گره خوردن واژه حجاب با نام زنان شاید مهمترین عاملی باشد که بر غفلت از پوشش مردان جامعه دامن زده است. هر بار که درباره حجاب و عفاف صحبت به میان آید ناخودآگاه جامعه زنان در جایگاه مخاطب قرار می گیرد در شرایطی که بر اساس موازین شرعی و عرفی مردان هم باید حد و حدودی را درباره پوشش خود رعایت کنند.
کم شدن حساسیت ها نسبت به موضوع پوشش در مردان، در سایه نبود برنامه ریزی های دستگاه‌ها برای ساماندهی هر چه بیشتر اوضاع کار را به جایی رسانده که شاهد انواع و اقسام لباس و پوشش هایی هستیم که هیچ سنخیتی با سبک زندگی ایرانی اسلامی ندارد.
این روزها که فصل تابستان و روزهای گرم سال را طی می کنیم حال و روز حجاب هم به نفس نفس زدن افتاده است. انگار گرمای هوا بهانه را به دست برخی افراد داده تا راه کم کردن از پوشش خود را برای مقابله با گرمای هوا انتخاب کنند و با لباس هایی در سطح جامعه حاضر شوند که چندان تناسبی با باورهای مذهبی و اجتماعی ما ندارد.
به طور حتم شما هم هنگام تردد در معابر شهری و یا در زمان استفاده از مترو با جوانانی مواجه شده اید که تیپ ظاهری شان نه تنها رسمی و معقول به نظر نمی رسد بلکه بیشتر یادآور توریست ها و افرادی است که در فیلم های هالیوودی مشاهده می شوند. از میزان رعایت حجاب و عفاف از سوی زنان جامعه که خود مثنوی هفتاد من کاغذ است که بگذریم مردان هم در انتخاب نوع پوشش خود مجاز نیسند بر اساس موازین دین اسلام به طور کامل آزاد عمل کنند.
سنگ محکی به نام ادارات دولتی
موضوع قانونمند بودن حد و حدود پوشش و در اصطلاح حجاب آقایان مقوله ای است که ریشه دینی و روایی دارد یعنی شرع مقدس اسلام همانطور که برای جلوگیری از مفسده، زنان جامعه را به داشتن حجاب توصیه کرده و در این مسیر پوشش متعارفی را برای زنان و دختران تعریف کرده است در مقابل برای نیم دیگر جامعه یعنی مردان هم توصیه هایی برای حفظ نگاه و پوشاندن بدن از نامحرمان ارائه کرده است. اینکه امروزه ادارات دولتی برای طرز لباس پوشیدن کارمندان خود قواعدی را مقرر می کنند و به عنوان مثال پرسنل را از پوشیدن پیراهن آستین کوتاه منع می کنند به همین دلیل است.
هرچند برخی شرکت ها و بیمارستان های خصوصی پیراهن آستین کوتاه و کراوات را به عنوان لباس فرم در اختیار کارمندان قرار می دهند اما ملاک و معیار پوشش عرفی برای جوانان باید همان الگوی ادارات دولتی باشد.
کم رنگ شدن سایه نظارت ها
این در حالی است که شورای عالی انقلاب فرهنگی قانون حجاب و عفاف را به تصویب رسانده و برای ۲۶دستگاه دولتی وظایفی را به تفکیک و با جزئیات تعیین کرده است اما تا کنون آنطور که باید مورد توجه قرار نگرفته و بر زمین ماندن این قانون مهم زمینه ساز بروز برخی تخلفات در این وادی شده است.
امروزه در سایه کمرنگ نظارت ها بازار پوشاک در قبضه البسه نامتعارف قرار گرفته و بسیاری از لباس فروشی ها با کلید واژه مد هر نوع لباسی را بر تن جوانان می پوشانند و آنها را راهی کوچه و خیابان می کنند.
شلوارهای جین پاره و چاک چاک، تی شرت های آستین حلقه ای منقش به انواع و اقسام تصاویر که گاه نمادهای شیطان پرستی و هزاران المان نا متعارف دیگر را شامل می شود تا شلوارهایی با فاق خیلی کوتاه یا خیلی بلند نمونه هایی از لباس هایی هستند که این روزها برخی از جوانان بر تن می کنند و بدون توجه به اینکه این لباس تا چه اندازه مطابق با موازین شرعی و عرفی جامعه ما است در کوچه و خیابان ظاهر می شوند.
