به بهانه پایان سال ۹۲ تعدادی از خاطرات ورزشی سال گذشته را دستچین کردیم که در ادامه از نظر خواهید گذراند.
آندرانیک تیموریان با نجات دادن جان یک پروانه در تایلند حسابی نام خودش را سر زبانها انداخت. وی در هیاهوی بازی برگشت یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا برابر بوریرام این کار را کرد و پس از آن مورد تقدیر نهادهای مرتبط با محیط زیست قرار گرفت.
جواد نکونام به این دلیل که مسئولان باشگاه استقلال برای ماندن او زیاد اصرار نکردند از این تیم جدا شد. وی انتظار داشت آبیها همانگونه که به منتظری لقب اسطوره دادند، تا بلکه در ایران بماند، به او هم لقبی چیزی میدادند تا در این تیم میماند!
علی دایی از مصاحبه تند ابتدای سالش علیه محمد رویانیان، به جایی رسید که با او برای هدایت پرسپولیس قرار داد بست و حتی گفت بدون رویانیان حاضر نیست در جمع سرخپوستان باقی بماند! هرچند شهریار در چرخش دیگر بعد از جدایی رویانیان هم به کارش در این باشگاه ادامه داد!
کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال با صدور احکام ضد و نقیضش حسابی در فرآیند برگزاری مسابقات لیگ برتر و رقابت سالم بین باشگاهها تاثیر گذاشت کسر سلیقهای امتیاز از برخی باشگاهها و پارادوکس در مجازات تیموریان و صادقیان به خاطر ضربات آرنج و جریمه دیگر بنگر و رحمتی به خاطر توهین به تماشاگران از جمله مهمترین فرازهای سوء مدیریت در کمیته انضباطی بود.
فیروز کریمی در حاشیه بازی پیکان و فجر سپاسی به یکی از بازیکنان حریف توهین نژاد پرستانه کرد. وی به همین دلیل ۸ جلسه از همراهی تیمش محروم شد که با زیرکی خاص خودش و البته استفاده از نقص قوانین انضبانی در ایران توانست این مجازات را در لیگ استانی قزوین بگذراند.
بی قراری هواداران تراکتورسازی برای سپردن دوباره سکان هدایت این تیم به تونی اولیویرا جواب داد و این مربی پرتغالی در میان استقبال پرشور تبریزیها به ایران برگشت. برخی از تبریزیها این قدر از این بازگشت هیجان زده بودند که حتی شیشه اتومبیل حامل تونی را شکستند.
بعد از برگزاری مراسم قرعه کشی جام جهانی در برزیل و مشخص شدن همگروهی ایران و آرژانتین، هاشم بیگ زاده و تقابل او بامسی به سوژه برخی از هواداران فوتبال در کشور تبدیل شد. طبق معمول این بار هم شوخیها از حد خارج شد تا این اتفاق به لطیفه فوتبال ایران تبدیل شود.
تعویض لباس رافت و مالدینی در پایان بازی ستارگان میلان و پیشکسوتان پرسپولیس هم یکی دیگر از سوژههای سال ۹۲ بود. تمسخر بازیکن آستاارایی سرخپوستان در حالی انجام شد که وی توانست با فروش این پیراهن ۲ دستگاه دیالیز برای بیمارستان شهرش بخرد و ۱۰ میلیون تومان به دست یک عکاس بیمار برساند.
قاسم دهنوی بعد از عقد قرارداد با چند باشگاه، به حکم کمیته انضباطی و با پیگیریهای سعید شیرینی به پرسپولیس پیوست تا سرپرست سابق سرخپوشان از او به عنوان هدیهاش به هواداران یاد کند. کادوی سال البته چندان در جمع قرمزها موفق نبود و در بازی جام حذفی برابر فولاد هم پنالتی تیمش را خراب کرد و موجب حذف قرمزپوشان از این جام شد.
۲ مراسم خداحافظی در سال ۹۲ برای مهدوی کیا برگزار شد. ستاره ارزشمند پرسپولیس و تیم ملی ابتدا در حاشیه بازی فینال جام حذفی و بعد از شکست سرخپوشان برابر سپاهان ۴ گوشه زمین آزادی را با حالتی غمبار و غریبانه بوسید و خداحافظی کرد اما سپس از آن در بازی پیشکسوتان پرسپولیس و میلان به شکل ستودنی دور افتخار زد و از دنیای بازیگری کنار رفت. این مراسم دوم به شکل دوست داشتنی باعث دلجویی از “کیا” شد.
*آرنج سال/فرار سال
ضربات آرنج پیام صادقیان به بازیکنان تیمهای مقابل در لیگ سیزدهم حسابی خبرساز شد. او حتی بعد از تحمل یک جلسه محرومیت هم رفتارش را بهتر نکرد تا نگرانیها در مورد آیندهاش به ویژه با لباس تیم ملی بیشتر شود. البته در این بخش باید یک تقدیر درست و حسابی هم از آندرانیک تیموریان به عمل آورد که با ضربهای بسیار محکم تر از همه تلاشهای صادقیان، صورت سینا عشوری را زخمی کرد. گریز او از محرومیت بعد از این ضربه، به خودی خود میتواند لقب فرار سال را بگیرد.
