مهرنوش شاه حسینی به خبرگزاری ایسنا گفت که لیلا حاتمی برای انتخاب لباس خود در افتتاحیه کن با او تماس گرفت تا برای این مراسم لباسی متناسب با فرهنگ ایرانی تهیه کند.
آنگونه که این طراح لباس توضیح داد، لباسی که سرانجام لیلا حاتمی تصمیم گرفت برای افتتاحیه جشنواره کن به تن کند، لباسی است با قدمت حدود ۱۸۰ سال که روی آن با طلای خالص «نقدهدوزی» شده است. شاه حسینی گفت که به دلیل کمبود وقت برای طراحی و تهیه لباس، این لباس را از صندوقچه خانوادگی خود در اختیار خانم حاتمی قرار داده است.
به گفته او، خانم حاتمی بسیار خوشحال بود که با پوشیدن این لباس در این مراسم بینالمللی، سهمی در معرفی فرهنگ و یکی از هنرهای اصیل ایرانی دارد.
وی گفت: «ما برای آماده کردن این لباس قدیمی، به هیچوجه به ترکیب اصلی آن دست نزدیم، فقط کمی با ظرافت، لباس تنظیم و روی پوشش بیشتر آن کار شد.»
او در عین حال تأکید کرد: ما تلاش کردیم به اصالت این لباس آنچنان که نظر و تأکید لیلا حاتمی نیز همین بود، دست نزنیم. در واقع ماجرا دقیقا شبیه به این بود که لباسی را برای این مراسم از موزه به امانت گرفته باشیم.
این طراح لباس دربارهی هنر «نقدهدوزی» که روی این لباس کار شده است، توضیح داد: نقده دوزی از عوامل تزیین پارچه در ایران بوده که از دورهی هخامنشیان رواج داشته و طرحهایی مانند گلدان وحشی، سروی، درختی، گل و مرغ، بتهجقه، اسلیمی و با نخ طلا روی پارچههای ابرشیمی، کتان، چلوار وحشی، پشمی، مخمل و ماهوت کار میشد. نقدهدوزی هنوز هم در بخشهایی از ایران تا حدی رواج دارد.
در ادامه جای این سؤال باقی است که خانم مهر نوش شاه حسینی طبق چه مدارک و شواهدی این لباس را به عنوان لباس دوره قاجار برگزیده اند؟ درضمن اگر هم اینطور باشد آیا این لباس تمام و کمال، همان لباس است؟ یا گزینشی از آن لباس است؟
آنچه که مهم است اینست که از این لباس فقط نقش و نگارش مخصوص زنان ایرانی است، اما طراحی کلی آن ربطی به دوران قاجار ندارد. در ضمن لباسهای آن زمان علاوه بر لباس اصلی، مقنعه و جلباب (چادر بزرگی که تمام یا بخش مهمی ازبدن را فرا می گرفت) را هم به همراه داشت. ای کاش زن های ما هم در معرفی فرهنگ این مرز و بوم مثل غربی ها تمام قد می ایستادند و مدل لباسها و فرهنگشان را ارائه می دادند و از ارائه لباس های ایرانی و فرهنگ ایرانی خجالت نمی کشیدند.