به گزارش افق نیوز به نقل از خبرآنلاین، ۵۵ ساله است و تاکنون دوبار بختش را در انتخابات آزموده است. او دو دوره متوالی است که نماینده مردم بهار و کبودرآهنگ می‌شود، شهرهایی در نزدیکی همدان. محمدعلی پورمختار اسفند ماه سال ۹۴ با نزدیک به ۴۰ هزار رای توانسته یکی از کرسی‌های سبز پارلمان را از آن خود کند و حالا برای به دست آوردن رای میلیونی و رفتن به ساختمان پاستور برنامه دارد.
او در دوره پیشین در حالی که یک نماینده تازه وارد به پارلمان بود، رئیس کمیسیون مهم اصل نود شد اما در این دوره با توصیه‌هایی به کمیسیون حقوقی و قضایی رفت. نام محمدعلی پورمختار در فهرست نامزدهای احتمالی ریاست‌جمهوری نبود و او حتی از حامیان جمنا محسوب می‌شد. اما بدون هماهنگی با این گروه به ستاد انتخابات رفت. پورمختار می‌گوید جمنا آنچه که اول می‌گفته، نشده و حالا خودش هم احساس تکلیف کرده است. جمنایی‌ها بعد از ثبت نام به سراغ او رفته‌اند تا برای انصراف راضی‌اش کنند اما او قبول نکرده و حتی معتقد است اگر شورای نگهبان تاییدش کند، می‌تواند تبدیل به پدیده انتخابات شده و کرسی ریاست‌جمهوری را چندان دور از دسترس نمی‌بیند.
برای بررسی انگیزه‌ها و برنامه‌های محمدعلی پورمختار، با او گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌خوانید:
آقای پورمختار، پیش از آغاز ثبت‌نام‌ها، شما در خبرها به عنوان یکی از کاندیداهای احتمالی مطرح نمی‌شدید. عجیب بود که یکی از اولین چهره‌های شناخته شده که ثبت‌نام کرد شما بودید.
برای ایجاد شوک رفتم. من از ماه‌ها پیش تصمیمم را گرفته بودم اما حتی خانواده‌ام هم از ماجرا خبر نداشتند.
بنا دارید در عرصه بمانید. اسم شما جزو نامزدهایی که در خبرها سروصدا می‌کنند، نیست. فکر می‌کنید بتوانید رقیب جدی برای آقایان، روحانی، رئیسی یا قالیباف باشید؟
اگر شورای نگهبان زمینه را فراهم کند و من در تبلیغات و مناظره‌ها شرکت داشته باشم، آنجا خیلی چیزها ثابت خواهد شد و به طور قطع و یقین برنامه‌هایی که برای حل مشکلات مختلف کشور اعم از اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی دارم، تاثیرگذار خواهد بود. بنای من بر استفاده از روش‌های نوین و سازوکارهایی است که بتواند دولت را از این باتلاق خارج کرده و گرفتاری‌ها را کم کند. تغییر ساختارهای جدی و اساسی باید در دولت ایجاد شود.
برای پیش بردن این اهدافتان تیم اجرایی دارید؟ کابینه محمدعلی پورمختار چه کسانی را شامل می‌شود؟
در جایی که نیازمند نیروهای جوان هستیم، نیروهای جوان در کابینه من هستند. همچنین از نیروهای کارآفرین و کهنه‌کاری که در حوزه خودشان، کاری را از صفر شروع کرده و به سطوح بالایی از کارآفرینی و کارخانه‌داری رسیده باشند، استفاده می‌کنم.
یعنی بیشتر از بخش خصوصی استفاده می‌کنید؟
بله، اشکالی ندارد. برای جدی شدن موضوع کارآفرینی در کشور، ایده من این است که در کوتاه‌مدت یک معاونت اشتغال ایجاد کنم و بین شش ماه تا یک سال یک وزارت کارآفرینی و اشتغال تشکیل دهم. متولیان وزارت، کارآفرینان خواهند بود.
