پل جوادیه که از سوی مدیران شهری «زیباترین پل خاورمیانه» نام گرفته است، با وعده برطرف شدن مشکلات مردم منطقه جنوب وبا هدف رفع ترافیک، پس از تأخیر دو ساله ۲۲ آبان‌ماه سال گذشته با هزینه ۴۰ میلیارد تومانی افتتاح شد.
با ساخت این پل رفت و آمد شمال به جنوب و برعکس تا اندازه‌ای برای شهروندان تسهیل شد، اما از سوی دیگر، بسیاری از راه‌های دسترسی محلی بسته شد و بنا به گفته شهروندان به ویژه اهالی این منطقه، آمد و شد جنوب شهری‌ها به مرکز شهر دچار مشکل شده است. فقدان راه‌های جایگزین سبب سرگردانی شهروندان تهرانی در این محدوده شده و نارضایتی آنها را به دنبال داشته است، البته طبق گفته مسئولان شهرداری تهران قراراست راه‌های جایگزین برای مردم منطقه فراهم شود که از این بن بست خارج شوند.اجرای پروژه‌های عمرانی در تمامی کلانشهرهای دنیا، جزو ابتدایی‌ترین اقدامات نهادهایی مانند شهرداری است، به ویژه اجرای پروژه‌هایی مانند پل، تونل، بزرگراه و همچنین توسعه شبکه حمل و نقل که از اساسی‌ترین و ضروری‌ترین این بخش‌هاست، از این‌رو، انجام خدمات ارزنده از ضروریات جلب رضایت مردم برای مشارکت‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و خدماتی به شمار می‌رود. در این بین، انجام خدمات بنیادی و زیرساختی در کلانشهر تهران، به عنوان پایتخت کشور که دارای اهمیتی استراتژیک است، از حساسیت دوچندان برخوردار است. پل جوادیه که از سوی مدیران شهری، زیباترین پل خاورمیانه نام گرفته است در طراحی معماری این پل از سوزن قطار الهام گرفته و با کابل‌هایی به شکل معلق ساخته شده است.
تعداد کابل‌های به کار رفته در پل جوادیه ۱۲عدد است که به ارتفاع شش تا ۳۰متر به عرشه ۱۲۶متری این سازه متصل شده است و ۱۸هزار تن بار را کنترل می‌کند.
به‌دلیل متغیر بودن ارتفاع، کابل‌ها به ۳تیپ متفاوت ۱۹رشته، ۳۷رشته و ۶۱رشته‌ای تقسیم شده‌اند که هر کدام توان تحمل متفاوت بار پل را به‌خود اختصاص می‌دهند و به‌صورت جداگانه از توان حمل بالایی برخوردار بوده و از ۲۵۰ تا ۸۵۰تن بار را تحمل می‌کنند. بنابراین کابل‌ها از مقاومت بالایی برخوردار هستند و به قول معاون فنی عمرانی شهری از نظر معماری اهمیت این سازه را دوچندان می‌سازند.
به گفته مسئولان شهری احداث سازه‌های اینچنینی باعث رونق اقتصادی در جنوب شهر تهران میشود.
محمدباقر قالیباف، شهردار تهران در مراسم افتتاح این پل درباره آن گفت: پل جوادیه نمادی از خلاقیت، تجربه‌ورزی، تخصص گرایی، قانون مداری و روحیه جهادی است و در همه ابعاد که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم این پل نمودی از نگاه واقع‌بینانه به مطالبات شهروندان به ویژه در جنوب شهر است.
شهردار تهران با بیان اینکه جوادیه نمادی از توجه به توسعه جنوب شهر و تلاشی برای کاستن از فاصله شمال و جنوب است، اظهار کرد: پل جوادیه با هویت بخشی و هویت سازی، کیفیت زندگی را در ابعاد مختلف در جنوب شهر و به ویژه مناطق ۱۱ و ۱۶ افزایش می‌دهد و وضعیت مناسب تری نسبت به قبل ایجاد می‌کند.
