سال نو مبارک . ساعت پنج بعد از ظهر آخرین روز سال ، بهش زنگ مى زنم ” بابا ، ماهى نیست ، همه جا تموم کردن ، حالا چى کار کنم ؟ تُن بخرم ؟ ” مى گه ” برات پیدا می کنم . ” و مى دونم که پیدا مى کنه مى دونم که مثل همه ى لحظه هاى ناامیدى و ناتوانى ، براى مشکلات ریز و درشت ، یک راه حل پیدا مى کنه . به پیشنهاد پسر عمه جان ، قرار شد سال رو در کنار مادربزرگ و پدربزرگ تحویل کنیم ، قرار شد من سبزى پلو ماهى بپزم ، پسر عمه جان بساط هفت سین تهیه کنه و بى خبر بریم خونه شون ، تا تنها نباشن و خوشحال بشن و یادشون بیفته که چقدر براى ما عزیزن . باید صبح مى رفتم دنبال ماهى و سبزی ، ولى دلم مى خواست خونه بمونم و وبلاگ بنویسم .
دلم پیروز شد . در نتیجه ، پسر ارشد ، سهل انگارى نوه ى حقیر رو جبران کرد و به طرز معجزه آسایى یک ساعت قبل از تحویل سال ، با پیدا کردن ماهى ، به خونه ى پدرش اومد . گفتم ” واى ، باورم نمى شه ، چه جورى پیدا کردى ؟ ” مى گه ” وقتى یک بار شب عید ، دختر آدم از آدم ماهى بخواد ، از زیر سنگ رودخونه هم شده پیداش مى کنیم , ما اینجور پدرى هستیم ” راست مى گه ، پیدا مى کنه همیشه پشت و پناهه بودنش دلگرمیه هرچند که بیشتر اوقات درگیر کاره ، ولى وقتى هست ، کامل هست ، با همه ى وجود هست ، با همه ى مهربونى هاش . همه ى پدرها دلشون مى خواد پشت و پناه بچه هاشون باشن و خواسته هاى فرزندانشون رو با افتخار اجابت کنن . در سال جدید دعا مى کنم ، هیچ پدرى شرمنده ى چشمان فرزندانش نباشه . روزهایى پر از عشق و شعف و موفقیت داشته باشید .
