اکبر غمخوار با بیان این مطلب، تاکید کرد: نرخ پایه‌ای که برای مزایده پرسپولیس و استقلال در نظر گرفته شده غیرمنطقی و غیرمعقول است. اساس انتخاب ۲۹۰ میلیارد تومان چه چیزی است؟ چرا نگفته‌اند ۲۸۵ یا ۳۰۰ میلیارد تومان؟ کسی توضیح نداده که مبنای انتخاب این مبلغ چه چیزی است؟
وی اظهار کرد: در همه جای دنیا وقتی می‌خواهند مزایده‌ای برگزار کنند، ارزیابی‌های خود را به دقت انجام می‌دهند. میزان ارزش برند، صورت های مالی پنج سال گذشته، ارزش قرارداد بازیکنان، ساختمان باشگاه، زمین تمرین، استادیوم و… را مورد محاسبه قرارمی دهند. ولی در مورد این دو باشگاه معیارها را مشخص نکرده‌اند.
غمخوار ادامه داد: برای نمونه این دو تیم به غیر از برند کدام اموال با ارزشی را دارند که ۲۹۰ میلیارد تومان ارزش داشته باشد؟ ساختمان باشگاه که برای وزارت ورزش است، زمین تمرین را هم از شهرداری گرفته‌اند. قرارداد بازیکنان که در حال اتمام است و دیگر ارزشی ندارد. الان بیشتر از پنج هزار تماشاگر در هر بازی هم ندارند، از بلیت فروشی هم عایدی چندانی بدست نمی‌آورند. حق پخش واقعی هم که دریافت نمی کنند، با این حساب ملاک مبلغ مزایده چه بوده است؟!
غمخوار درباره اینکه اگر در دور دوم مزایده کسی درخواستی را ارائه ندهد چه اتفاقی می افتد، گفت: تحلیل من این است اگر کسی این دو باشگاه را نخرد، موضوع واگذاری این باشگاه‌ها به سازمان‌های مختلف را مطرح می‌کنند. شاید هم برنامه این است که باشگاه‌ها را به شرکت‌های دولتی و خصوصی خودشان واگذار کنند. این افراد که باشگاه را به امثال من واگذار نمی‌کنند.
مدیر عامل اسبق پرسپولیس افزود: با این شرایط موجود کسی حاضر نمی‌شود دو پرسپولیس و استقلال را بخرد مگر اینکه عاشق باشد و دلش به حال فوتبال بسوزد. حالت دوم هم این است که فردی با انگیزه‌های سیاسی وارد ماجرا شود تا با خرید یکی از دو باشگاه بخواهد به اهدافش در سیاست برسد که این خود می‌تواند خطری بزرگ برای تیم های ما باشد. در ضمن در کنار لزوم بررسی مبالغ ارائه شده، گروهی هم باید صلاحیت فرد متقاضی را بررسی کنند که با چه هدفی به سوی این دو تیم آمده‌اند؟ همچنین امکان دارد فردی که پشتوانه مالی ندارد تیم را در اختیار بگیرد و پس از گذشت یک سال بگوید دیگر پولی ندارم. بنابراین خریدارها انتظار نداشته باشند که این دو تیم زود بازده باشند./ایسنا