اظهارات شهردار تهران و سایر مدیران شهری درباره این پل که ۴۰ میلیارد تومان برای طراحی و ساخت آن هزینه شده است، در حالی است که این پل که ۹ ماه از افتتاح آن می‌گذرد، نه تنها تغییری در بهبود وضعیت ترافیک ایجاد نکرده بلکه به نوعی دست و پاگیر هم شده است.
اما اینکه ساخت این پروژه چقدر از مشکلات منطقه را برطرف کرده و مفید به حال مردم بوده از زبان شهردار تهران شنیده شد، بد نیست درددل برخی از شهروندان منطقه را هم بشنویم.
هدف از ساخت این پل چه بوده؟
مدیر یک دفترمسافرتی واز اهالی منطقه جوادیه به خبرنگار «جوان» می‌گوید: پل جوادیه نه تنها برای اهالی محل مفید نبوده بلکه از نظر اقتصاد و رفاه به ضرر مردم این منطقه تمام شده است.
او از بسته شدن راه عبوری مردم جوادیه گله‌مند است و می‌گوید: با ساختن این پل راه منطقه به مرکز شهر و راه‌آهن
مسدود شده و تنها راهی که باید از آن استفاده کنیم، بزرگراه نواب است که آن هم مشکلات خاص خودش را از جمله بار سنگین ترافیکی دارد. این شهروند ۵۲ ساله از مسئولان سؤال می‌کند که هدف ازساخت این پل چه بوده است؟ اگر منظور تسهیل در رفت و آمد شمال به جنوب و بالعکس بوده، بیایند و خودروهایی که شبانه‌روز از روی پل عبور می‌کند را بشمارند، ببینند آیا این همه هزینه که برای ساخت آن صرف شده قابل قبول است؟
او می‌گوید: به چه قیمتی این پل ساخته شده؟ به قیمت محروم کردن مردم منطقه جوادیه؟ یا اگر با هدف کاستن بار ترافیک بوده است، صبح‌ها بیایند یکسری به شلوغی بزرگراه نواب هم بزنند!
در انتظار آرامشی دوباره
مسئولان شهرداری انتظار داشتند محله جوادیه که به عنوان منطقه‌ای شلوغ و پر ترافیک شناخته می‌شد، با افتتاح پل جوادیه به منطقه‌ای آرام و با ترافیک روان تبدیل شود و حتی آثار مفید این پل شهروندان دیگر مناطق همجوار را نیز در برگیرد.
بنا به گفته مدیران شهری، صرفه‌جویی‌های اقتصادی ناشی از کاهش مصرف سوخت و کاهش آلاینده‌های زیست‌محیطی از دیگر اثرات پروژه مذکور به شمار می‌آید و بیشترین تأثیر احداث این پل در تسهیل تردد بزرگراه‌های یادگار امام(ره)، شهید تندگویان، بعثت و شهید نواب صفوی قابل مشاهده خواهد بود.
در شرایط کنونی که ۹ ماه از افتتاح این پل می‌گذرد شایسته است مدیران شهری بر اثرات ساخت آن مروری داشته باشند تا حداقل چراغ راهی باشد برای طی مسیر در پروژه‌های دیگر.
پیش از نقل نظرات مردمی درباره پل جوادیه، یاد این بخش از اظهارات محمدباقر قالیباف، شهردار تهران افتادم که گفته است: «عده‌ای خاص به صورت هدفمند و مغرضانه بر اقدامات شهرداری تهران می‌تازند، اما مردم ما اهل فکر و انصاف هستند و خودشان قضاوت می‌کنند. ما هم می‌گوییم هر آدم منصفی می‌داند کار خوب و مفید به آسانی از طرف کسی یا عده‌ای بی‌خاصیت نخواهد شد و ثواب وارزش آن زائل نمی‌شود.»
خوب است اکنون که شهردار پایتخت، مردم را اهل فکر و انصاف می‌داند، به نظرات بخشی از همین مردم درباره پل جوادیه توجه ویژه داشته باشد.
