مجله مهر؛ سوت زدن برای مردم روستایی در ترکیه یک زبان حرفهای و دقیق است. مردم این روستا سوتها هم را با جزئیات آن میفهمند و با یکدیگر به وسیله آن حرف میزنند. در میان مردم روستای کوش یا روستای پرندگان این طرز ارتباط به نام زبان پرندگان شناخته میشود و هر حرفی برای خودش سوت مخصوصش را دارد. بیشتر از ۴۰۰ سال قبل چون خبری از تلفن همراه نبود و ساکنان این روستا در زمینهای دامنه کوه کشاورزی میکردند این زبان خاص را برای حرف زدن با دوستان و خانواده خود ساختند تا دیگر نیازی به فریاد کشیدن نباشد.
معمولاً صدای سوتهای حرفهای اهالی این روستا تا فاصله یک کیلومتر به خوبی شناخته میشود اما اگر فاصله مخاطب بیشتر از این هم باشد مردم روستا بر اساس یک رسم و سنت پیغام را با تکرار سوت میرسانند. هر چند حالا دیگر پای دکلهای تلفنهمراه به این روستا رسیده اما مردها و زنهای روستای کوش در تلاش هستند تا این زبان را زنده نگهدارند و آن را به جوانها یاد دهند. به همین خاطر هر سال در این روستا جشنوارهای خاص برگزار میشود که بخش اصلی آن با حضور گردشگران زبان سوتی است ! هر سال به صورت میانگین ۲ هزار نفر در این جشنواره شرکت میکنند تا هنرنمایی روستاییها را در حرف زدن با سوت ببینند.
