طناز طباطبایی ستاره مشهور سینما یکی از متفاوت ترین بازیگران سینماست. می پرسید چرا؟ چون او دغدغه های متفاوت و عجیبی دارد.
این ستاره سینما در یکی از گفت و گوهایش با ساناز صفایی اعتراف می کند مهم ترین دغدغه او همیشه در زندگی ترس از پیری بوده. او در این باره می گوید:«کهنه نشدن. من از پیر شدن می ترسم. از ذهن پیر می ترسم. از جسم پیر می ترسم.»
و ادامه می دهد: «متولد سال ۶۲ هستم. اما این مربوط به این سن من نیست. من ۱۸ سالگی هم که گواهینامه گرفتم و فکر کردم که دیگر خیلی بزرگ شدم سریع این فکر از ذهنم عبور کرد که یعنی دارم پیر می شوم و هر روز که جلو می روم بیشتر، بیشتر از این فرسودگی و کهنه شدن می ترسم.»
اما او که مجرد است درباره ترس از اینکه پا به سن بگذارد و همچنان مجرد بماند و فرزندی نداشته باشد، نظرات جالب و شنیدنی دارد: «ببین این حرفی که الان می خواهم بگویم خیلی حرف رادیکالی است شاید خیلی ها با من مخالف باشند و البته خیلی مسئله شخصی است ولی تصورم این است که با ازدواج و بچه دار شدن و با هر چیزی که از این دست به من اضافه می شود انگار که من یک مرحله عقب می روم و این حس کهنگی به من دست خواهد داد که حالا دیگر الان تمام شدم و بچه ام از من مهم تر است. الان خودت نباید غذا بخوری و اول باید بچه ات را سیر کنی. الان جیب خودت ممکن است خالی باشد اما جیب بچه ات باید پر باشد. خودت نباید فلان کار را کنی که شوهرت بتواند فلان کار را کند. الان مجبوری کار نکنی چون بچه کوچک داری و… . راستش را بخواهید من یک ذره خودخواهم. نه، خیلی خودخواهم. این خیلی خودخواه بودن و ترس از کهنه شدن باعث می شود که محتاط باشم. همیشه دوست دارم جوان باشم و تازه باشم و همه چیز تازه باشد. این خیلی خطرناک است چون من فکر می کنم اگر یک روزی کهنه شوم و به این باور برسم که کهنه شدم دچار افسردگی خیلی حادی می شوم که حتی ممکن است خودکشی کنم. همه آرزوی زندگی ام هم همین است که خداوند این تازگی را از من نگیرد.»
بازیگر سریال «شاهگوش» در ادامه در پاسخ اینکه آیا می خواهد مراحل ازدواج و بچه دار شدن و تشکیل خانواده را بگذارد برای بعدتر، جواب می دهد: «نه اینکه بعدتر، اصلا هیچ وقت به آن فکر هم نمی کنم، هرگز. عشق مادر و فرزندی و عشق به خانواده، عشقی طبیعی و در نهاد بشر است ولی چیزی که من می گویم یک ذره متفاوت است. نمی دانم شاید من یک ذره خودشیفتگی بازیگری دارم و این چیزی است که به نظرم همه بازیگران دارند و اگر نداشته باشند اصلا نمی توانند بازیگر شوند. آن خودشیفتگی هم این است که من خودم را از هر چیزی در جهان بیشتر دوست دارم و فکر می کنم حتی اگر روزی بچه دار شوم باز هم خودم را بیشتر از او دوست خواهم داشت. آنقدر خودم را دوست دارم که حاضر نمی شوم این همه سختی به خودم بدهم که عشق دیگری را تجربه کنم. آن عشق را خودم به خودم دارم.»