کاسب محلی:
پل جوادیه زیباست اما زیبایی همه چیز نیست
یکی از کسبه محله جوادیه در این باره می‌گوید: پل جوادیه بسیار زیباست، بسیار عالی ساخته شده و بسیار هم برای ساخت آن هزینه شده است، اما به نظر من هیچ کارایی‌ای برای مردم این منطقه نداشته است، پس چرا این پل به نام منطقه جوادیه ساخته شده است؟
بنا به گفته این کاسب محلی، با ساخت این پل منطقه جوادیه به یک جزیره تبدیل شده است، زیرا از یک طرف خط راه‌آهن، از طرف دیگر اتوبان نواب، ازطرفی پل جوادیه و از جنوب اتوبان تندگویان آن را محصور کرده است. همچنین از نظر دسترسی محلی نیز به هیچ وجه قابل قبول نیست.
این شهروند ۴۵ ساله از کاهش فروش اجناس خود نگران است و می‌گوید: بسیاری از مشتریانم را به خاطربن بست شدن منطقه از دست داده‌ام، کارم از رونق افتاده و در بیشتر مواقع برای اینکه مشتری را از دست ندهم با هزینه خود مشتری را به مغازه می‌آورم و با هزینه خودم هم جنس را برایشان می‌فرستم.
او با خنده می‌گوید: مصداق «هرکه طاووس خواهد جور هندوستان کشد» شده‌ام!
کارمند ساکن محل:
۴۰ میلیارد تومان پول کمی نیست!
«علیرضا- ب» ۳۹ ساله، کارمند یکی از دستگاه‌های دولتی و ساکن جوادیه است. او درباره پل جوادیه می‌گوید: یکی از نمایندگان مجلس گفته بود «اقدامات شهرداری در حوزه‌های فرهنگی، عمرانی، اجتماعی و خدماتی باعث شده که امروز دیگر هیچ تفاوتی میان شمال و جنوب تهران وجود نداشته باشد»، ما هم اقدامات شهرداری را قابل تقدیر می‌دانیم و می‌گوییم کاری که انجام شده قابل انکار نیست زیرا اگر کاری صورت گرفته برای رفاه حال شهروندان بوده است، اما باید واقع‌بین بود که هر چقدربرای مردم کارصورت بگیرد باز هم کم و کاستی وجود دارد و باید بیش ازاینها تلاش کرد تا به شرایط آرمانی رسید، ولی اینکه بگوییم با افتتاح چند پروژه تفاوت میان شمال و جنوب شهرازبین رفته و مردم دیگر مشکلی ندارند خوشبینانه‌ترین حالت ممکن است! زیرا تا این تفاوت‌ها از میان برود سال‌ها وقت نیاز است.
این کارمند ۳۹ ساله، هزینه شدن ۴۰ میلیارد تومان را برای پل جوادیه زیاد می‌داند و می‌گوید: ۴۰ میلیارد تومان پول کمی نیست. سؤال من این است که آیا نمی‌شد این ۴۰ میلیارد را بهتر و کارشناسانه‌تر هزینه کرد؟ آیا واقعاً پل جوادیه ۴۰ میلیارد می‌ارزد؟ آیا واقعاً به اندازه ۴۰ میلیارد برای مردم کارایی دارد و مفید فایده است؟
اضافه شدن چند برابری کرایه تاکسی‌ها
همچنین خانم ۳۰ سالهای هم که از ساخت این پل ناراضی است، می‌گوید: «ما قبل از ساخت پل زندگی آرامی داشتیم شاید امکانات به دلخواه نبود اما به این وضعیت عادت کرده بودیم، ولی پس از ساخت پل برای ما مشکلاتی ایجاد شد که از جمله آن بسته شدن راه ورودی و خروجی جوادیه به مرکز شهر است. شهرداری با ساخت این پل شاید به نفع کل مردم تهران کارکرده باشد، اما به حال ما مردم منطقه جوادیه مفید نبوده است. من یک کارمند هستم پیش از این به راحتی از اتوبوس یا تاکسی برای رفتن به محل کاراستفاده می‌کردم، اما در حال حاضراتوبوس‌ها از منطقه جمع‌آوری شده و مسیر دورتر شده چراکه راه اولیه مسدود شده است. یکی دیگر از مشکلاتی که برای ما اهالی ایجاد شده اضافه شدن کرایه‌هاست، ما قبل از این برای رفتن به مسیر کوتاه راه‌آهن ۲۰۰تومان کرایه پرداخت می‌کردیم، اما در حال حاضر کرایه تاکسی‌ها
چندین برابر شده و ما باید یک مسیر مستقیم را دور بزنیم و چندین خودرو عوض کنیم تا به مقصد برسیم. از وقتی که پل قدیم جوادیه را خراب کردند به خاطر اینکه مسیر‌ها بسته شده بسیاری از مردم منطقه البته جوانترها ترجیح می‌دهند مسیر راه‌آهن را پیاده بروند.»
