گروهک منافقین ذاتاً افراطی است و معتدل نخواهد شد + سند
به گزارش جام نیوز؛ در کش و قوس بحث بر سر خروج و عدم خروج منافقین از لیست گروه های تروریستی دولت آمریکا، نویسنده سایت گویا نیوز وابسته به اپوزیسیون، آب پاکی را روی دست طرفداران خروج ریخته و نوشت: «سازمان مجاهدین خلق ذاتاً افراطی است و معتدل نخواهد شد.»
رضا نصری در مقاله خود با اشاره به ماهیت تروریستی گروهک منافقین نوشت: «سازمان مجاهدین خلق با ورود به این لیست در سال ۱۹۹۷ به افراطی‌گری و خشونت روی نیاورده است که حال بخواهد با خروج از آن تبدیل به یک تشکیلات سیاسی معقول و قاعده‌مند شود. افراطی‌گری و گرایش این سازمان به اقدامات تروریستی ریشه در ایدئولوژی واپس گرا، گفتمان انتقام‌جویانه و خشونت‌محور٬ ساختار فرقه‌ای، شیوه رهبری٬ تعصبات نهادینه شده٬ انگیزه‌‌ها و اهدافش دارد.»
نویسنده با انتقاد از بهانه های واهی برای خارج کردن نام منافقین از لیست گروههای ترور آورد: «بسیار بعید است که صرف خروج از یک لیست، یا صرف تغییر در نام گذاری حقوقی، چنان این سازمان را دست خوش دگردیسی کند که تمام خصوصیات ذاتی خود را ترک و ناگهان یا تدریجا به یک بازیگر سیاسی معقول تبدیل شود. اصولا نمی‌شود «مار» را از لیست «گزندگان» خارج کرد و انتظار داشت مانند کبوتر رفتار کند.»
وی اضافه کرد: «حقیقت این است که وقتی صحبت از «سازمان مجاهدین خلق» می‌شود٬ صحبت از یک تشکل «عادی» سیاسی نیست که زمانی مرتکب خطا‌هایی شده، بلکه صحبت از یک فرقه دُگم و خشن و تک صدایی است، که از سی سال پیش تاکنون نه تحولی در ساختار رهبری آن دیده شده٬ نه بذر و نشانی از اعتدال و عقلانیت در آن قابل مشاهده است. صحبت از فرقه‌ای است که در آن چنان خشونت نهادینه و به عنوان یک اهرم سیاسی پذیرفته شده است که رهبران آن تنها برای جلب توجه رسانه‌ها و اعمال فشار به دولت فرانسه، زمانی که مریم رجوی با حکم قانونی یک قاضی فرانسوی در سال ۲۰۰۳ به مدت چند روز بازداشت شد، حتی از اینکه به اعضای خود فرمان خودسوزی بدهند هم ابایی نداشته‌اند.»
نصری با اشاره به شگردهای اعمال شده از سوی باند رهبری منافقین در مورد اعضای عادی آن ادامه داد: «پس موضوع مورد بررسی، فرقه مستبد و سخت‌گیری است که در آن از انوع تکنیک‌های روان‌شناسی جمعی برای مسخ و مسحور کردن اعضاء مانند از بین بردن هویت فردی٬ نظارت بر امور خصوصی٬ اجبار به مناسک جمعی٬ جلسات اعترافی و تأدیبی و غیره همواره استفاده می‌شود و اعضایش کماکان ملزم به اطاعت محض از رهنمود‌های تکراری رهبران شان هستند.»
این نویسنده خطاب به دولتمردان آمریکایی نیز که با خوش خیالی به مساله می نگرند، نوشت: «از آن گذشته وظیفۀ وزارت خارجۀ آمریکا به هیچ عنوان این نیست که چشمش را بر روی تمام شواهد موجود و «معیارهای حقوقی ارزیابی گروههای تروریستی» ببندد و تصمیم اش را صرفا بر مبنای یک احتمال بعید اتخاذ نماید. وظیفۀ آنها این است که با بررسی داده‌های موجود و تطابق وضعیت کنونی نظیر «اراده و انگیزه توسل به خشونت» است، نسبت به تروریست بودن یا نبودن آن اعلام موضع نماید. به عبارت دیگر٬ پروسۀ نام گذاری باید بر اساس ماهیت فعلی سازمان انجام پذیرد نه بر مبنای خوش بینی مقامات آمریکایی نسبت به احتمال «تعدیل» آن در آینده.»
رضا نصری با اشاره به جرایم دیگر منافقین نظیر جنایات جنگی اضافه کرد: «به علاوه، سازمان مجاهدین خلق از یک لحاظ با بسیاری از سازمان‌های تروریستی دیگر که در لیست وزارت امور خارجه قرار دارند متفاوت است٬ این تفاوت به هیچ عنوان قابل اغماض نیست، چرا که مظنون به ارتکاب «جنایت علیه بشریت» است. بر اساس شواهد و اسناد، سازمان متهم است که در پیش برد سیاست‌های دولت وقت عراق در سرکوب وسیع و سیستماتیک شیعیان و اقلیت کُرد آن کشور نقش بسزایی داشته است. سرکوبی که مطابق منابع گوناگون بین ۱۰۰ هزار تا ۱۸۰ هزار نفر تلفات و حدود دو میلیون آواره عراقی بر جای گذاشته است. و پرونده‌های آن در دادگاه‌های عراق توسط بازماندگان قربانیان در حال پیگیری است. سایر گروههای قرار یافته در لیست وزارت خارجهً آمریکا با چنین اتهامات سنگین بین‌المللی مواجه نیستند.»
وی در خاتمه یادداشت خود نیز افزود: «پس خارج کردن مجاهدین از لیست نه تنها یک خطای سیاسی است، بلکه از لحاظ حقوقی و اخلاقی نیز پیشینه مخربی برجا خواهد گذاشت. تصور کنید مشروعیت بخشیدن به گروهی که مظنون به ارتکاب چنین جرایم سنگینی است چه پیامی برای ناقضان و مدافعان حقوق کیفری بین‌المللی خواهد داشت؟»
