شرق نوشت: از عادل فردوسی‌پور اجازه می‌خواهم تا جمله معروفش را وام بگیرم. وقتی از بازی بازیگری شگفت‌زده می‌شود. «چه می‌کند این ۲۰:۳۰» سه‌شنبه شب گذشته مجری بخش خبری ۲۰:۳۰ شبکه دوم سیما با هیجان بر صحنه تلویزیون ظاهر شد و با چنین مضمونی گفت: «گازپروم، طعم تصمیم قاطع ایران را چشید.» و در ادامه هم خبر کنار گذاشتن شرکت روسی گازپروم در توسعه میدان نفتی آذر را خواند.
چند ساعت قبلش میهمان همان جلسه‌ای بودم که مدیرعامل شرکت ملی نفت این خبر را اعلام کرده بود. این جملات اوست: «قبلا شرایط را [با گازپروم] توافق کرده بودیم. منتها در آخرین مرحله علی‌رغم توافق نیامدند.» یا اینکه: «حتی وزیر وقت نفت نامه نوشت که پاسخ ندادند.» یا «قرارداد ظرف یک ماه آینده با داخلی‌ها منعقد خواهد شد اما اولویت با روس‌هاست.»
۱- اینکه بخش خبری ۲۰:۳۰ مولود چه شرایطی است یا تنظیم‌کنندگان خبر، چگونه از سخنان فوق، طعم تصمیم قاطع! را چشیده‌اند که انتظار چشیده شدن از جانب روس‌ها را دارند بحث مهمی است اما مد نظر نگارنده نیست.
۲- اینکه روس‌ها چند صد میلیون دلار اضافه‌تر از قراردادشان در نیروگاه بوشهر گرفته‌اند و نیروگاه را هنوز تحویل نداده‌اند و اینکه در قراردادهای دیگرشان «روس‌بازی» در آورده‌اند حتما نیازمند چشاندن طعم تلخی است. روس‌ها حتما باید طعم تصمیم قاطع ایران را بچشند اما با لحن و جملات جدی‌تر.
۳- نفت ایران در شرایط سختی است. شرایط دشوار تدبیرهای پیچیده میخواهد. این درست که نباید معطل خارجی‌هایی ماند که به دلیل تحریم از نفت ایران می‌روند، این هم پذیرفته که باید به پیمانکاران داخلی پروبال رشد داد اما نباید فراموش کرد که بین شرکت‌های نفتی خارجی با دولت‌هایشان می‌توان تفاوت گذاشت.
۴- حضور با برنامه شرکت‌های مختلف خارجی در توسعه میادین نفتی ایران می‌تواند علاوه بر تامین سرمایه و تکنولوژی و افزایش تولید نفت ایران، مولفه‌ای برای تحکیم امنیت ملی باشد. مگر تشکیل لابی نفتی شرکت‌های آمریکایی در دوران جنگ تحمیلی را از یاد برده‌ایم؟ مگر حضور گازپروم در کنار توتال و پتروناس در فاز دو و سه پارس جنوبی تحریم‌ها را نشکست؟ همزمان با رشد شرکت‌های داخلی نباید با دست خودمان خارجی‌ها را بیرون کنیم. شرایط سخت، تدبیرهای پیچیده میخواهد. هر شرکت نفتی خارجی یک فرصت برای تامین منافع و امنیت ملی ماست و این منافاتی با رعایت خطوط اصلی کشور و حمایت از پیمانکاران نفتی داخلی ندارد.
