بارناکل‌ها (کشتی‌چسب‌ها) قوی‌ترین چسب طبیعی را تولید می‌کنند و این ماده بهتر از هر همتای مصنوعی بوده و به هر سطحی حتی در زیر آب هم می‌چسبد. اما این که چنین چسبی دقیقا چگونه عمل می‌کند، تاکنون یک معما بوده است.
بارناکل‌ها روی سطوح سخت مانند اسکله‌ها، قایق‌ها، صخره‌ها و حیواناتی مانند نهنگ‌ها و لاک‌پشت‌ها می‌رویند.
تیمی از دانشمندان به رهبری دانشگاه نیوکاسل انگلستان نشان داده‌اند چگونه لاروای بارناکل نوعی قطره روغنی را برای پا‌ک‌کردن آب از سطوح ترشح می‌کند و این عمل را پیش از چسبیدن آن به سطح با استفاده از نوعی چسب فسفوپروتئین (phosphoprotein) صورت می‌دهد.
بارناکل‌ها دارای دو نوع مرحله لاروایی به نام‌های ناپلیوس و cyprid هستند و دانشمندان هم‌اکنون می‌دانند این دو مرحله نقش‌های بسیار متفاوتی ایفا می‌کنند زیرا در یکی از این مراحل ناپلیوس آب را از سطح پاک می‌کند و مرحله دیگر cyprid به سطح می‌چسبد.
بارناکل‌ها یکی از عوامل مهم Biofouling هستند که موجب انباشت حیات دریایی روی بدنه کشتی‌ها می‌شود و کشش روی این وسایط نقلیه را افزایش می‌دهد.
این کشف به تولید چسب‌های زیستی کمک کرده و به ساخت پوشش‌های ضدلکه جدید برای کشتی‌ها کمک می‌کند.
جزئیات این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شد.
