مسعود باقرزاده کریمی با اشاره به تصاویر جدید ماهواره‌ای که هفته گذشته از سطح دریاچه ارومیه گرفته شده و توسط برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد منتشر شده است، دریاچه ارومیه هم‌اکنون ۵۰ درصد سطح دریاچه ارومیه آب‌دار شده است که عمق این آب کم است ولی بدین ترتیب باید گفت که حدود ۳ میلیارد مترمکعب آب دارد که این حجم آب در مقایسه با ۲۲ میلیارد مترمکعب میزان متوسط دراز مدت آن حدود ۱۵ درصد است.
وی با بیان این‌که از نظر غفلت نمک نیز دریاچه ارومیه شرایط ویژه‌ای دارد، گفت: در حال حاضر شوری آب ۴۰۰ گرم در لیتر یعنی ۲ برابر متوسط آن است به طوریکه این غلظت موجب می‌شود بلورهای نمک در سطح آب شکل می‌گیرند و باعث سنگینی آب می‌شود.
معاون امور تالاب‌های دفتر زیستگاه‌ها و امور مناطق سازمان حفاظت محیط زیست شرایط فعلی دریاچه ارومیه را ناپایدار دانست و گفت: اگر جریان‌های ورودی به دریاچه و بارندگی ادامه نداشته باشد این شرایط دوام نخواهد داشت.
وی در رابطه با برنامه نهایی عملیاتی نجات دریاچه ارومیه اظهار کرد: این برنامه تا اواسط خردادماه سال جاری شامل اقدامات کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت با اعتبارات و مسئولیت‌های مشخص و میزان اثربخشی معین به دولت ارائه می‌شود.
معاون امور تالاب‌های دفتر زیستگاه‌ها و امور مناطق سازمان حفاظت محیط زیست خاطرنشان کرد: در حال حاضر سعی می‌کنیم با جلوگیری از فعالیت سدها، رهاسازی بخشی از آب سدها و مدیریت به آن شرایط موجود را حفظ کنیم.
به گزارش ایسنا، دریاچه ارومیه سال‌هاست به دلیل کاهش شدید حجم آب ورودی با بحران نابودی رو به روست و به طوری که اردیبهشت ماه سال جاری عیسی کلانتری – دبیر احیای دریاچه ارومیه با اشاره به این که تنها ۷ درصد از آب دریاچه ارومیه باقی مانده است گفته بود که احیای این دریاچه ۱۰ تا ۱۲ سال طول می‌کشد.
وی تاکید کرده بود که در حال حاضر ۷۵ درصد آب حوضه آبریز دریاچه ارومیه، استفاده می‌شود و اگر بخواهیم ۵۰ درصد آب حوضه دریاچه را صرفه‌جویی کنیم باید بر روی ۵٫۳ میلیارد مترمکعب آب برنامه‌ریزی داشته باشیم.
کلانتری با اذعان به این که در حال حاضر بالای پنج میلیارد متر مکعب آب حوضه آبریز دریاچه ارومیه مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد خاطرنشان کرده بود که عمده مصرف‌کنندگان این حجم آب، کشاورزان منطقه هستند.
وی تاکید کرده بود که چالش‌ها و معضلات خشک شدن دریاچه ارومیه جان ۵ میلیون نفر در سه استان آدربایجان غربی، آذربایجان شرقی و کردستان را تهدید می کند و در حال حاضر می توان آثار سوء خشک شدن این سرمایه ملی را در تنفس کردن ریزگردهای نمک در تبریز و بالا رفتن میزان میانگین فشار خون در آذربایجان شرقی بیانگر آثار تخریبی و هر چند ادامه دار این پدیده خشکسالی است.
به گزارش ایسنا، دریاچه ارومیه به عنوان بیستمین دریاچه بزرگ جهان با مساحتی حدود ۴۸۳ هزار هکتار یکی از مهمترین و با ارزش‌ترین اکوسیستم‌های آبی و بزرگترین دریاچه داخلی ایران به شمار می‌آید که از سال ۱۳۵۴ در فهرست کنوانسیون حفاظت از تالابها (رامسر) ثبت شده است. دریاچه ارومیه و جزایر متعدد آن به لحاظ ویژگی‌های منحصر به فرد اکولوژیکی از سال ۱۳۴۶ به عنوان منطقه حفاظت شده و از سال ۱۳۴۹ به عنوان پارک ملی مورد حفاظت قرار گرفته است. این دریاچه از سال ۱۳۵۴ به عنوان ذخیره‌گاه بیوسفر در برنامه انسان و کره مسکون سازمان یونسکو معرفی و در آن ثبت شده است و در سال ۱۳۵۴ دریاچه ارومیه و تعدادی از دریاچه‌های آب شیرین جنوبی آن به علت دارا بودن معیارهای جهانی کنوانسیون حفاظت از تالابها (رامسر ۱۹۷۱) در لیست تالاب‌های کنوانسیون قرار گرفته است و هم اکنون به دلیل مشکلات زیست محیطی در لیست فهرست تالاب‌های در معرض تغییرات شدید اکولوژیکی این کنوانسیون جهانی قرار دارد. به گفته کارشناسان بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی و سطحی که عمدتا با هدف گسترش فعالیت‌های کشاورزی صورت می‌گیرد، کاهش نزولات آسمانی و ورودی صفر آب از رودخانه‌های حوضه آبخیز در کنار احداث سازه‌های سدی و احداث میانگذر ارومیه موجب شده که وضعیت این دریاچه بحرانی شود. حوضه آبریز دریاچه ارومیه با وسعتی معادل ۵۱ هزار و ۸۷۶ کیلومتر مربع در محدوده تقسیمات کشوری سه استان قرار دارد به شکلی که ۵۱ درصد از حوضه در استان آذربایجان غربی، ۳۹ در آذربایجان شرقی و ۱۰ درصد در استان کردستان واقع است.
