“فوتبال ایران برنامه ندارد. تقویم لیگ برتر با برنامه های فوتبال حرفه ای دنیا منطبق نیست. از تیم ملی و برنامه های آینده حمایت نمی شود. اگر آقایان مرا نمی خواهند، صراحتاً آن را اعلام کنند تا تکلیف خودم را بدانم.” جملات فوق بخشی از اظهارات کی روش از روند فوتبال ایران است.
دلگیری و رنجش کی روش از برخورد غیراصولی دستگاه ورزش و فدراسیون را به حق و اظهارات تند علیه او را غیرمنصفانه می دانیم. بعد از مدت ها او را عصبی، پرخاشگر و منتقد دیدیم. باید بپذیریم فوتبال ایران با رویه فعلی و نمایش تیم ها در لیگ برتر، در جام جهانی حرفی برای گفتن نخواهد داشت. کی روش به این آگاهی رسیده و دقیقا روال برنامه های بدنسازی«ایویچ» را در پیش گرفته است. به همین جهت است که روی دوندگی و آمادگی جسمانی بازیکنان تاکید دارد. همه می دانند میزان دوندگی تیم های ما استاندارد نیست. در هفته بیست و پنجم لیگ برتر، از۸ بازی انجام شده پنج دیدار با نتیجه بدون گل و بازی های کم افت و خیز پایان یافت. بهترین بازیکنان ما به طور میانگین ۶ تا ۷ کیلومتر می دوند و آمار جهانی حکایت از معدل ۱۲ کیلومتر دارد و …
به همین جهت کی روش تاکید داشت در ۲۰ فروردین ماه لیگ به پایان رسیده و نفرات ملی پوش در اختیار او باشند؛ اما زمانی که منتظری، جباری و نکونام به فوتبال حوزه خلیج فارس ملحق شدند و زمزمه حضور آندو تیموریان، جلال حسینی و چند بازیکن دیگر هم قوت گرفت، کی روش لاجرم اردوی آفریقای جنوبی را لغو کرد.
در این فضای سنگین، باید تکلیف فوتبال و تیم ملی را روشن کنیم. دعوت به برگزاری نشست از سوی وزیر ورزش با کفاشیان و کروش چاره ساز نیست چرا که برپایی این نوع جلسات عمدتاً برای کاهش فشار افکار عمومی است و دردی از فوتبال ملی و خواست کروش «دوا» نمی کند!
راست و حسینی به مردم بگوئیم و کی روش را در جریان بگذاریم که با همین برنامه های «نیم بند» و بدون بازی های تدارکاتی می خواهیم به جام جهانی برویم تا هم او و هم مردم تکلیف خود را بدانند. معتقدیم بجای برگزاری نشست های بی نتیجه، در میدان عمل حامی برنامه های کی روش و تیم ملی باشید زیرا کروش در جلسه حضوری با شما همین نکاتی را عنوان خواهد کرد که در مصاحبه تلویزیونی گفت. او اهل سیاسی کاری و مصلحت اندیشی نیست و صراحتا به بیان حقایق خواهد پرداخت؛ اگرچه برای شما و مسئولان فدراسیون خوشایند نباشد!
معتقدیم ورود رئیس جمهوری و دولت محترم و مساعدت مجلس در برهه فعلی به شدت احساس می شود تا با تأمین منابع مالی، زمینه ساز اجرای برنامه های کی روش و حفظ بازیکنان ملی پوش باشیم. باید این نکته را به ذهن بسپاریم که از لحاظ زمانی به شدت از برنامه ها عقب هستیم و نبود بازی های تدارکاتی به اساس تیم ملی لطمه زده است. باید قدر لحظه ها را بدانیم و از کی روش حداکثر استفاده را ببریم تا فردا پشیمان نباشیم.
احمد میرزائیان