فرهاد مجیدی که کلا علاقه زیادی به نصفه کاره گذاشتن رفاقتهایش دارد، مثل لیگ یازدهم در لیگ سیزدهم هم وسط کار ول کرد و رفت. با این تفاوت که او این بار برای همیشه فوتبال را کنار گذاشت. شماره ۷ خیلی تلاش کرد وداعش حالت سورپرایز داشته باشد، اما خبر مربوط به این تصمیم او را مدتها قبل در رسانهها منعکس شده بود. با این همه برای بازی خداحافظی مجیدی فقط ۶ هزار نفر راهی استادیوم آزادی شدند.
فقط همین کم بود که در آستانه کنسرتهای نوروزی فلان خواننده لس آنجلسی، آقای مربی برای ایشان در صدا و سیمای مملکت تبلیغ کند، خوب شد محمد مایلی کهن را به موقع ممنوع التصویر کردند وگرنه حتما برنامههای کنسرت خواننده محبوبش را هم به سمع و نظر ملت میرساند.
امیر حسین حاجی زاده یک پسربچه ۹ ساله است که ویدئوهای مربوط به حرکات تاکتیکی وی در سال ۹۲ حسابی بین کار بران ایرانی اینترنت مشهور شد. اهالی فوتبال به او لقب مسی اردبیلی دادند و باشگاه پرسپولیس اقدام به جذب این کودک کرد.
بدون تردید چرت سعید شیرینی روی نیمکت پرسپولیس در میانههای دربی ۷۸ را میتوان مهم ترین خواب فوتبال ایران در یک دهه گذشته دانست. اگر شما هم مثل ما هرگز پدیدهای را ندیده بودید که بتواند در محاصره صد هزار نفر انسان هیجان زده درست وسط مهم ترین بازی باشگاهی کشور چشم روی هم بگذارد به طور حتم از آشنایی با سعید خان شیرین مشعوف میشدید.
*تفریح ناسالم سال
حضور تیم ملی امید کشورمان در کیش باعث بوجود آمدن حاشیههای زیادی شد که از آن جمله میتوان به متهم شدن برخی بازیکنان به استفاده از قلیان اشاره کرد. جالب اینکه ظاهرا حتی یکی از پزشکان تیم هم بچهها را در این حرکت گروهی فوقالعاده در سفره خانه همراهی کرده است. اشتباه دوستمان فقط جایی بود که فاکتور یک و نیم میلیونی مربوط به این عملیات را پرداخت نکردند و یک بهانه حسابی برای رسانهای شدن این موضوع باقی گذاشتند.
ملبورن سال، اولسان بود. درست بعد از باخت به ازبسکتان دیگر هیچ کس باور نمیکرد تیم ملی کشورمان بتواند به جام جهانی برسد، اما بازیکنان سه بازی را پشت سر هم بردند و کاری کردند کارستان. جالب اینکه این بار هم گل صعود را یک مشهدی برایمان زد. خرداد ۹۲ رضا قوچان نژاد خداداد عزیزی دیگری برایمان شد و تنها حمله ایران روی دروازه حریف را به تک گل بازی تبدیل کرد.
در سالی که گذشت، مهدی رحمتی بعد از مدتها شماره یک تیم ملی را تحویل یک بازیکن دیگر داد. ابتدا در سال ۹۱ ستاره تیم استقلال فقط در یک مصاحبه مدعی شد شاید بخواهد از بازیهای ملی اعلام بازنشستگی کند و کمی به استراحت بپردازد. اما ظاهرا همین اظهار نظر ساده در کنار بی میلی رحمتی به امضای نامه عذرخواهی باعث شد تا مشکلات کیروش با او در سراسر سال ۹۲ ادامه پیدا کند. برخلاف برخی گمانه زنیها، گلر آبیها حتی به اردوی آخر تیم ملی در اسفند هم دعوت نشد تا بختش برای حضور در جام جهانی به کمترین میزان ممکن برسد.
*ریزش سال
از نظر قهر تماشاگران با ورزشگاهها، سال ۹۲ را شاید بتوان تلخ ترین سال تاریخ فوتبال ایران دانست. در شرایطی که به نظر میرسید صعود تیم ملی کشورمان به جام جهانی بتواند شور و شوق تعقیب مسابقات را زیر پوست مردم تزریق کند. این اتفاق رخ نداد تا هنگام میزبانی استقلال در برخی دیدارهای خانگیاش تعداد حضار در ورزشگاه با انگشت قابل شمارش باشد.
وزیر ورزش گفت: بوسنی را که راحت میبریم، نیجریه را هم کمی کار میبرد ولی من بریم، بردن آرژانتین هم دور از دسترس نیست! یعنی اگر خبرنگار حضور ذهن داشت و برنامه را تا فینال با گودرزی چک میکرد، قشنگ جام جهانی را گرفته بودیم!
منبع: مجله تماشاگر