گرچه تیم ملی ایران آنچنان که باید برنده نیست اما پرهوادار است و دوست داشتنی. ملی پوشان چنان با تعصب در زمین ظاهر می شوند که به زعم هوادار ایرانی، مستحق حضور در بالاترین سطوح ورزشی هستند. آنها اما برخلاف تصور عموم، یکی پس از دیگری راهی لیگ های دسته چندمی شدند تا تیم ملی به تدریج از لژیونرهای شاغل دراروپا خالی شود. ستارگان ایرانی حالا یا تیم ندارند، یا در تیمی بی نام و نشان توپ می زنند و یا اگر تیم مطرحی دارند نیمکتنشین هستند. با اینحال، همچنان در تیم ملی بیرقیبند. البته در این میان، استثناهایی چون علیرضا جهانبخش هم وجود دارند.
قصد داریم در چند مطلب مختلف، ملی پوشان کشورمان و وضعیت نقل و انتقالاتی آنها را مورد بررسی قرار دهیم.
اشکان دژاگه:
اولین بار وقتی به تیم ملی ایران دعوت شد، هافبک ولفسبورگ آلمان و بعد از آن فولام انگلیس بود و وقتی در جام جهانی زابالتای آرژانتینی را اسیر دوندگی و تکنیک خود کرد، همگان منتظر انتقال او به سطح بالای فوتبال اروپا بودند. اما او هم همچون دیگر ستاره های فوتبال ما، ناباورانه سر از حاشیه خلیج فارس و العربی قطر درآورد تا خیلیها را نگران آینده فوتبالی خود کند.
وینگر متعصب و با استعداد تیم ملی، گرچه در لیگ نهچندان معتبر ستارگان قطر توپ می زند، اما همچنان در دیدارهای ملی، هنرمندانه از خط دفاعی حریف عبور می کند و پیروز مصافهای تک به تک است. او در آخرین حضورش در تیم ملی مقابل سوئد و خصوصا شیلی نمایش خیره کننده ای داشت و کماکان از امیدهای کیروش برای کسب نتیجه است اما کماکان خبری از اروپا نیست و دژاگه که با العربی قراردادی چهارساله دارد، این فصل هم برای دومین بار برای این تیم بازی خواهد کرد.
آندرانیک تیموریان:
کاپیتان ۳۳ ساله تیم ملی که سابقه حضور و گلزنی در بولتون و فولام انگلیس را دارد، در چند سال گذشته میان تراکتورسازی، استقلال و تیم های قطری در رفت و آمد بوده است. آندو بدون شک عنصر قابل اعتماد هر مربی در میانه میدان است. او جنگنده و متعصب، نقش پررنگی در موفقیت تیمش ایقا میکند و نبودش همواره دردساز است، دردسری به بزرگی از دست دادن قهرمانی لیگ برای تراکتوریها.
تیموریان در فصل ۹۴-۱۳۹۳ قرارداد خود را به مدت دو سال با استقلال تهران تمدید کرد. در نیم فصل لیگ چهاردهم، پس از کش و قوسهای فراوان به تراکتورسازی تیم سابق خود، بازگشت و حالا با قراردادی یکساله به ارزش یک میلیون و دویست هزار دلار، به ام صلال قطر پیوسته است تا جمع ملی پوشان شاغل در لیگ ستارگان قطر جمع شود، لیگ ستارگانی که اگر از کیفیت بازیکنان کم نکند، قطعا چیزی هم به آن نخواهد افزود.