علی پروین که سرش حسابی گرم مهمانان غرفه پسرش بود، دقایقی درخصوص مسائل روز فوتبال حرف زد. او تأکید می‌کرد که حرف‌های خودمانی‌اش در روزنامه چاپ نشود و به رسم امانت نزد ما محفوظ بماند اما چکیده‌ای از حرف‌های او درخصوص تیم ملی و دعوای پرسپولیس را بخوانید.
* علی‌آقا، مدتی است راجع به فوتبال و پرسپولیس حرفی نمی‌زنید. چرا؟
آخر چه حرفی بزنم؟ متأسفانه فضای فوتبال به‌ویژه پرسپولیس آنقدر خراب است که هر چه بگویی، حاشیه درست می‌شود. از طرفی حرمت‌ها از بین رفته. امروز اگر من راجع به مسئله‌ای حرف بزنم، فردا چند تن از شاگردان خودم علیه من مصاحبه می‌کنند. یکی از دلایلی که من دوست ندارم مصاحبه کنم، همین است. البته این بچه‌ها بعد از مصاحبه می‌گویند علی‌آقا ما منظورمان اینطور نبود و… اما چه فایده، من می‌خواهم بچه‌ام یک شب بیرون نخوابد… اگر قرار باشد بی‌حرمتی شود، دیگر معذرت‌خواهی چه فایده‌ای دارد؟ مشکل بزرگ ما در فوتبال کشور و تیم‌های پرسپولیس و استقلال همین است که حرمت‌ها از بین رفته است.
* بالاخره شما بزرگ پرسپولیس هستید. باید شاگردان‌تان را طوری بزرگ می‌کردید که این عادت را کنار بگذارند.
ببینید، ما قبلاً جرأت نداشتیم به بزرگترمان نگاه کنیم، چشم تو چشم هم نمی‌شدیم اما الان زمانه عوض شده. شاگرد علیه استاد حرف می‌زند البته من از شاگردانم ناراحت نیستم و خوشحالم که خیلی از آنان الان سرمربیان تیم‌های مختلف فوتبال این مملکت هستند اما در مجموع طوری شده که هیچ‌کدام‌شان آن یکی را قبول ندارد.
* منظورتان دعواهای دایی، مایلی‌کهن، درخشان و… است؟
بله، متأسفانه عیب بزرگ ما پیشکسوتان این است که هیچ کدام دیگری را قبول نداریم. بالاخره علی دایی اسم بزرگی است در فوتبال جهان. باید حرمتش حفظ شود. آخر این چه طرز برکناری بود؟ آدم با دشمنش هم چنین رفتاری نمی‌کند. من راجع به تغییراتی که در کادر فنی پرسپولیس به‌وجود آمده، حرفی نمی‌زنم. دایی و درخشان و همکارانشان همه شاگردان من بودند اما حرفم این است که چرا بی‌حرمتی می‌کنید به این پیشکسوتان و زحمتکشان فوتبال و پرسپولیس؟
* در مورد حضور درخشان حرفی نمی‌زنید؟
من مسئولیتی ندارم که اظهارنظری کنم. من فقط برای موفقیت پرسپولیس دعا می‌کنم. بالاخره او هم جزو شاگردان من است.
* شما برنامه ۹۰ را دیدید؟
بله دیدم و واقعاً متأسف شدم. به نظر من اصلاً کار فردوسی‌پور قشنگ نبود. من بارها به او گفته‌ام درست است که او را دوست دارم و برنامه‌اش پربیننده است اما اینکه آدم‌ها را مقابل هم قرار دهید، اصلاً کار خوبی نیست. آخر شما درباره مسائل فوتبال هر سؤالی داری بپرس اما با زندگی شخصی آدم‌ها چه‌کار داری؟ متأسفانه حرمت‌ها از بین رفته است. شما ببینید در این برنامه دایی را مقابل مایلی‌کهن قرار می‌دهید، رحیمی را مقابل سیاسی و… آخر این برنامه چه کمکی به رشد فوتبال می‌کند، جز جنجال و حاشیه؟
* بالاخره برنامه‌های تلویزیونی یک رسالتی دارند، خبررسانی و… و پیگیری ماجراهایی که در باشگاه رخ می‌دهد.
آخر اطلاع‌رسانی و پخش گزارش با اینکه افراد به هم توهین کنند، فرق می‌کند. بنده‌خدا مایلی‌کهن را دیدی چه حرصی می‌خورد؟ محمد مایلی واقعاً باصداقت است و حرف‌هایش با دلش یکی است. آخر چرا باید او را یک ساعت پشت خط نگه داری بعد بیاوری روی خط که آن‌گونه ناراحت شود؟
* به نظر شما کی این مشکلات حل می‌شود؟
تا زمانی که این باشگاه‌ها به بخش خصوصی واگذار نشوند، همین بساط است. الان آقای ندیمی اینجا هستند، عضو کمیته خصوصی‌سازی این دو باشگاه. شما از این نماینده مجلس بپرسید که کی قرار است این دو باشگاه خصوصی شوند و…
* علی‌آقا، درباره شکست ۴ بر یک تیم امید مقابل ویتنام چه حرفی دارید؟
ویتنام دیگر کجاست؟
* در آسیاست.
واقعاً جای تأسف است که ما باید از ویتنام ۴ گل بخوریم. اگر یک مربی ایرانی جای او بود، چه‌کارش می‌کردند؟
* درباره حضور کروش در رأس تیم ملی چه نظری دارید؟
کروش بالاخره آمد. خب به سلامتی. اما حرف من این است حالا که کروش آمده، فوتبال ما و فدراسیون نباید دربست در اختیار این آقا باشد بلکه کروش که به عنوان مربی آمده، باید در اختیار فدراسیون باشد. متأسفانه این هم یکی دیگر از کارهای ماست که همیشه برعکس است. امیدوارم حدود اختیاراتش مثل دفعه قبل نباشد که سرپرست عوض کنند و در برخی کارها دخالت کند.