در مجلس هم فراکسیونی با عنوان کارآفرینی داریم. شما در آن عضو هستید؟ این فراکسیون توانسته تحولی ایجاد کند؟
من عضو این کمیسیون هستم اما فراکسیون‌های مجلس بی‌خاصیت هستند و نباید به آنها دل ببندیم. من به جلسات آنها نرفتم اما آنها هم جلسه مهمی نداشتند، مثلا چند جلسه با وزیر رفاه تشکیل دادند، وزیر رفاه هم وزیر کار نیست. مسئله این است که دولت‌ها اعم از چپ و راست، به طور سنتی اداره شده و تفاوتی نکرده اند. قبلا وزارت کار داشتیم، آقای احمدی‌نژاد این دو را ادغام کرد. رفاه و کار و تعاون کرد. چه چیزی ایجاد شد؟ آیا شما تحولی دیدید؟ هیچ وزارتخانه ای متولی ایجاد اشتغال در کشور نیست. آنها می‌گویند من تنظیم کننده روابط کارگر و کارفرما هستم؛ لذا تکلیفی برای ایجاد اشتغال ندارم! وزارت صنعت هم برنامه اش قوت دادن به صنعت است. با هدف ایجاد اشتغال کارخانه نمی‌زنند، بلکه با هدف تولید یک کالای خاص کارخانه می‌زنند و می‌بینیم که صدها میلیارد هزینه می‌شود و تنها برای ۵۰ نفر کار ایجاد می‌شود.
در چهره‌هایی که می‌شناسیم، چهره آَشنایی را برای کابینه خود در نظر دارید؟
فعلا بنا ندارم از کسی اسم ببرم.
با خود آنها صحبت کرده‌اید؟
خیر. با خود آنها هم صحبت نکرده‌ام.
شما علاوه بر اینکه برنامه‌هایتان را به خانواده خود نگفته‌اید، به شخص دیگری هم نگفتید؟
درباره موضوع کابینه احتمالی و کسانی که به کار خواهم گرفت، همه افراد را خودم شناسایی کردم.
در این شرایط که شما از مدت‌ها قبل برای کاندیداتوری تصمیم گرفته بودید، چرا از جمنا حمایت کردید؟ در حالی که در عمل به تصمیم آن جمع پایبند نبودید؟
جمنا به آن توقعی که ما از آن داشتیم و در جلساتش مطرح شد، پایبند نبود. حتی به اسمش پایبند نیست. این گروه، جمعیت مردمی نیروهای انقلاب نیست. جمنا خودش را به بخشی از اصولگرایان محدود کرد، نه همه نیروهای مردمی و نیروهای انقلابی. بنا این نبود. بنا بود که از اصلاح‌طلب‌ها هم دعوت شوند، اصلاح‌طلب‌هایی که رو‌یه انقلابی دارند.
اصلا دعوت نشد یا خودشان نیامدند؟
دعوت نشدند. حتی در داخل خود اصولگرایان هم همه نیروهای انقلاب دعوت نشدند و بخشی حذف شده و به بازی گرفته شدند. بنابراین جمنا نمی‌تواند جامعیت داشته باشد. خارج از جمنا آمده‌ام تا بتوانم این روند را تکمیل کنم اما باورم، باور جمنایی است. البته آن چیزی که اول گفته شد یعنی جذب حداکثری.
آن اوایل که جمنا شکل گرفت، نام آقای رئیسی در این تشکل چندان جدی نبود اما در نهایت تبدیل به کاندیدای اصلی جمنا شد. در حالی که آقای رئیسی به جبهه پایداری نزدیک‌تر بود. شما در جریان هستید که چه روندی طی شد و آیا این تحلیل درست است که جبهه پایداری، کاندیدای خود را تبدیل به کاندیدای اصلی جمنا کرد؟
خیر. آقای رئیسی واقعا گزینه جبهه پایداری نبود. یادم است در یک جلسه ای که بودیم، یک نفر نام آقای رئیسی را مطرح کرد.
