«لیلا مهرجو» یکی از معدود محیط‌بانان زن ایران است که در شغل محیط‌بانی انجام وظیفه میکند و تنها زن محیط‌بان است که به عنوان نیروی اجرایی در عرصه‌های طبیعی و برخورد با متخلفان حضور فعال دارد.
پایگاه دیده‌بان حیات‌وحش ایران گفت‌وگویی با لیلا مهرجو در قزوین انجام داده است.
از چند سال پیش محیط‌بان هستید؟
۱۳ سال سابقه کار در استان‌های سمنان و گلستان دارم و هم اکنون به عنوان محیط‌بان در بخش طارم سفلی در استان قزوین مشغول به خدمت هستم.
دغدغه‌های یک محیط‌بان زن چیست؟
خوشبختانه در یک‌سال گذشته به خاطر علاقه زیادم به طبیعت و حیات‌وحش با وجود سختی‌های شغل محیط‌بانی، دغدغه‌ای نداشتم.
خاطرات شیرین در محیط‌بانی؟
به عنوان یکی از خاطرات خوب می‌توانم از لحظه رهاسازی یک عقاب طلایی زخمی که پس از چند روز تیمار و مراقبت توسط مأموران سر محیط‌بانی طارم سفلی دوباره بهبودی حاصل کرده و به دامان طبیعت بازگردانده شد و لحظه اوج گرفتن این پرنده و پرواز زیبای آن در آسمان نام ببرم.
خاطرات بد؟
از خاطرات بد در این کار فقط می‌توانم به روبه‌رو شدن با لاشه حیوانات شکار شده بیگناه توسط شکارچیان نام ببرم. چرا که معتقدم کشتن یک موجود جاندار به قصد شکار و لذت، تاوان سختی دارد و امیدوارم روزی فرا برسد که طبیعتی بدون شکارچی داشته باشیم.
وقتی با لاشه یک حیوان شکار شده روبه‌رو می‌شوید چه احساسی به شما دست می‌دهد؟
به لحاظ احساسی بسیار ناراحت و متأثر می‌شوم.
چه تفاوتی میان شما و محیط‌بانان مرد وجود دارد؟
قطعاً یکی از تفاوت‌های اساسی بین محیط‌بانان مرد و زن می‌تواند قدرت و توان جسمانی باشد که در گشت و کنترل و مأموریت‌ها کاملاً مشهود است.
محیط‌بان مرد به لحاظ فیزیک بدنی، قوی‌تر از زنان عمل میکند و این در تعقیب و گریز شکارچی متخلف کاملاً مشهود است.
آیا از شغل خود راضی هستید؟
خیلی راضیم. شغل محیط‌بانی علاقه بسیار زیادی را می‌طلبد و من چون این علاقه را در وجودم ارثی می‌دانم خیلی از این شغل احساس رضایت دارم.
در پایان با مردم چه صحبتی دارید؟
از مردم تقاضا دارم به محیط زیست اهمیت دهند چون اهمیت ندادن به آن صدمه به محیط زندگی خودشان است و خواهش می‌کنم با حیات‌وحش مهربان باشند.
