وبسایت بیبیسی فارسی با انتشار تحلیلی به قلم شهیر شهیدثالث (تحلیلگر مقیم کانادا و همکار رسانههای اصلاحطلب) نوشت: توافق ژنو نتایج بعضاً مهم به همراه دارد. نخست آنکه شکست مذاکرات میتوانست به سرعت موقعیت حسن روحانی را در داخل تضعیف کند و زمینهساز بازگشت سیاستهای رادیکال ۸ سال گذشته شود. گزارشی در نیویورک تایمز منتشر شده که حاکی است که اوباما و دستیاران وی اینگونه استدلال میکردند که باید محملی برای ادعای پیروزی در اختیار حسن روحانی و جواد ظریف قرار داد که بتوانند برای رسیدن به یک توافق دائمی دوباره به میز مذاکره بازگردند.(!)
نویسنده ادامه میدهد: جانکری ادعا میکند که موضوع کلیدی حق غنیسازی اورانیوم ایران در این توافقنامه به رسمیت شناخته نشده است، اما جواد ظریف این ادعا را رد میکند. ظریف در کنفرانس خبریای که بلافاصله پس از اعلام خبر توافق صورت گرفت تاکید کرد که در این توافقنامه، حداقل در دو مورد، حق غنیسازی اورانیوم توسط ایران مورد تایید قرار گرفته است. ظاهراً اشاره وی یکی به بخش مقدمه است که میگوید «راهحل جامع (و نهایی)، در برگیرنده یک برنامه غنیسازی مورد توافق دو طرف است» و دیگری به بخش انتهایی که بر «یک برنامه غنیسازی مورد توافق دو طرف با در نظر گرفتن معیارهای منطبق بر نیازمندیهای عملی…» به عنوان بخشی از راهحل نهایی تاکید دارد.
در ادامه این تحلیل آمده است: در هر صورت تیم روحانی-ظریف قادر است ادعا کند که توافقنامه ژنو، حق غنیسازی ایران را که عمدهترین بخش منازعه آن کشور و غرب بر سر مسئله هستهای بود، «به نوعی» به رسمیت شناخته است.
بیبیسی: توافق ژنو «به نوعی» حق ایران را به رسمیت میشناسد
«توافق نهائی ایران و ۱+۵ میبایست در برگیرنده محدودیتها و اقدامات شفافساز بهمنظور حصول اطمینان از ماهیت صلحآمیز برنامه هستهای ایران باشد و در مقابل منجر به برداشته شدن کامل همه تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل و نیز تحریمهای چندجانبه و یکجانبهای شود که علیه ایران وضع شده است.»