«دیوید توماس» خبرنگار رادیو بین المللی فرانسه در مورد شرایط خروج جوانان ۱۴ تا ۳۰ ساله از فرانسه برای حضور در کنار جهادگرایان در سوریه و نقش آنان در درگیری های سوریه می‌گوید.
به نوشته روزنامه لوفیگارو روزانه، دو یا سه فرانسوی تلاش می‌کنند برای پیوستن به جنگ مقدس در سوریه خاک این کشور را ترک کنند. زنان و نوجوانان هم در میان این افراد هستند. به تازگی دختری ۱۴ ساله برای پیوستن به جهادگرایان در سوریه فرانسه را ترک کرد. اما این زنان چه کسانی هستند که حاضرند برای حمایت از جهادگرایان خانواده خود را ترک کنند؟
دیوید توماس در پاسخ به این سوال که هم اکنون چه تعدادی از زنان فرانسوی برای جهاد در سوریه حضور دارند گفت بین صد تا صدوپنجاه زن و کودک در کنار ۳۰۰ مبارز فرانسوی در سوریه به سر می‌برند. این رقمی است که در ماه های اخیر با احتساب شمار افراد خارج شده از کشور و کشته شدگان به دست آمده است.
وی در مورد نحوه خروج این زنان از کشور گفت آنها تنها از طریق ازدواج می‌توانند از کشور خارج شود. بنابراین سه سناریو امکان پذیر است؛ نخست آنکه برخی از این افراد از سوی مردان فرانسوی که هم اکنون در سوریه هستند وعده ازدواج دریافت می‌کنند. اغلب این موارد از طریق اسکایپ یا شبکه های اجتماعی انجام می‌شود. آنها به تنهایی از کشور خارج می‌شوند و در نهایت به همسرانشان می‌پیوندند.
در آنجا برای ازدواج از پدر این دختران تقضای اجازه می‌شود. در صورتی که پدر این خواسته را رد کند از دیدگاه جهادگرایان کافر است و حق قیومیت ندارد. از سوی دیگر زنانی هستند که پیشتر با جهادگرایان ازدواج کرده اند و هم اکنون با فرزندانشان کشور را به مقصد سوریه ترک می‌کنند. شمار دیگری از دختران نیز در خاک فرانسه ازدواج می‌کنند و با یکدیگر به سوریه می روند.
توماس در مورد نحوه جذب این زنان گفت اصلی ترین راه، شبکه های اجتماعی و به ویژه فیس بوک و اسکایپ هستند. در آنجا آنها با یکدیگر متون مذهبی و تصاویری را مبادله می‌کنند و جهادگرایان به زنان توصیه می‌کنند به سوریه بروند. زنانی که در سوریه هستند نقش دلال را ایفا می‌کنند و ارتباط میان جهادگرایان در سوریه و زنان در فرانسه را تسهیل می‌کنند. آنها در فیس بوک تبلیغاتی با مضمون وعده ازدواج منتشر می‌کنند. باید دانست جهادگرایان فرانسوی مستقر در سوریه ارتباطی با زنان سوری ندارند و به زبان عربی نیز صحبت نمی‌کنند. به همین دلیل آنها از زنان فرانسوی می‌خواهند به سوریه بروند تا جامعه فرانسوی‌ها را در سوریه تشکیل دهند.
این خبرنگار فرانسوی در مورد ناپدید شدن دختر ۱۴ ساله فرانسوی و احتمال حضور وی در سوریه گفت شمار این افراد بسیار اندک است اما مسئله آنها به شدت از سوی رسانه ها دنبال می‌شود. در مجموع احتمالا تنها ۱۵ دختر نوجوان به سوریه رفته اند. آنها دخترانی هستند که هیچ مشکلی ندارند و خانواده آنها از تمایلات جهادگرایانه ای که دارند آگاه نیست. قدرت موعظه های جهادی در فیس بوک نیز اهمیت زیادی دارد.
آنها به طور واقعی شیفته سخنان جهادگرایان بزرگ می‌شوند که در تصاویری توضیح می‌دهند چرا آنها باید به سوریه بروند. آنها گمان می‌کنند می توانند در حمایت از شهدا موثر واقع شوند. آنها فکر می‌کنند همسرانشان که در جنگ کشته می‌شوند می‌توانند آنها را با خود به بهشت ببرند.
زنان فرانسوی به محض ورود به سوریه حدود سه هفته آموزش می‌بینند. آنها کار با سلاح‌های گوناگون مانند کلاشنیکف، کلت و سایر سلاح‌ها را می‌آموزند. اما باید توجه داشت این زنان برای جنگ به سوریه نرفته اند. در واقع آنها تنها دفاع از خود در شرایط خاص را می‌آموزند. پس از آن آنها زندگی روزمره خود را صرف مراقبت و رسیدگی به شوهر و فرزندان خود می کنند. همان طور که جهادگرایان می‌گویند آنها شیرهای آینده اسلام را با عشق به جهاد بزرگ می‌کنند.
توماس در پایان در مورد جهاد نکاح در سوریه گفت داستان جهاد نکاح در سوریه کاملا نادرست است. این داستانی است که در ابتدا در نشریات تونسی مطرح شد و پس از آن توسط حامیان بشار اسد به عنوان ابزار تبلیغاتی مورد استفاده قرار گرفت. این شایعه است که زنان برای به کارگرفته شدن به عنوان برده جنسی به سوریه می‌روند. به ویژه آنکه این مسئله با ایدئولوژی جهادگرایان ناسازگار است. جهادگرایان در مورد به کارگیری قوانین شریعت بسیار سخت گیر هستند. طبق قوانین آنها به طور همزمان می‌توانند تنها چهار همسر داشته باشند و باید به آنها وفادار بمانند. این غیر قابل تصور است که زنی در سوریه برای جهاد نکاح به کار گرفته شود.
ابنا
