به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران، قدم زدن “محمدجواد ظریف” با “جان کری” همتای آمریکایی خود در ژنو و در حاشیه دیدار دوجانبه، واکنش‌های زیادی را در رسانه‌های داخلی به وجود آورد.
البته در همان اوصاف که نمایش کاریکاتوری موهن از پیامبر اسلام خشم مسلمانان جهان را به همراه داشت وزیر امور خارجه کشورمان به فرانسه رفت و با مقامات این کشور دیدار کرد، اقدامی که با برخی انتقادات همراه بود.
ظریف درباره حواشی به وجود آمده حول دیدارش با ظریف و در پاسخ به این سؤال که آیا پیاده‌روی‌تان با کری پیشنهاد شما بود یا وی، گفت: “نخیر؛ به دلیل اینکه جلسه صریح و جدی داشتیم شاید نیاز بود که چند دقیقه‌ای بحث‌ها متوقف شود و به شکل دیگری ادامه یابد؛ این کارها در بحث‌های دیپلماسی خیلی طبیعی است؛ ژنو دو ایراد داشت، یکی اینکه هتل، باغ و حیاطی نداشت و دیگر اینکه کوچه‌های کنار هتل که چند دقیقه‌ای در آن قدم زدیم پر از خبرنگار بود و آنها هم اینگونه سوژه‌ها و عکس‌ها را می‌پسندند.”
ظریف افزود: “حرکت انجام شده صرفا به دلیل این بود که مذاکرات از حالت نسبتا تنش‌آلودی که پیدا کرده بود خارج شود تا بتوان با استفاده از هوای پاک مقداری فضای مذاکرات تغییر پیدا کند.”
وزیر امور خارجه کشورمان با بیان اینکه مذاکرات بسیار فشرده و تنها زمان استراحت ما همان یک ربع پیاده‌روی و زمان نماز بود، اظهار داشت:” جلسه بسیار جدی بود و فرصت استراحت وجود نداشت؛ فکر می‌کنم دوستانی که بیش از ظرفیت موضوع در این زمینه استفاده سیاسی می‌کنند اشکالی ندارد، ما آمادگی داریم که دوستان استفاده سیاسی کنند.”
همان‌طور که در اول گزارش به آن اشاره شد، قدم‌زدن‌های ظریف با کری، حرف و حدیث‌های زیادی را میان رسانه‌ها ایجاد کرد. “روزنامه کیهان” در بخشی از سرمقاله روز یکشنبه (۲۸/۱۰/۱۳۹۳) خود و در نقد این حرکت اینگونه نوشت: “آیا تعجب‌آور نیست که نماینده جمهوری اسلامی ایران با نماینده کشوری که اهانت به رسول خدا(ص) را “آزادی بیان” و “ضروری” دانسته است رو در رو بنشیند؟! و انگار نه انگار که طرف مقابل او نه فقط همه هویت و موجودیت ایشان – به عنوان یک مسلمان معتقد – بلکه جان‌مایه همه مسلمانان جهان را به اهانت و سخره گرفته است!”
در بخش دیگری از این مقاله آمده است: “آقای ظریف روز جمعه ۲۶ دی‌ماه – ۱۶ ژانویه – یعنی دو روز بعد از انتشار ۳ میلیونی نشریه “شارلی ابدو” و کاریکاتور اهانت‌آمیز علیه پیامبر اسلام(ص) به پاریس، کانون پر سر و صدای اهانت و پایتخت کشوری که مدیریت این اقدام بی‌شرمانه را برعهده داشته است می‌رود.”
از روزنامه کیهان که بگذریم به “روزنامه رسالت” خواهیم رسید؛ این روزنامه هم طی مقاله‌ای با عنوان “آقای ظریف دیگر تکرار نشود” به استقبال از این اقدام وزیرخارجه کشورمان رفت؛ در این مقاله آمده است: ” پیاده‌روی ۱۵ دقیقه‌ای وزیر امور خارجه کشورمان و “جان کری” وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا و سفر آقای دکتر ظریف به کشور فرانسه (آن هم در زمان هتاکی دوباره نشریه “شارلی ابدو” به مقدسات مسلمانان) هیچ یک شایسته شأن انقلابی وزیر محترم امور خارجه جمهوری اسلامی ایران نبود.”
این مقاله با اشاره به اینکه تصاویر منتشرشده پیاده‌روی “ظریف” با “کری” و شیفت و تغییر فضای مذاکرات از محل رسمی برگزاری آن تا خیابان‌های ژنو به طور طبیعی پیام‌آور نوعی صمیمیت میان طرفین است، بیان می‌دارد: “شاید استدلال شود که تیم سیاست خارجی اوباما و تیم مذاکره کننده هسته‌ای آمریکا اساسا جنسی متفاوت از سایر مقامات آمریکایی دارند و از این رو گپ و گفت صمیمانه با آنها چندان اشکالی نیز ندارد!”
این مقاله در ادامه می‌افزاید: “خود آقای دکتر ظریف و دیگر اعضای تیم مذاکره کننده هسته‌ای کشورمان بهتر نسبت به پوچ بودن این استدلال آگاه هستند. “جان کری” در جریان مذاکرات هسته‌ای وین ۶، مسقط، وین ۸ و حتی در جریان مذاکرات اخیر هسته‌ای بسیاری از مواضع بازدارنده و دروغین خود را علیه فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز کشورمان تکرار کرد و عملا مانع از امضای توافق جامع میان طرفین شد.”
“روزنامه رسالت” در بخش دیگری از مقاله خود، درباره وظیفه انقلابی “ظریف” مبنی بر اتخاذ موضع‌گیری قاطعانه از سوی وی نسبت به اقدامات موهن غرب می‌گوید: “دکتر ظریف نباید فراموش کند که ایشان پیش از آنکه نماینده ایران در مذاکرات هسته‌ای باشد، وزیر امور خارجه کشور مسلمان و انقلابی است که بیش از سه دهه با غرب چالش‌های جدی دارد. از این‌رو موضع‌گیری قاطعانه وی در مقابل کارشکنی‌ها و اقدامات موهن غرب در قبال جهان اسلام انتظار حداقلی ایرانیان و سایر مسلمانان از وزارت امور خارجه کشورمان محسوب می‌شود.”
این موضع‌گیری‌ها در حالی مطرح شده است که “محمدباقر نوبخت” سخنگوی دولت، در حاشیه جلسه امروز هیئت دولت ضمن تشکر ویژه از “محمدجواد ظریف” گفت: “عده‌ای چون می‌بینند مذاکرات با جدیت و قاطعیت دنبال می‌شود به این مسائل(پیاده‌روی “ظریف” با “کری”) می‌پردازند. اما باید بدانند که این نوع واکنش‌ها جایی در بین مردم ندارد.”
از همه این تحلیل‌ها و اظهارات که بگذریم، آن چیزی که باید مورد توجه رسانه‌ها و مسئولین کشور قرار بگیرد این است که دل‌نگرانی‌ها و حساسیت‌های یکدیگر را به خوبی درک کنند تا خدای ناکرده معاندان نظام و انقلاب بهره‌های مسموم خود را نبرند.