خاطرتان هست چه کسی بود؟
بله اما نمی‌توانم نامش را بگویم. چند ماه پیش که هنوز نه به دار بود و نه بار، ایشان گفت که اگر آقای رئیسی بیاید خیلی خوب است. من هم گفتم خیلی عالی است چراکه چهره خوب، شناخته شده و باسابقه‌ای است. همین طور دهان به دهان نام ایشان در جاهای مختلف چرخید تا اینکه جمنا از او حمایت کرد.
پس یک نفر از درون جمنا فتح بابی کرد و پس از مدتی ماجرا جدی شد؟
بله. در ابتدا خودش چندان به موضوع اقبالی نداشت. اما بعد از اینکه دید اقبال هست و مردم از استان‌های مختلف تقاضا کردند، ایشان هم ورود کرد.
جمنایی‌ها با شما برای انصراف رایزنی کرده‌اند؟
بله.
جواب شما چه بود؟
بحثی که با من مطرح کردند این بود که اگر احراز صلاحیت نشوم خیلی برایم بد و سنگین می‌شود. اما من اصلا برای این موضوع به میدان نیامده ام که احراز صلاحیت نشدن برایم اهمیتی داشته باشد یا فکر کنم در این صورت چه خواهد شد. احساس تکلیف می‌کنم و برنامه دارم. مطمئن هستم با روشی که دارم به نتیجه می‌رسم. شما نمونه کوچکی از کار مرا در کمیسیون اصل نود دیدید که چه تحولی ایجاد کردم و چه آثار خوبی در کشور گذاشتم. حالا نمونه بزرگش می‌تواند در منصب ریاست جمهوری باشد. لذا دوستان می‌گفتند برای وجهه ات خوب نیست، اما اصلا برای من اهمیتی ندارد.
پس حرفشان را قبول نکردید؟
قبول نکردم اما ممکن است دوستان در جای دیگری رایزنی کنند که امیدوارم اینگونه نباشد. چیزی که برای من اهمیت دارد این است که بین خودم و خدا و شهدا، پیمانی دارم که این راه را ادامه بدهم و اگر احراز صلاحیت نشوم، تکلیف از من ساقط می‌شود. وقتی که هدف رضایت خدا باشد، باقی مسائل حل است.
این روش دوستانتان در جمنا بار تهدیدی داشت، یا تطمیع هم در دستورکارشان بود؟ قول وزارتخانه ای به شما ندادند؟
خیر. تطمیع نداشتند.
شما خودتان با جای دیگری رایزنی داشتید که صلاحیت شما تایید شود؟
من در آنجا هم رایزنی نداشتم.
برآوردی دارید که اسم‌تان در کاندیداهای نهایی هست یا خیر؟
برآوردی دارم البته قبل نهایی شدن. امکان دارد اسم من بیاید اما معلوم نیست در نهایی چه اتفاقی بیفتد.
“نهایی” یعنی چه زمانی؟
بالاخره مرحله به مرحله است و اینگونه نیست که در یک مرحله اسامی نهایی شود. در هر صورت من نگران نیستم که چه اتفاقی می‌افتد.
یکی از موضوعات حاشیه‌ساز در انتخابات‌ها، منابع تامین هزینه تبلیغات است. شما از چه منبعی برای تبلیغات استفاده می‌کنید؟
منبع هزینه تبلیغاتی از جیب خودم است. بر مبنای طرحی تبلیغاتی که طراحی کردم، تبلیغات ویژه و با هزینه بسیار اندک است. حداکثر بخواهم زیاده روی هم بکنم بین ۱۰۰ تا ۱۵۰میلون تومان خواهد بود.
در کل کشور؟
بله.
بنا دارید در فضای مجازی سرمایه گذاری کنید؟
هم فضای مجازی و هم فضای غیرمجازی.
با این هزینه چطور می‌توانید؟
حیفم می‌آید شیوه اش را بگویم بقیه استفاده کنند. راحت و کم‌هزینه کار می‌کنم که بیشتر مبتنی بر رفتار و اقدامات مردم است. مبلغ من همین است و به کسانی که می‌خواهند در ستادم فعال شوند، خواهم داد.
نظرتان درباره کسانی که گفته می‌شود برای تبلیغات خود از بیت المال استفاده می‌کنند، چیست؟ چطور می‌شود جلویش را گرفت؟
قانون صراحتا اینها را منع کرده است.
