انگیخته جان گرامی داشته‌اند از آن‌رو بوده که نمودی، نشانی، سویی، بویی از آنچه ایران است در من دیده‌اند.
در پایان از سوی شهردار منطقه یک، عبدالحسینی و صافی لوح تقدیر و هدایایی به رسم یادبود به کزازی تقدیم شد.