البته ناگفته نماند مسئولان شهرداری اذعان داشتند که پل قدیم جوادیه در سالهای اخیر به دلیل از دست دادن مقاومت، خانه‌های اطراف را تهدید می‌کرد و کارایی خود را از دست داده بود و احداث پل کابلی جوادیه به جای آن و با ظاهری زیبا هم فضای محیط‌زیست را در جوادیه تغییر خواهد داد و هم کاهش ترافیک و آلودگی هوا و صوتی را به دنبال خواهد داشت.
کجایی پل قدیمی که یادت بخیر!
راضیه عباسی که ۳۶ سال دارد و با مدرک لیسانس حسابداری خانه‌دار است، از دیگر شهروندان جوادیه است که به خبرنگار «جوان» می‌گوید: «اگرشهرداری به قصد کاستن بار ترافیک و شلوغی منطقه یا اگربا هدف تسهیل در رفت و آمد شمال به جنوب و برعکس این پل را ساخته باشد بازهم به نظر نمی‌رسد که خیلی کارایی داشته باشد. من به عنوان شهروندی که از بدو تولد دراین منطقه زندگی می‌کنم می‌گویم وعده شهرداری محقق نشده، به خاطراینکه این بار ترافیک به نواب و میدان حق شناس منتقل شده و از پل جدید جوادیه استفاده آنچنانی نمی‌شود، ما اهالی محل به پل قدیمی راضی بودیم و اگر شهرداری با یک مقدار آسفالت به بازسازی پل اقدام می‌کرد بیشتر به سود مردم منطقه بود.»
اظهارات این شهروند در حالی است که به گفته مسئولان شهرداری تهران این پل علاوه بر اثرگذاری در توسعه جنوب شهر، در کاهش سوخت، کاهش آلودگی هوا و صرفه‌جویی در وقت، بر روح و روان مردم تأثیر مثبت خواهد داشت. همچنین اشاره به این شده که پیش از این برای رفتن از میدان بهمن به سمت شمال تهران، بار ترافیک سنگین بود، اما امروز اگر کسی قصد تردد در این مسیر را داشته باشد، با وجود پل جوادیه و تونل توحید این مسیر به یکباره کوتاه شده است.
معاون شهردار: مردم جوادیه حق دارند اما باید صبر کرد
پس از اتمام پروژه پل جوادیه، از گوشه و اطراف شنیده می‌شد که مردم محله جوادیه ومحله‌های همجوار که حین ساخت این پل سختی‌هایی را متحمل شده بودند، در حال حاضر پس از اتمام این پل همچنان ناراضی هستند و از اینکه مشکلاتی برای آنها ایجاد شده است از شهرداری تهران گله‌مند هستند. برای کسب اطلاع بیشترو صحت این شنیده‌ها تصمیم گرفتیم به این منطقه برویم و از زبان خود مردم بشنویم. از نزدیک پای درددل مردم منطقه نشستیم، آنها از مشکلاتی که پس از ساخت پل برایشان ایجاد شده بود گفتند وما هم شنیدیم، البته بررسی پروژه‌هایی نظیر پل جوادیه که جزو پروژه‌های ارشد شهری- به لحاظ هزینه‌بر بودن و تبلیغات صورت گرفته برای آن- هستند را تنها نباید از دید ساکنان یک منطقه دید، اما به هر رو، شاید مشت نمونه‌ای از خروار باشد.
