یک دختر بچه فلسطینی، که برادر خردسالش را در حملات وحشیانه صهیونیستها به غزه از دست داده است، این سؤال را از اشغالگران پرسید: ما که کاری نکرده ایم، چرا ما را می کشید؟
“مصطفی عبدالهادی” خبرنگار شبکه العالم از غزه گزارش داد: رژیم صهیونیستی، در ادامه نقض مکرر آتش بس، دیروز هم چندین ساعت به بمباران ساکنان غزه ادامه داد و با حمله به منزل خاندان البکری واقع در منطقه الشاطی، یک دختربچه را شهید و ۳۰ تن را زخمی کرد. بیشتر قربانیان این حمله زن و کودک بودند.
غزه، به قبرستانی بزرگ تبدیل شده است که زنده ها، فقط در انتظار نوبت خود برای مرگ هستند؛ و هیچ جان پناهی برای فلسطینی ها و جود ندارد؛ رژیم صهیونیستی غزه را به تنها شهر ِ بی پناهگاه ِ جهان تبدیل کرده است که ساکنان آن، صرفنظر از سن، جنسیت و شرایط، محکوم به مرگ هستند!
یک دختربچه فلسطینی درباره تجربه تماشای مرگ ، به خبرنگار العالم گفت: در خانه نشسته بودیم. من و خواهران و برادرانم در یک اتاق بودیم. ناگهان خانه ما را بمباران کردند.. دختر فلسطینی، که به شدت به گریه افتاده بود، افزود: ما بچه ها که به آنها کاری نداشتیم…
یکی از زخمی های فلسطینی نیز به خبرنگار العالم گفت: من به عنوان مردی بالغ، وقتی سقف خانه بر سرمان ریخت، مرگ را به چشمان خود دیدم، تا چه رسد به این کودکان که برخی از آنان فقط یک یا دو سال سن دارند.. کدام انسان چنین جنایتی را می پذیرد؟
رژیم صهیونیستی، برای تنوع بخشیدن به جنایت های خود، دست از بمباران ساختمان های دولتی و نهادهای بین المللی کشیده و این بار به سراغ خانه های مسکونی می رود و یک خاندان کامل را از بین می برد.
رژیم صهیونیستی، در توزیع مرگ میان فلسطینی ها، اصل برابری را کاملا رعایت می کند و به این ترتیب، هیچکدام از فلسطینینیها امنیت ندارند؛ حتی اگر در مسجد، مدرسه، پارک یا دیگر اماکن عمومی پناه گرفته باشد. رژیم صهیونیستی یک فرمول بیشتر ندارد: هر جنبنده فلسطینی، محکوم به فناست !
در حملات رژیم صهیونیستی به غزه، تاکنون دستکم ۱۸۶۷ فلسطینی شهید و ۹۵۶۳ نفر زخمی شده اند و هزاران منزل مسکونی ویران شده است و زیرساخت های غزه نیز نابود شده اند، اما خانه ها و سنگ های غزه، زبان ندارند، وگرنه مانند آن دختر فلسطینی می پرسیدند: مگر ما با شما چه کرده ایم ؟