محمد آقایی فرد / کمک مالی حمیدرضا سیاسی به استقلال را نخستین بار امیر عابدینی در چهارم آبان رسانه ای کرد. “سیاسی از سال گذشته به تعبیری استقلال را ساپورت مالی کرده و حالا هم باشگاه راه‌آهن را از نظر مالی تأمین می‌کند”.
سیاسی که در ابتدا به عنوان کارخانه دار و تاجر شناخته می شد ابتدای فصل توسط خادم به هیات مدیره سرخپوشان اضافه شد تا این تیم نه تنها از لحاظ مالی مشکلی نداشته باشد بلکه شروع به درآمدزایی کند.
پس از پایان لیگ سیزدهم و انتخاب مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره پرسپولیس، علی دایی لیست بازیکنان مازاد پرسپولیس را به رحیمی مدیرعامل وقت سرخپوشان داد. این لیست شامل نیلسون، نورمحمدی، میثم حسینی، محمد نوری، قاسم دهنوی، سیدمهدی سیدصالحی و فرزاد حاتمی بود. بازیکنان مدنظر او هم شامل رحمان احمدی، هادی عقیلی، عبدالله کرمی، قاسم حدادی فر و اسماعیل شریفات بودند. در نهایت نه تنها هیچکدام از این بازیکنان جذب نشدند بلکه سید جلال حسینی، محمدرضا خلعتبری، سیدمهدی سید صالحی و مهرداد پولادی هم این تیم را ترک کردند. پرسپولیس سوشا مکانی و نادر سرافرازی را به عنوان گلر، مایکل اومانا و نوید صبوری را به عنوان مدافع، علی آستانی و احد نوراللهی را به عنوان هافبک و مهدی طارمی، رضا نوروزی، مهدی دغاغله و علی فاطمی را هم به عنوان مهاجم جذب کرد. علی دایی همان روزها در واکنش به اعتراض یکی از هواداران به نحوه یارگیری این تیم گفته بود: ” من چه کاری باید انجام می‌دادم؟ من سید جلال حسینی و محمدرضا خلعتبری را می‌خواستم که می‌گفتند آنها را جذب می‌کنیم اما رفتند”.
استقلالی ها هم که دیرتر از پرسپولیس هیات مدیره و مدیرعامل خود را شناخته بودند اوضاع بهتری داشتند. آن ها محسن فروزان، فرزین گروسیان، مهدی کربلایی، هرایر مگویان، میلاد فخرالدینی، امید ابراهیمی، جاسم کرار، یعقوب کریمی و سجاد شهباززاده را جذب کردند و سید مهدی رحمتی، بوبکر کبه، تونی، جی لوید ساموئل، سیاوش اکبرپور، محمد مهدی نظری، نیکبخت واحدی و مهرداد اولادی از این تیم جدا شدند. نکته مهم این جا بود که هیچکدام از ان بازیکنان نه به خاطر مشکلات مالی بلکه صرفا به درخواست قلعه نویی جدا شدند. ظاهرا امیر می خواست دوباره یک استقلال ۸۳ بسازد.
پرسپولیس با از دست دادن ستارگانش نتایج خوبی نگرفته بود از طرفی حسین ماهینی هم به دلیل مشکلات کارت معافیتش از پرسپولیس رفت تا این تیم تهی از بازیکن شود و مجبور شود از بازیکنان امید خود استفاده کند.
حسین ماهینی که از شرایط عجیب پرسپولیس به ستوه آمده بود در مصاحبه ای جالب گفت: “ سیاسی بگوید چرا در ابتدای فصل به استقلال ۷ میلیارد تومان کمک کرد. همان پول باعث شد بازیکنان پرسپولیس به حالت قهر از تیم‌مان جدا شوند و تیمی که نایب‌قهرمان شده بود را در آسیا تنها بگذارند. اگر به استقلال کمک نمی‌شد، سیدجلال، خلعتبری و همه بازیکنان می‌ماندند”. او در نهایت هم گفت سیاسی استقلالی است.
سیاسی در پاسخ گفت که این شایعه خنده دار است و او هیچگاه این کار را نکرده و نخواهد کرد. او همچنین شایعه استقلالی بودنش را تکذیب کرد و گفت چون پرسپولیسی است به این تیم آمده.
نظری جویباری هم گفت که استقلال خودش اسپانسر دارد و سیاسی به این تیم کمک مالی نکرده است.
اواخر نقل و انتقالات نیم فصل بود که یک مصاحبه از خادم همه چیز را روشن کرد. خادم در گفتگویی با رادیو ورزش و در حمایت از سیاسی که خودش او را وارد فوتبال کرده بود، گفت: “سیاسی در این مدتی که به فوتبال آمده ۳۰ میلیارد برای سه تیم هزینه کرده است”. او گفت از این مبلغ فقط ۸-۷ میلیارد سهم پرسپولیس بوده یعنی چیزی کمتر از یک سوم!
همانطور که در بانک ورزش خواندید خادم عصر دیروز رسما موضوع کمک سیاسی به استقلال را اعلام کرد و گفت این کار به طور غیرمستقیم از طریق فردی به نام سبک دست انجام شده است. این مهر تاییدی بود بر همه شایعاتی که در ابتدا یکی پس از دیگری تکذیب می شد. حالا هم که سیاسی‌ای وجود ندارد که پاسخگوی هواداران باشد. خادم نیز همچنان از فرد منصوب شده خود چشم بسته حمایت می کند و این موضوع برایش عجیب نیست.
خادم این روزها باید پاسخگوی این پرسش باشد که اگر از ابتدای فصل می دانسته که سیاسی به باشگاه استقلال کمک مالی می کند – درحالیکه پرسپولیسی ها پول رضایتنامه خلعتبری را نداشتند – چرا سکوت کرده است؟ و اگر نمی دانسته، با چه رزومه ای او را در کنار زادمهر و استیلی به عنوان اعضای هیات مدیره پرسپولیس برگزیده است؟ البته آگاهی نداشتن خادم از این موضوع هم می‌تواند به ناکارآمدی او مربوط شود. در روزگاری نه چندان دور مدیرعاملان سرخابی از گفتن نام تیم مقابل هم طفره می رفتند و انتقال هر بازیکنی به تیم رقیب بمب نقل و انتقالات نامیده می شد. حالا اما مدیری پیدا شده که شواهد نشان می دهد نه تنها منجر به تضعیف تیمش شده بلکه همه تلاشش را برای قدرتمندتر شدن رقیب کرده است. باید قبول کرد حضور چنین افرادی، فوتبال ایران را رو به نابودی کشانده است.
