آیت الله یزدی در گفتگو با مجله «مباحثات» گفت: جامعه مدرسین اخیرا چند تذکر محرمانه و فوق محرمانه به رئیس جمهور داده است.
آیتالله یزدی در این گفتگو با تاکید براینکه لازم است مبلغ حوزه که به میان مردم میرود، مردم بدانند که وابستگی به هیچ جناحی ندارد و به خاطر دین تلاش میکند، ادامه داد: روحانیت، نباید وابستگی داشته باشد. اصولا حوزه علمیه قم باید مستقل باشد. این یک بحث حوزوی است و لزوما ربطی به مبلغان ندارد و حرف کلی است. حوزه علمیه قم، چه در مجموعه مراجع و اساتید و طلاب و فضلا، چه واحدهایی که در چنین حوزهیی کار میکنند مثل مراکز تحقیقی، مراکز پژوهشی و مراکز علمی و همچنین درسهای آزاد، کسانی که فعالیت میکنند، نباید به این جناح و آن جناح وابستگی داشته باشند و به عبارت دیگر، حزبهایی که با هم تقابل دارند، با حوزه سازگار نیستند؛ زیرا حوزه علمیه ثابت است و خواهد بود ولی دولتها میآیند و میروند و تغییر میکنند. یک روز اصلاحطلبها، مسلطند و روز دیگر اصولگراها. روحانی کسی است که هم در آن روز که تندرو مسلط است و هم آن روزی که کندرو مسلط است، دین خدا جلوی چشمش باشد و براساس آن عمل کند. شنونده سخنان او باید در هر دو وقت بداند که منظور این روحانی دین خداست نه اینکه این دولت را تحکیم یا دولتی دیگر را تضعیف کند.
رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم که گویی هنوز هم از دوره احمدینژاد خاطره خوبی ندارد و از حمایت برخی از حوزویان از او و پشیمانی بعدش اینگونه نقل میکند «آقای احمدی نژاد در ماههای آخر واقعاً کارهای خلاف میکرد و خیلی از روحانیون هم برخورد کردند؛ همان روحانیونی که کمک کرده بودند و برایش از آبرویشان مایه گذاشته بودند، به او تذکر دادند ولی گوش نکرد. در حقیقت در ماههای آخر، اعتبار او به سختی آسیب دید. همان روحانی محترمی که واقعاً برای روی کار آمدن آقای احمدی نژاد هزینه کرده بود و شخصیت و آبرویش را صرف کرده بود، وقتی دید که حرف گوش نمیدهد، همان روحانی محترم وارد بحث شد و گفت برای من احمدینژاد ملاک نیست، دین خدا ملاک است. شنوندگان متوجه شدند که احمدی نژاد تا زمانی که با مسائل دین، همراه باشد با او همراهاند.
وی افزود: دولت نیز همین طور است. آنجا که با ارزشها و اصول اسلامی همراه است همه با او همراهاند. ولی آنجا که با ارزشهای اسلامی همراهی ندارد، روحانیت با دولت همراهی نمیکند و تذکر میدهد.
آیت الله یزدی اضافه کرد: البته، مراتب تذکر دادن فرق دارد و اشخاص هم موقعیتهای متفاوتی دارند. گاهی رهبری تذکر میدهد، گاهی مجلس تذکر میدهد، گاهی هم یک روحانی محترم تذکر میدهد. حوزه، مرجعیت و روحانیت میبایست در شرایط مختلف، زمان و مکان را در نظر داشته باشد. مرحوم امام نیز خیلی روی این نکته تأکید داشتند.
وی بیان داشت: وقتی دقت کنیم میبینیم این جمله در طلبگی و مبلغ بودن هم نقش دارد. طلبه باید در زمان انجام وظیفه، این را در نظر داشته باشد تا بداند در کجا حرف بزند و کجا ساکت باشد. مثلاً در این اواخر، جامعه مدرسین چند تذکر به رئیس جمهور محترم داده است. ولی من مطمئنم اگر آقای رئیس جمهور توجه نکند، همین جامعه مدرسین، همین مواردی که محرمانه و فوق محرمانه تذکر داده شده است را ممکن است رسماً تذکر بدهد. روزی هم ممکن است رودرروی همدیگر قرار بگیرند.
وی همچنین در پاسخ به این سوال که رابطه یک طلبه با نظام در تبلیغ چگونه باید باشد و از چه چیزی دفاع کند، گفت: سوال بسیار بجایی است. اینکه بهطور کلی، روحانیت ما چه رابطهیی با نظام داشته باشد، در درجه اول تا رهبر داریم، هیچ مشکلی نداریم. باید به رهبر نگاه کرد. راه رهبر و پشت سر رهبر حرکت کرد. اما میدانیم چیزهایی است که رهبر، محظور دارد وارد آن شوند. اما برای دیگرانی که پشت سر رهبری هستند این محظوریت وجود ندارد.
آیتالله یزدی ادامه داد: باید به مسوولان تذکر داد. امام رضوانالله تعالی علیه در یکی از سخنانشان فرمودند که ما برای آب و نان انقلاب نکردیم ما برای دین مردم انقلاب کردیم، ما برای اخلاق مردم انقلاب کردیم. البته معنایش این نیست که به آب و نان مردم بیتوجه باشیم، مجلس شورای اسلامی، دولت و قوه قضاییه، وظیفه دارد، در راستای رفاه مردم حرکت کند.