نجات پیدا کردن از یک حادثه بسیار مرگبار را می توان شانس و حکمت الهی بیان کرد زیرا شانس زنده ماندن در برخی از حوادث صفر است. در طول تاریخ افرادی بوده اند که با وجود حوادث وحشتناک و مرگباری که برایشان رخ داده است باز هم زنده مانده اند.
** سقوط از ارتفاع ۱۰ کیلومتری
“وسنا ولویک” مهماندار جایگزینی بود که برای یکی از مسافرت ها به سمت دانمارک انتخاب شد. این مهماندار صربستانی در طول پرواز در حال کمک کردن به مسافرین بود که ناگهان هواپیما منفجر شده و همه از آن به بیرون پرت شدند. این مهماندار نیز در حال سقوط بود که با کمال خوش شانسی به نقطه ای نه چندان سخت برخورد کرد و زنده ماند. این خانم بیش از ۶ ماه در بیمارستان بود و عمل های جراحی بسیاری برای زنده ماندنش انجام شد. او حالا به خاطر سقوط از ارتفاع ۱۰ کیلومتری و زنده ماندن بدون داشتن چتر رکورد دار گینس شده است.
** ۷۲ روز در کوه
در اخرین روز از ماه اکتبر سال ۱۹۷۲ پروازی از سمت اروگوئه به سمت شیلی در حرکت بود که بر اثر مشکلات به وجود آمده در هواپیما وشرایط سخت جوی سقوط کرد. در این سقوط ۱۲ نفر همان ابتدا جانشان را از دست دادند و باقی که نجات پیدا کرده بودند توانایی ادامه زندگی را نداشتند زیرا آب و غذا به مقدار کافی در آن نقطه وجود نداشت. زندگی در سرمای۳۰ درجه پایین صفر کوه های آندس باعث شد تا بازماندگان نیز به مرور جانشان را از دست بدهند. زندگی برای این افراد به حدی سخت بود که آن ها مجبور به خوردن دوستان خود شدند. پس از ۷۲ روز کاوش بالاخره گروه های امدادی توانستند این گروه را پیدا کنند و به خانه شان بازگردانند.
** نصف شدن با قطار
“تورمن دانکن” یک سوزن بان ساده ریل های قطار است که پس از یک حادثه شهرتی جهانی پیدا کرد. این سوزن بان در حال کار بر روی ریل های قطار بود که ناگهان بر اثر یک اشتباه روی ریل قطار افتاد و ترنی که روی ریل در حال حرکت بود نتوانست به موقع ترمز کند و از روی “ترومن” رد شد. این حادثه باعث شد تا او دو نیم شود و هر دوپا به همراه یک کلیه اش را از دست بدهد. نکته جالب این است که او پس از حادثه با استفاده از تلفن همراهش به اورژانس زنگ زد و ۴۵ دقیقه نیز در همان حالت دوام آورد.این مرد پس از انجام ۲۳ جراحی مختلف حالا یک زندگی ساده و معمولی را شروع کرده است.
** گیر افتادن در کوه
در سال ۲۰۰۳ “آرون رالستون” که یک صخره نورد حرفه ای بود برای گذراندن آخر هفته به منطقه “بلوجان” رفت. او در حین صخره نوردی درون دره ای باریک سقوط کرد و دستش میان صخره و یک سنگ بزرگ گیر افتاد. او ۵ روز تلاش کرد تا دستش را از میان سنگ آزاد کند اما هیچ نتیجه ای نداشت. آرون که دیگر به مرگش راضی شده بود اسم و تاریخ تولد و مرگش را روی سنگی یادداشت کرد ولی در انتها تصمیم گرفت تا دست خود را قطع کند. او دست خود را از مچ قطع کرد و توانست از منطقه فرار کرد.
** ۹ روز گم شدن در صحرا
“پروس پری” در سال ۱۹۹۴ در ماراتن شنی مراکش که به مسافت ۲۳۳ کیلومتر در دل صحرا برگزار می شد شرکت کرد. این دونده در طول مسابقه مسیر اصلی را گم کرد و به طور کلی در صحرا تنها ماند. او پس از ۳۶ ساعت غذا و آبش تمام شد و سپس شروع به خوردن مار یا خفاش هایی کرد که در مسیر خود پیدا می کرد. او ۹ روز در صحرا به همین صورت زنده ماند تا اینکه یک گروه بیابانگرد او را پیدا کرده و به اولین پایگاه ارتشی مراکش رساندند. او در خاطراتش آورده است که در میان راه یکبار خودکشی هم کرده است اما به دلیل کم آبی این خودکشی ناموفق بود.
