دیوانعالی کشور حکم دادگاه کیفری مبنی بر پرداخت نصف دیه یک چشم از سوی متهم ردیف اول پرونده حمله به روحانی فرزاد فروزش را نقض کرد و به دادگاه بدوی بازگرداند.
شعبه رسیدگی‌کننده به این پرونده در دیوانعالی کشور اعلام کرده به دلیل اینکه چشم فروزش به طور کامل نابینا نشده و تاحدودی دارای بینایی است، دیه در نظر گرفته شده بیشتر از میزان لازم است و پزشکی قانونی باید در این زمینه دوباره نظر بدهد.
مدتی پیش و پس از گذشت بیش از ۶ ماه ار ارسال این پرونده به پزشکی قانونی، این مرجع قانونی نظر خود را در این‌باره صادر و اعلام کرد که بینایی یک چشم فرزاد فروزش به طور کامل از بین رفته و باید دیه کامل نیز به او تعلق بگیرد.
برهمین اساس نظریه پزشکی قانونی به دادگاه کیفری استان تهران برگشته و قاضی کشکولی رئیس شعبه ۷۹ باید حکم پرونده را درخصوص پرداخت دیه از سوی متهم ردیف اول پرونده صادر کند.
جلسه محاکمه ضارب فرزاد فروزش روحانی ناهی از منکر، ۱۸ اردیبهشت ماه سال ۹۱ در شعبه ۷۹ دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی محمدرضا محمدی‌کشکولی برگزار شد.در این جلسه که با حضور حجت‌الاسلام فرزاد فروزش برگزار شده است، ۲ متهم پرونده از جمله متهم اصلی ضارب فروزش نیز حضور داشتند.
اواخر سال ۹۰ نیز پزشکی قانونی پاسخ استعلام دادگاه کیفری استان تهران را درباره قصاص چشم ضارب فرزاد فروزش اعلام کرد؛ براساس نظریه پزشکی قانونی، چشمان ضارب فروزش کاملاً سالم بوده و قابلیت اجرای حکم قصاص چشم را داشت؛ اما در این نظریه پزشکی قانونی یک ابهام وجود داشت و آن این بود که با توجه به اینکه چشم فروزش به طور ۱۰۰ درصد نابینا نشده بود، امکان داشت که در زمان اجرای حکم قصاص، رعایت تساوی نشود.
روشن نماینده دادستان در ابتدای جلسه با اشاره به کیفرخواست صادره علیه متهمان، خواستار مجازات آنها به اتهام ایراد ضرب و جرح عمدی منتهی به نابینایی چشم شاکی و اخلال در نظم جامعه (متهم ردیف اول) و معاونت در ایراد ضرب و جرح عمدی منتهی به نابینایی چشم شاکی و اخلال در نظم عمومی (متهم ردیف دوم)شد و فروزش نیز خواسته خود را قصاص متهم ردیف اول بابت نابینایی چشم و دریافت دیه برای دیگر جراحت‌های وارده شد.
فروزش در اظهارات خود گفت: آن شب با خودرو در حال حرکت بودم که متوجه شدم سرنشینان یک موتورسیکلت به سمت دختر جوانی رفته و قصد مزاحمت برای وی دارند، از خودرو پیاده شده و به سمت آنها رفتم که متهم ردیف دوم به سمت من آمد و با من درگیر شد. متهم ردیف اول هم با من درگیر شد که بعد از اینکه متهم ردیف دوم دست مرا گرفت، متهم ردیف اول با شیشه به صورتم کوبید و فرار کردند.
در ادامه جلسه متهم ردیف اول در جایگاه قرار گرفت و با بیان اینکه اتهام ایراد ضرب و جرح عمدی را قبول دارم گفت: موضوع اخلال در نظم عمومی را قبول ندارم.
وی ادامه داد: ضربه زدم اما هیچ قصدی مبنی بر کور کردن وی نداشتم. درگیری را او شروع کرد من هم که عصبانی شده بودم شیشه را شکستم و به صورت او زدم و به همراه متهم شماره ۲ از محل فرار کردم.
بعد از اظهارات متهم ردیف اول متهم ردیف دوم نیز در جایگاه قرار گرفت و گفت: در ساعت ۹:۳۰ دقیقه شب درگیری شروع شد و در حین درگیری فروزش با کامران وی شیشه نوشابه‌ای را از داخل جوی آب برداشت و بعد از اینکه آن را شکست به صورت فروزش کوبید و فرار کرد.
بعد از اظهارات متهمان قاضی محمدی کشکولی ختم جلسه را اعلام و صدور حکم را به بعد از مشورت با مستشاران دادگاه موکول کرد و یک هفته بعد حکم متهمان اینگونه صادر شد: متهم اول با توجه به اینکه براساس نظریه پزشکی قانونی، قابلیت اجرای حکم قصاص وجود نداشت، به پرداخت نصف دیه کامل به خاطر نابینایی یک چشم، ۱۲ درصد دیه به خاطر سایر صدمات وارده به صورت شاکی و ۵ سال حبس محکوم شد.
همچنین متهم ردیف دوم به اتهام معاونت در ایراد ضرب و جرح منتهی به نابینایی چشم شاکی به ۲ سال حبس محکوم شد.
تسنیم
