گروه خواندنی های نامه نیوز – تاریخچه صنعت نمایشگاهی در انگلیس به بیرمنگام و سال ۱۱۶۶میلادی باز میشود. زمانی که یکی از پادشاهان تصمیم گرفت در قلعه خودش به صورت هفتگی دست به برپایی بازار فروش مواد مختلف بزند. مدتی بعد و زمانی که قلعه سقوط کرد، برپایی بازارهای مختلف هفتگی نه تنها در این منطقه از یاد مردم نرفت، بلکه بسیار رونق گرفت.
نحوه کار این بازار به این شکل بود که هر فروشندهای محصولات خود را اعم از حیوانات اهلی، لباس و غلات با خودش به منطقه داخل قلعه که بعدها تبدیل به یک روستای کوچک شد، میبرد و یک روز زمان داشت تا آن را به فروش برساند. این شرایط بیش از یک قرن یعنی تا سال ۱۲۸۵ م ادامه داشت و هر سال بر وسعت آن افزوده میشد.
تا سال ۱۹۲۲م برپایی نمایشگاههای محلی در انگلیس رواج داشت که بیشتر به بازار مکار شبیه بودند و اطلاعات دقیقی هم در مورد آنها در دست نیست. اما در سده نوزدهم میلادی اتفاقات قابلتوجهی در این زمینه رخ داد. آن زمان یک جشن بزرگ در انگلیس برگزار شد که کشورهای مهم جهان در آن حضور پیدا کرده بودند. در این جشن ۶ ماه فرهنگی که در خاطرات آگاتا کریستی هم به آن اشاره شده، گسترش فعالیتهای مختلف اقتصادی و فرهنگی مدنظر بود.
دو سال بعد این جشن اهمیت خود را بیش از پیش پیدا کرد و به دستور پادشاه وقت انگلیس شاه جرج پنجم، در طول برگزاری جشن یک نمایشگاه عظیم نیز برپا شد. این نمایشگاه را میتوان نخستین نمونه رسمی و البته حرفهای صنعت نمایشگاهی این کشور نامید که به عنوان نمایشگاه امپراتوری بریتانیا نامگذاری شد و تا امروز هم ادامه داشته است. نکته بارز در باره این نمایشگاه آن بود که در همان سالهای ابتدایی سالنی عظیم و شگفتانگیز برای آن ساخته شد. سالنی که از المانهای رسمی ۵۸ کشور در آن استفاده شده بود اگرچه دیگر کاربری قبلش را ندارد اما هنوز هم پا برجاست. این سالن نمایشگاهی مجلل و عظیم که «مکسول آیرتون» معمار و سازنده آن بود، در زمان ساخت چیزی حدود ۱۲ میلیون پوند هزینه دربرداشت.