شهید احدالله مرادی متولد ۱۳۴۸، روستای بارک آب زنجان در ۴ خردادماه سال ۶۷ در منطقه ماووت عراق به شهادت رسید. وی در حالی به جمع دیگر یاران و همرزمانش پرکشید که تنها حدود یک ماه قبل از شهادت، وصیت نامه‌ای را نوشته بود که در آن اوج سادگی و بار سبک شهید به وضوح قابل مشاهده است.
این شهید روستایی، با دلی صاف تنها دغدغه‌هایش را در این دنیای پرهیاهو با خانواده‌اش در میان می‌گذارد. در دنیایی که مردمانش آنچنان درگیر جزئیات شده‌اند که شاید برای رفتن از این دنیا کوله باری سنگین بر پشت داشته باشند. وصیتنامه و برخی از لوازم شخصی شهید، مدتی بعداز شهادت به دست خانواده‌اش می‌رسد. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
بسم الله الرحمن الرحیم
به: حضور محترم گرامی پدر عزیزم جناب آقای حاجی حبیب الله مرادی رسیده. ملاحظه فرمائید:
وصیت نامه اینجانب، رزمنده جان برکف اسلام سرباز وظیفه احدالله مرادی:
با درود و سلام فراوان به پیشگاه مقدس تنها منجی عالم بشریت، امام زمان (عج) و نائب بر حقش امام خمینی رهبر مستضعفان و با درود و سلام بی‌کران بر ارواح طیبه شهدای اسلام و مسلمین که در راه دفاع از انقلاب اسلامی ایران به عرت ابدی رسیده‌اند و شربت شیرین شهادت را نوشیده‌اند. سلام و درود ما بر آن‌ها.
پدرجان و مادر جان، از شما حق حلالیت می‌طلبم که شما پدرم و مادرم در بزرگ کردن من مخصوصا مادرم در بزرگ کردن بنده حقیر خیلی خیلی زحمت کشیده است. شب‌ها بی‌خواب مانده است و با زحمات فراوان و رنج و مشقت زیادی روبرو شده است و مرا بزرگ به بار آورده است و به اسلام تحویل داده‌اید. از شما (….) تشکر می‌کنم چون شما مرا به این مقام رساندی و من به هدف خودم رسیدم و این هدف را، هدف (با) افتخاری می‌دانم و هم نصیب من شد خدا را شکر می‌کنم و امیدوارم که حقتان را به بنده حقیر حلال کنید و مرا ببخشید. من که نتوانستم جبران زحمات شما باشم چونکه بتوانم از آتش سنگین دشمن متجاوز برآییم. (به دلیل حضور در جبهه نتوانستم لطف شما را جبران کنم.) و از یکایک برادرانم، آقای ذبیح الله مرادی، خلیل الله مرادی، ابراهیم مرادی و دیگر برادرانم (…) آقای قربانعلی شهریاری و محمد علی کردلو حق حلالیت می‌طلبم و امیدوارم که حقشان را به من حلال کنند. از خواهرانم یک به یک حلالیت می‌طلبم و امیدوارم که ایشان نیز حقشان را حلال کنند و دیگر وصیتم این است که از تمام اهل خانواده از کوچک و بزرگ باریک آب (نام روستا)، پدرجان به عوض من حلالیت بطلبید. وصیت دیگرم این است که پدرجان نگذار مادرم و برادرانم و خواهرانم بروی مزار من گریه و زاری کنند و سر و صدا راه بیاندازند و وصیت می‌کنم که عکس مرا بروی مزارم بگذارید.
خداحافظ، خداحافظ
امیدوارم که در امان و آسایش خداوند قرار بگیرید.
وصیت نامه اینجانب برادر رزمنده دلیر اسلام احدالله مرادی. ۶۷/۲/۱۱
خبرگزاری دفاع مقدس