درست است که پل جوادیه ظاهری زیبا دارد و به زیباسازی فضای شهر و معماری شهر کمک می‌کند، اما کارایی پروژه‌ها در کلانشهرهای شلوغ و پرمعضلی همچون تهران در اولویت است. ساکنان منطقه جوادیه و مناطق همجوار، از ساخت این پل رضایت ندارند و این مهم است که مدیران شهری چگونه می‌خواهند این نارضایتی را برطرف کنند.
در این خصوص معاون فنی عمران شهرداری با بیان اینکه احداث سازه‌های اینچنینی باعث بروز رونق اقتصادی در جنوب شهر تهران میشود، می‌گوید: این پل علاوه بر اینکه دارای پارامترهای معماری و پل‌سازی ویژه در کشور است، دارای پیوست‌های اجتماعی است و در این زمینه تأثیرگذار است. بنا به گفته وی، کلانشهر تهران با مساحت تقریبی ۷۰۰ کیلومتر مربع و حدود هشت میلیون نفر جمعیت هنوز دروازه‌های مشخصی ندارد، این پل می‌تواند به عنوان سردروازه ورودی شهر در جنوب تهران شناخته شود.
از زمانی که ساخت پل ۳۳ هزار پیچی جوادیه در جنوب شهر تهران آغاز شد، مسئولان برای اجرای این پروژه محدودیت‌های ترافیکی ایجاد کردند، همین امر باعث شد تا شهروندان در عبور و مرور دچار مشکل شوند اما مازیار حسینی معاون فنی عمران شهرداری تهران گفت: قطعاً نباید بلافاصله با اضافه شدن یک معبر انتظار کاهش بار ترافیک داشته باشیم و اوایل افتتاح پل جوادیه شاهد افزایش بار ترافیکی در این معبر خواهیم بود، اما در درازمدت این پل نقش مهمی در کاهش بار ترافیک این منطقه خواهد داشت.
در کلانشهر تهران به علت مشکلات ترافیکی در تقاطع خیابان‌ها و شریان‌های شهری نیاز به ساخت پل‌های بیشتر احساس میشود و ساخت چنین سازه‌هایی باعث روانی ترافیک میشود البته در صورتی که در مدت زمان کوتاه ساخته و آماده بهره‌برداری شود.
مازیار حسینی می‌گوید: مردم منطقه جوادیه حق دارند چراکه در طول ساخت این پل سختی هایی متحمل شدند، اما به هرحال این پل در نوع خود بی‌نظیربوده وبه عنوان زیباترین پل خاورمیانه شناخته شده وبه منطقه زیبایی خاصی داده است. طبیعی است هرپروژه‌ای که ساخته میشود سختی هایی به دنبال دارد اما تأثیر آن در دراز مدت مشخص میشود. وی در پایان گفت: ما نباید انتظارداشته باشیم وقتی یک طرحی در یک منطقه تکمیل و به بهره‌برداری می‌رسد، فواید طرح تنهابه آن منطقه برسد بلکه باید به تأثیر جمعی آن توجه کرد.
به هر رو، اکنون آیا زمان آن نیست که مدیران شهری برای وعده هایی همچون تأثیر پل جوادیه در رونق اقتصاد و آرامش روانی شهروندان پاسخ دهند؟ آیا وقت آن نیست که برای این وعده‌ها زمان تعیین کنند و بگویند مثلاً دو یا چند سال دیگر قرار است این پل ثمر دهد؟
