مریم سلیمی روز چهارشنبه در چهارمین نشست تخصصی خبررسانی در شبکه های اجتماعی گفت: هم اکنون جریان اطلاع رسانی و جنبش خبررسانی توسط شبکه های اجتماعی در فضای مجازی و سیستم های ارتباطی مانند تلفن همراه شکل گرفته و در حال پیشرفت است.
به گفته وی این نوع عملکرد شبکه های اجتماعی در خبررسانی به مرور کار روزنامه نگاری و مطبوعات را به نوعی بی مخاطب یا کم مخاطب می کنند.
این پژوهشگر فضای مجازی تصریح کرد: امروز شبکه های اجتماعی فرصت اطلاع رسانی را به نوعی از دیگر رسانه ها سلب می کنند البته نوع اطلاع رسانی آنها در خبررسانی آنچنان مورد تایید نیست چرا که آنها اخبار و اطلاعات را آنی منتشر کرده و به موقعیت و صحت آن توجه ای ندارند.
به گفته وی برخی اخبار منتشره در شبکه های اجتماعی براساس احتمالات و شایعات منعکس می شود و از آنجایی که این گونه شبکه ها امروز مخاطبان فراوانی را به خود اختصاص داده اند به سرعت این نوع اخبار در جوامع منتشر می شود.
چهارمین نشست تخصصی دفتر مطالعات و برنامه ریزی رسانه ها با عنوان خبررسانی در شبکه های اجتماعی با حضور جمعی از استادان علوم ارتباطات و کارشناسان فضای مجازی هم اکنون در محل این دفتر در حال برگزاری است.
وی به مخاطبان وعلاقه مندان ِ پیگیری اخبار جامعه و روز توصیه اخباری را که از این گونه شبکه ها دریافت یا مشاهده می کنند به عنوان منابع غیررسمی تلقی کرده و برای صحت و سقم آنها اخبار به رسانه های معتبر و رسمی کشور مانند خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) و صدا و سیما جمهوری اسلامی مراجعه کنند و صرفا به اخبار شبکه های اجتماعی توجه نکنند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع شبکه اجتماعی فیس بوک در جامعه اشاره کرد و گفت: امروز حضور در فیس بوک مانند رفتن به میدان یک شهر است چرا که به راحتی می توان وارد این گونه فضاها شد و بسیاری از مطالب را نوشت و رابطه دوسویه یا چندسویه با مخاطبان برقرار کرد.
به گفته سلیمی رسانه های بزرگ دنیا مانند بی بی سی، سی ان ان و… برای خبرنگاران و کاربران خود قواعد و شرایط ویژه و ورود به شبکه های اجتماعی را تعریف و تعیین کرده اند و آنها دیگر نمی توانند از چارچوب های تعیین شده عدول کنند.
این پژوهشگر فضای مجازی تاکید کرد: فرم و شکل تکنولوژی شبکه های اجتماعی در حال تغییر نیست آنها مانند چاقویی تیز و برنده به کیفیت اخبار و صحت و سقم آنها صدمه می زنند.
سلیمی تاکید کرد: امروز با انقلاب رسانه ای در شبکه های اجتماعی مواجهیم و برای اینکه سایر رسانه های ما به خصوص مکتوب از سوی مخاطبان فراموش یا کنار گذاشته نشوند باید فکری اساسی و جامع نمود.
