به گزارش جهان، پس از آنکه روزنامه اصلاح طلب اعتماد در جریان مصاحبه با آقای هاشمی رفسنجانی دولت های نهم و دهم را “نامشروع” خواند، اعتراضات بسیاری علیه این اقدام صورت گرفت که دامنه آن از مدیران مسئول رسانه تا فعالان سیاسی و نمایندگان مجلس ادامه پیدا کرد.
در واکنش به این اعتراضات، الیاس حضرتی، مدیر مسئول روزنامه اعتماد در یادداشتی نوشته است: حساسیت ما، در روزنامه اعتماد نسبت به امهات نظام بسیار بالا است و توضیح درباره واژه‌یی که به آن اشاره شده است بلافاصله یک روز بعد در روزنامه چاپ شد و ضمن پوزش اعلام کردیم که اصل واژه چیز دیگری بوده است و در مراحل فنی چاپ به اشتباه تایپ شده است.
وی افزوده است: آنچه در روزنامه اعتماد به عنوان انتقاد چاپ می‌شود، مواضع مشفقانه در چارچوب نظام جمهوری اسلامی است و حساسیت اکید داریم که روزنامه خطوط قرمز این چارچوب را حفظ کند و تاکنون نیز چنین بوده است. بر همین اساس همیشه دولت‌ها در تمام ادوار مورد احترام روزنامه بوده‌اند و خود را یار و یاور آنها دانسته‌ایم.
اگر حرف حساب بود چرا حذف کردید؟!
در همین حال، کیهان نوشت: مشاور کروبی و همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب، اقدام روزنامه اعتماد در ویرایش و حذف بخشی از اظهارات نسنجیده هاشمی رفسنجانی را ناشیانه خواند.
داریوش سجادی در وبلاگ خود نوشت: ۴۸ ساعت بعد از انتشار مصاحبه روزنامه اعتماد با اکبر هاشمی رفسنجانی که در آن خبرنگار مربوطه! الیاس حضرتی (مدیر مسئول)، جواد دلیری (سردبیر)، محمدصادق جنان‌صفت (دبیر سرویس اقتصادی) و ساسان آقایی (دستیار سردبیر) در نظرخواهی از هاشمی در مورد دولت «احمدی‌نژاد» از دو کلمه دولت «نامشروع» و «خرابکار» استفاده کرد(!) که موجی از اعتراض در نزد نمایندگان مجلس و اصحاب رسانه را برانگیخت، مسئولین این روزنامه در اقدامی ناشیانه با دست بردن در نسخه اینترنتی مصاحبه مزبور دو کلمه «نامشروع» و «خرابکار» را از متن در آوردند.
وی می‌افزاید: نسخه کاغذی آن مصاحبه منتشر شده و دیگر قابل کتمان نیست. هر چند با توجه به کینه‌ای که هاشمی از احمدی‌نژاد دارد نباید متوقع بود وی در آن مصاحبه به دهان پرسش‌کننده می‌زد و می‌گفت «دولت احمدی‌نژاد علی‌رغم اختلاف نظرهایی که با آن داشتم لیکن مانند تمام روسای‌جمهور دیگر مشروعیت خود را بعد از کسب رای اعتماد مردم با تنفیذ رهبری اخذ کرده‌اند» اما بیرون از برون‌ریخت منویات مصاحبه‌کننده و مصاحبه‌شونده در مجموع می‌توان صدای پای شرارتی نوین را در جنس این ادبیات و عقبه سیاسی و ژورنالیستی ملتزم‌الرکاب به وضوح استماع کرد.
