مهمترین رویدادهای تاریخ معاصر ایران در این روز، به شرح زیر است:
۹ دی ۱۳۸۸
مردم ایران با حضور هوشیارانه در صحنه و برگزاری راهپیمایی دگر بار حمایت همه جانبه ی خود را از ولایت فقیه که از ارکان مهم نظام اسلامی است، اعلام داشتند. این روز در تقویم روز بصیرت و میثاق امت با ولایت نام نهاده شد.
۹ دی ۱۳۵۷
تظاهرات گسترده مردم ایران علیه حکومت پهلوی در بیشتر شهرهای کشور برگزار شد و ده ها تن از تظاهرکنندگان به شهادت رسیدند.
۹ دی ۱۳۵۷
شاپور بختیار با اعلام پذیرش مقام نخست وزیری، از جبهه ی ملی اخراج شد، بختیار با وجود طرد شدن از طرف همفکران، کابینه ی خود را در شانزدهم دی معرفی کرد.
۹ دی ۱۳۳۲
لوی هندرسون سفیرکبیر آمریکا در ایران، برای دریافت عنوان معاونت وزارت امور خارجه آمریکا راهی واشنگتن شد.
۹ دی ۱۳۲۵
بخشنامه ی تغییر نام نگهبانی کل کشور به ژاندارمری کل کشور از وزارت کشور به وزارت مالیه فرستاده شد تا پس از این در نامه های اداری مورد توجه قرارگیرد و رعایت شود.
۹ دی ۱۳۲۴
نیروهای انگلیسی و آمریکایی ۶ ماه پس از پایان جنگ جهانی دوم، خاک ایران را ترک کردند، نیروهای این ۲ کشور، با وجود اعلام بی طرفی ایران در این جنگ، در شهریور ۱۳۲۰ از مرزهای جنوبی و غربی، ایران را به اشغال خود درآورده بودند.
۹ دی ۱۳۰۰
عضویت ایران در جامعه ملل به تصویب مجلس شورای ملی رسید. علیقلی خان نبیل الدوله کاردار ایران در واشنگتن به عنوان نماینده ی ایران در ۲ اجلاس نخست جامعه ی ملل شرکت کرد. ایران به عنوان نخستین و تنها کشور مسلمان در جامعه ی ملل حضور یافت.
۹ دی ۱۳۰۰
وزارت امور خارجه آمریکا و سفارت انگلیس در واشنگتن، موافقت نامه ای را امضا کردند که در آن تأکید شده بود، هرگاه هر یک از ۲ دولت مجبور شدند اقدامی درباره ی امتیاز نفت شمال ایران انجام دهند، هیچ یک از طرفین بدون اطلاع دیگری دست به اقدامی نزند.
۹ دی ۱۲۹۰
میرزا علی آقا ثقه الاسلام تبریزی مجتهد مبارز، همراه با صدها تن از مردم تبریز به وسیله ی قزاق های روس بازداشت شد. ثقه الاسلام با ارسال نامه های خود مراجع بزرگ را در عتبات عالیات، در جریان تمام تحولات تبریز قرار داد و برای خروج نیروهای بیگانه از خاک این شهر تلاش بسیاری کرد.
۹ دی ۱۲۸۷
شیخ فضل الله نوری از روحانیون مبارز دوره ی مشروطه و بانی تفکر مشروطه ی مشروعه به وسیله ی کریم دواتگر مورد حمله قرار گرفت و زخمی شد. دواتگر را که قصد خودکشی داشت، دستگیر کردند، اما شیخ او را بخشید.
برگرفته از: روزشمار تاریخ معاصر ایران(جلد۱)