اما از توزیع گونی سیب زمینی تا خیلی اتفاقات دیگر را شاهد بوده و هستیم.
بله، همه نوعش هست. از دادن یارانه اضافه تا افزایش مبالغ و… هست. می‌خواهند به نوعی از ظرفیت‌های خود استفاده کنند. به نظر من شایسته نیست که ریاست جمهوری را به این امور آلوده کنیم و فضای ذهنی جامعه را خراب کنیم و شرایط انتخابات را به هم بریزیم. وقتی کسی این کار را بکند، انتظاری ایجاد می‌شود که نمی‌شود جمعش کرد؛ نفرات بعدی یا همین آقایی که می‌خواهد دوباره کاندیدا شود، باید چند برابرش را بدهد و لذا دور صعودی پیدا می‌کند و موجب سوءاستفاده می‌شود که واضح است که خیانت است.
این گونه تلاش‌ها برای رای خریدن، توهین به مردم نیست؟
قطعا توهین به مردم است. تلقی این است که می‌خواهند رای را بخرند. مردم هم چه بکنند؟ تعدادی از آنها واقعا نیاز دارند و کسی هم بدش نمی‌آید چیزی به او داده شود، اگر بخواهند به من هم چیزی مفت و مجانی بدهند، می‌گویم بده! یک گونی برنج است دیگر. طرف آورده، من رد کنم؟ هدیه است دیگر. من اعتقاد دارم رعایت اینگونه مسائل باید از خود کاندیداها آغاز شود و البته شورای نگهبان هم بدون ملاحظه و بدون تبعیض با این چیزها برخورد کند.
در انتخابات‌های گذشته این روند ازطرف شورای نگهبان طی شده؟
نخیر. می‌خواهم شورای نگهبان جدی تر به موضوع ورود کند.
آقای پورمختار! شعار دولت احتمالی شما چیست؟
مدیریت جهانی و کارآمدی.
برآوردی دارید که اگر تایید صلاحیت شوید، چقدر رای دارید؟
به شرایط بستگی دارد. اما واقعا برای خودم در بین کاندیداهای موجود؛ رای خوبی قائل هستم.
یعنی در حد پیروزی؟
خدا را چه دیده ای؟
فکر می‌کنید پدیده انتخابات شوید؟
هر چیزی ممکن است. خدا بخواهد اتفاق می‌افتد.
فکر می‌کنید بیشترین رای را در کدام قشر جامعه به دست می‌آورید؟
چون بحث من جامع است و در حوزه‌های مختلف برنامه‌هایم را ارائه خواهم داد، مطمئن هستم که سطح پایین جامعه اقبال بیشتری به برنامه های من خواهد داشت که قشر عظیمی از مردم هستند. اما در عین حال نخبگان هم به من رای خواهند داد. چون نگاه من به استفاده واقعی از نخبگان است. ما در هر دوره معاونت فناوری در ریاست جمهوری درست می‌کنیم؛ اما تنها اسمی از آن هست. نخبه می‌رود و پدرش را در می‌آورند. روش سنتی موجب شده هیچ نخبه‌ای موفق نشود. یا در حوزه امنیت اقتصادی و امینت سرمایه گذاری. چرا سرمایه‌گذار باید از کشور فرار کند؟ چرا بین سه قوه ناهماهنگی وجود دارد؟ یک نفر باید اینها را دنبال کند و واقعیت‌ها را بگوید. اینکه روسای سه قوه با هم بنشینند و لبخند بزنند و دوربین‌ها هم آنها را نشان دهند و هر کسی کار خودش را بکند، چه دستاوردی برای مملکت دارد؟
گفتید روی رای مردم پایین جامعه حساب می‌کنید. به نظر می‌رسد آقای رئیسی هم روی رای همین بخش حساب کرده اند.
نگاه همه کاندیداها به همین قشر است. آقای روحانی هم همین است. آقای قالیباف و بقیه هم همین هستند. چون رای در روستاها، شهرهای کوچک و حاشیه شهرهاست.
