اغلب افراد با رسیدن به دوره میانسالی و گذر از سن ۳۰ یا ۴۰ سالگی احساس افسردگی می‌کنند، اما تحقیقات جدید بر روی افراد بازنشسته نشان می‌دهد که بهترین خاطرات عمر انسان به سال‌ها قبل و دوره جوانی باز می‌گردد.
این مطالعه نخستین نمونه در نوع خود محسوب می‌شود که از یک روش طبیعی استفاده و اقدام به جمع‌آوری داستان‌های آزاد از شرکت‌کنندگان کرده است.
از داوطلبان بازنشسته ۵۹ تا ۹۲ ساله خواسته شد که شرح حالی از زندگی خود در مدت ۳۰ دقیقه ارائه کنند؛ یک هفته بعد، افراد، اقدام به فصل‌بندی این شرح حال کردند.
نتایج بدست آمده نشان می‌دهد، اصلی‌ترین خاطرات مربوط به محدوده سنی ۱۷ تا ۲۴ سالگی افراد است.
در یک بازه زمانی که از ۱۵ سالگی آغاز و در ۳۰ سالگی پایان می‌یابد، اغلب خاطرات مثبت، منفی مورد انتظار یا غیر منتظره روی می‌دهند.
ازدواج و صاحب فرزند شدن از مهمترین رویدادهای مهم زندگی هستند که در این مقطع زمانی روی می‌دهند و بطور میانگین سن ۲۵ سالگی اوج خاطرات مهم زندگی را شامل می شود.
«کریستینا اشتاینر» از روانشناسان دانشگاه همپشایر تأکید می‌کند: زمانی که افراد به گذشته خود نگاه کرده و خاطرات مهم زندگی را مرور می‌کنند، این خاطرات را به فصول مختلفی تقسیم‌بندی می‌کنند که اغلب آنها به زمان ورود به دانشگاه، یافتن اولین شغل، تجربه سربازی، ازدواج و صاحب فرزند شدن باز می‌گردد.
به گفته «اشتاینر»، اغلب خاطرات مربوط به مقطع سنی ۱۵ تا ۳۰ سالگی هستند که روایتگر سبک زندگی و هویت هر فرد است؛ نگاه به نوع روایت هر فرد از زندگی، سطح رفاه و سازگاری روانی فرد را مشخص می‌کند.
نتایج این مطالعه در مجله Memory منتشر شده است.
