به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، کلایتون ۷۰ ساله سه شنبه شب در زندانی در ایالت میسوری در مرکز آمریکا به جرم کشتن مامور پلیسی اعدام شد.
منابع قضایی آمریکا اعلام کردند: وکلای مدافع این پیرمرد آمریکایی که سال ها پیش در حادثه ای در محل کار آسیب مغزی دیده بود، برای آخرین بار تجدید نظر در حکم اعدام موکل خود را از دادگاه خواستار شده بودند اما دادگاه درخواست آنها را رد کرد.
مایک اوکانل، سخنگوی اداره زندان های ایالت میسوری اعلام کرد: سسیل کلایتون هفتاد و چهار ساله که به جرم قتل مامور پلیسی گناهکار شناخته شده و به مرگ محکوم شده بود، سه شنبه شب ساعت بیست و یک و بیست و یک دقیقه به وقت محلی از طریق تزریق مرگبار اعدام شد.
به گفته این مقام آمریکایی، اوکانل هشت دقیقه پس از تزریق مرگبار کشته شد.
جی نیکسون، فرماندار ایالت میسوری که در گذشته با کاهش مجازات کلایتون مخالفت کرده بود، شب گذشته پس از اعدام این محکوم، از ساکنان ایالت میسوری خواست یاد و خاطره کریستوفر کاستتر، مامور پلیسی را که جانش را در راه خدمت به ساکنان ایالت از دست داده است، گرامی بدارند.
ساعتی پیش از اجرای حکم اعدام کلایتون، دیوان عالی آمریکا سه درخواست استیناف وکلای مدافع این محکوم را که بر عدم مسئولیت موکل خود به علت رنج بردن از اختلالات روانی و عدم تطبیق حکم اعدام وی با قانون اساسی آمریکا تاکید می کردند، رد کرد.
این پیرمرد آمریکایی که در جوانی، کارگر چوب بری بود، از ناحیه سر آسیب دید و تحت عمل جراحی قرار گرفت و جراحان برای خارج کردن تکه چوبی که در سرش فرو رفته بود، مجبور شدند لوب پنجم پیشانی مغز وی را بردارند.
الیزابت کارلیل و پت کارتر که وکلای مدافع این پیرمرد بودند، در دفاع از موکل خود در دادگاه پیوسته بر این مسئله تاکید می کردند که پس از این عمل جراحی، رفتار موکلشان کاملا تغییر کرده است.
به گفته این دو وکیل مدافع، کلایتون که در سی و دو سالگی تحت عمل جراحی قرار گرفته بود، پس از این حادثه دچار توهم و هذیان گویی، افسردگی شدید ، اسکیزوفرنی و حتی بحران های شدید روحی و روانی شده بود. وکلای کلایتون معتقدند حمله به مامور پلیس و قتل وی توسط کلایتون در شرایطی اتفاق افتاد که مجرم دچار یکی از این بحران های روحی و روانی شدید شده بود.
به گزارش خبرگزاری فرانسه از واشنگتن، دانیل فوستر، دکتر روانشناس برجسته آمریکایی ، نیز دوم ژانویه امسال ضمن تائید نظرات چندین پزشک تاکید کرد که کلایتون به هیچ وجه از نظر کیفری مسئول نبوده است و اگر در محیطی تحت مراقبت قرار نداشت حتی قادر به انجام کارهای شخصی خود و کنترل رفتارش نبوده است.
وکلای مدافع کلایتون همچنین در درخواست های استیناف خود بر این مسئله تاکید کردند که دیوان عالی آمریکا از سال هزار و نهصد و هشتاد و شش اعدام بیماران روانی را ممنوع کرده است.
