به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، وزیران خارجه آمریکا، کانادا و رژیم صهیونیستی از جمله امضاکنندگان این بیانیه هستند.
به گزارش صدای آمریکا، در بیانیه این وزیران پیشین چنین آمده است:
ما وزیران خارجه پیشین از ۱۳ کشور جهان در اروپا، خاوردور، آمریکای شمالی، و خاورمیانه، قویاً معتقدیم که حمایت از، و ادامهی، مذاکرات بین کشورهای گروه ۱+۵ و ایران درباره برنامه هستهیی این کشور به سود جمعی و جهانی ماست.
ما، به عنوان وزیران خارجه پیشین، معتقدیم که منطق حکم می کند که در مدتی که ایران برنامه غنی سازی اورانیوم خود را به تعلیق درمی آورد، خود را به انجام مذاکرات فشرده با ایران متعهد بدانیم.
به نظر ما این اقدام، هم دعوت و ترغیب به پیشرفت مذاکرات است و هم از تاریخ عبرت می گیرد. هفت سال پس از مذاکرات گروه ۱+۵ با ایران و ۳۴ سال پس از آخرین مذاکره ایالات متحده آمریکا با ایران، اکنون رییسجمهور روحانی علاقه خود را به احیای مذاکرات تعهد آمیز در باره برنامه هستهیی ایران نشان میدهد و توافق موقتی که اکنون دردست مذاکره است، تعهدی واقعی و عینی به حل این مساله از راه دیپلماسی است. باید به آن وقت و فرصت داد.
ما با رییسجمهور اوباما و بسیاری از رهبران جهان که می گویند نباید به ایران اجازه داد سلاح اتمی تولید کند، موافقیم. به نفع ماست که ایران در مدت انجام مذاکرات، غنی سازی اورانیوم خود را به تعلیق درآورد. زیرا هرگونه امکان و فرصت تشدید غنی سازی را، تا زمانی که مذاکرات در جریان است، ازمیان بر می دارد و پیشرفت این روند را تضمین می کند. به علاوه، چنین توافق موقتی می تواند در هنگام تدوین مذاکرات نهایی کشورهای گروه ۱+۵ درباره کل برنامه اتمی ایران، موجب اعتمادسازی شود.
در ادامه این بیانیه ادعا شده است: مسلم است که اعمال تحریمها تاثیر خود را داشته است و در حین مذاکرات و تا زمان رسیدن به توافق جامع و کامل نهایی باید موثرترین و سخت ترین تحریمها برجا بمانند. پیشنهاد آزاد کردن بخشی از داراییهای ایران امتیاز کوچکی است برای هموار کردن راه رسیدن به هدفهایی عمیق تر.
این مقامات عالی رتبه پیشین با بیتوجهی به تاکید ایران بر صلحآمیز بودن برنامه هستهییاش افزودند: برخی ادعا میکنند که هرگونه مذاکره با ایران مخاطرهآمیز است. اما اگر خود را از این گزینه محروم کنیم، تنها با گزینهای دوقطبی روبرو خواهیم بود که از دو حال خارج نیست. یا جنگ است و یا ایران مجهز به تسلیحات اتمی. بدیهی است که حرکت در مسیر دیپلماتیک بهترین روش پیش روی است.
توافق موقت میتواند گامی مهم در آغاز روندی طولانی باشد. بر ماست که از تلاشهای گروه ۱+۵ در رسیدن به یک توافق موقت و از ادامه تلاشهای موثر آنان برای رسیدن به توافقی جامع پشتیبانی کنیم. ما از حکومت ایران میخواهیم که ضمن تعلیق برنامه غنی سازی خود، درهای کشورش را به روی بازرسیهای کامل آژانس بین المللی انرژی اتمی باز کند و دراین راه از قطعنامه های شورای امنیت تبعیت کند.»
امضاکنندگان این بیانیه عبارتند از :
۱- مادلین آلبرایت –آمریکا، ۲- هالدور اسگریمسون – ایسلند، ۳- لوید اکس ورثی – کانادا، ۴- اشلومو بن آمری – رژیم صهیونیستی ، ۵- اریک دریک – بلژیک، ۶- لامبرتو دینی – ایتالیا، ۷- هایمه گاما – پرتغال، ۸- هان سونگ سو – کره جنوبی، ۹- دان مک کینون – نیوزیلند، ۱۰- ژرژ پاپاندرو – یونان، ۱۱- نیلس پترسون – دانمارک، ۱۲- لیدی پولفر- لوکزامیبورگ، ۱۳- کنوت ولباک – نروژ