شلوارهایی که کم می آورند
ماجرای شلوار پوشیدن جوانان داستان مختص به خود را دارد. ارتفاع فاق شلوارها یا آنقدر کم و کوتاه است که به کمر فرد نمی رسد و قادر نیست تمام بدن را پوشش دهد و هنگام نشستن و برخاستن قسمت هایی از بدن فرد هویدا می شود و یا اینکه آنقدر بلند و آویزان به نظر می رسد که انگار هر لحظه احتمال افتادن آن وجود دارد. این سبک از لباس پوشیدن که بر گرفته از سبک ها و متدهای آمریکایی است نه تنها تناسبی با سبک زندگی ما ندارد بلکه از آن جهت که حد و اندازه حجاب شرعی مردان را نیز تامین نمی کند نمی تواند نمره قابل قبولی دریافت کند.
درست مانند تی شرت هایی که آستین حلقه ای دارند و به حدی کوتاه و مختصر دوخته شده اند که به شلوار فرد نمی رسد و هربار که فرد مثلا برای گرفتن میله اتوبوس یا مترو دست خود را بلند می کند باید شاهد بیرون زدن شکمش باشیم!
بی اطلاعی، سردرگمی و غفلت
به منظور واکاوی بیشتر این موضوع و اینکه جوانان تا چه اندازه از مقوله حجاب مردان اطلاع دارند با چند تن از افرادی که از همین نوع البسه استفاده کرده و با تیپ های متفاوت در جامعه حاضر می شوند وارد گفتگو شدم. اشکان جوان ۲۶ساله ای است که شلوار بگی، کلاهی با نقاب زاویه دار و بلوزی با آستین رکابی برتن دارد البته چند رشته زنجیر هم از شلوارش آویزان است.
اشکان درباره این طرز پوشش می گوید: در انتخاب لباس دنبال مدل هایی هستم که من را خاص جلو دهد همین که مانند دیگران نباشم برایم کافی است.
وی در پاسخ به این پرسش که تا چه اندازه رعایت حجاب را مد نظر قرار می دهی بیان داشت: حجاب مخصوص بانوان است مردان که نباید حجاب داشته باشند من هم مانند دیگران لباس بر تن دارم حالا کمی کوتاه تر یا بلند تر. در ضمن اگر این لباس ها مشکلی دارد پس چرا بوتیک ها پر شده است از این نوع شلوار ها اگر واقعا نباید بپوشیم پس چرا می فروشند.
این جوان درباره شیوه انتخاب این مدل می افزاید: من این سبک از لباس پوشیدن را از یک فیلم آمریکایی تقلید کردم هنرپیشه جوانی که نقش یک اوباش خیابانی را بازی می کرد از چنین لباس هایی استفاده می کرد.
سامان جوان دانشجوی دیگری است که یکی از همین تی شرت های جمع و جور و شلواری مخصوص به خود را بر تن دارد و مدل موهایش هم به قول معروف مد روز است.
این جوان دانشجو درباره انتخاب لباس هایش می گوید: من هم مانند دیگران لباس می پوشم الان همه جوان ها همین تیپی هستند. بیشتر همکلاسی های من هم از چنین لباس هایی استفاده می کنند.
سامان در پاسخ به این پرسش که آیا چنین پوششی برای رفت و آمد به دانشگاه مناسب است، خاطر نشان کرد: مشکل چندانی نیست البته برخی اوقات حراست دانشگاه گیر می دهد اما خیلی جدی نیست.
وی درباره اینکه چه اندازه به حجاب اهمیت می دهد و اینکه در هنگام خرید لباس تا چه حد چنین موضوعاتی را مد نظر دارد، یادآورمی شود: در حال حاضر بسیاری از زنان و دختران هم آنچنان که باید حجاب را رعایت نمی کنند چه رسد به پسران و مردان وقتی خانم ها که باید بیشتر بر این موضوع حساسیت داشته باشند رعایت نمی کنند چه انتظاری از پسران دارید.
انگار تمرکز بیشتر مقوله حجاب به موضوعات زنان و توجه به حجاب و عفاف بانوان موضوع مهمی به نام حجاب مردان را تحت الشعاع قرار داده است. هرچقدر که برای رعایت حجاب بانوان تاکید شده در مقابل نامی از حجاب مردان به میان نیامده است تا این موضوعات به موازت هم پیش رود و برای جوانان این نکته جابیفتد که هم مردان و هم زنان هر دو باید الزاماتی را در نحوه پوشش و انتخاب لباس مد نظر قرار دهند.
کم کاری دستگاه های فرهنگی در این زمینه و ارائه نشدن برنامه هایی از سوی دولت برای ساماندهی و طراحی مد و لباس از یک سو و نبود نظارت کافی بر بازار از طرف دیگر باعث شده بازار در تسخیر مدل های غربی درآید و جوانان هم مشتری پروپاقرص مدل های غیر معمول باقی بمانند.
فارس
