استاد دانشگاه تهران گفت: من اصلا یک قهرمان نیستم. من یک آدم کاملا معمولی هستم که با بی‌آرتی‌‌های آقای قالیباف اینور آنور می‌روم. من به هیچ‌وجه دوست ندارم به اوین بروم.
صادق زیباکلام در گفت‌وگو با آریا افزود: من در دادگاه اول به اتهام تبلیغ علیه نظام و تشویش اذهان عمومی به یک‌سال حبس محکوم شدم و به اتهام توهین به قوه قضاییه هم به ۶ ماه و جمعا ۱۸ماه که اعتراض کردم و پرونده‌ام رفته به شعبه ۳۶ تجدیدنظر.
زیباکلام اظهار کرد: من تدریس را هم ذیل نوشتنم می‌آورم؛ یعنی اصل برایم نوشتن است. چون از طریق نوشتن دارم افکار و عقایدم را با مخاطبینم در میان می‌گذارم. خب تدریس هم همین کار را می‌کند. در یک سطح بسیار محدودتر. صفحه فیسبوک من ۳۳۰هزار عضو دارد؛ یعنی هر مطلبی را که من می‌نویسم اتوماتیک برای ۳۳۰ هزار نفر دیگر هم می‌رود و از طریق هر کدام آنها برای یکسری دیگر می‌رود. من نمی‌گویم همه آن ۳۳۰هزار نفر حکما هر چه من نوشته‌ام را می‌خوانند اما از کامنت‌هایی که در صفحه‌ام گذارده می‌شود، خیلی‌ها مطالبم را می‌خوانند. یک سرمقاله معمولی من نزدیک به ۵هزار کمتر یا بیشتر لایک می‌خورد. خب اینها نشان می‌دهد که یک عده دارند نوشته‌هایم را می‌خوانند. این آسان به دست نیامده که حالا من بروم اوین و همه اینها فعلا متوقف شود. نه من رسالت و وظیفه خودم را در این شرایط زندان رفتن نمی‌دانم و نوشتن می‌دانم.
وی در پاسخ به این سوال که «حالا فرض بگیریم که تجدید نظر حکم ۱۸ ماه را تایید کرد چه‌کار می‌کنید؟» گفت: با کمال ناراحتی و دلخوری می‌روم زندان. سعی می‌کنم ۱۸ ماه را آرام بگذرانم و فقط از مسئولین زندان تقاضا می‌کنم که به من اجازه دهند که «غرب چگونه غرب شد» را ادامه بدهم. ببینید من از اول این تابستان یک کار سترگی -البته از نظر خودم کار سترگی است- شروع کرده‌ام و نزدیک به ۲۰۰ صفحه دستنویس شده تا اینجا. اسمش را گذاشته‌ام «غرب چگونه غرب شد.»
وی ادامه داد: دقیقا کتاب در حقیقت آن روی سکه «ما چگونه ما شدیم» است. دارد نشان می‌دهد که چه شد که غرب در یک فرایند تاریخی توانست آنگونه جهش نماید و تمام تمدن‌های شرق را پشت سر بگذارد و بشود غربی که ما امروزه آن را می‌شناسیم. دارم نشان می‌دهم که این استعمار، فراماسون، سرمایه‌داری، صهیونیسم و این حرفها چه هستند و تا ما رنسانس، انقلاب مرکانتالیسم، انقلاب علمی، خردگرایی و عصر روشنگری و اینها را نفهمیم، مطلقا نمی‌توانیم بفهمیم که غرب چگونه توانست از قرن پانزدهم و شانزدهم باین سو نه تنها به شرق برسد بلکه آن را جا بگذارد. خانم بهفر مشغول تنظیم کردن این بخش‌ها هستند. حالا من بروم اوین این کار همین جوری می‌ماند وسط زمین و هوا تا من دو مرتبه بیایم بیرون و کار را شروع کنم. به علاوه روی این موضوع کار می‌کنم که چه شد آمریکا ستیزی بعد از انقلاب بدل به گفتمان مسلط جامعه ما شد.
