نامه وارده/ در لابلای اخبار ریز و درشت روز گذشته (شنبه)، اظهار نظری از حسین عبدی به چشم می خورد که بنا به هر دلیلی مهجور و از دید فوتبالدوستان دور ماند، در حالیکه دست کم جای اندکی تأمل و پرداختن را داشت. با اجازه اهالی فن بر آن شدم چند خطی را در موردش مکتوب و ارسال کنم.
در ابتدا بریده ای از آن مطلب را بدون کم و کاست را بخوانید؛ حسین عبدی اعلام کرد اگر بخواهد سرمربی پرسپولیس شود حداقل تا هفته پانزدهم این کار را نخواهد کرد چرا که این کار از نظر او یک ریسک است.
عجیب نیست؟ این که یک فرد – در هر جایگاهی – “بخواهد” و در عین حال نیز “بتواند” سرمربی پرسپولیس شود؟ زمانش را هم خودش تعیین کند؟ یعنی شرایط و اوضاع در این تیم قدیمی، ریشه دار، پرطرفدار و مردمی تا بدین حد اسفناک شده است؟ که یک عضو هیات مدیره و سخنگو تا این حد بُرش داشته باشد؟
آیا عبدی تا بدین حد پشتش گرم است و از حمایت بی چون و چرای هیات مدیره و مراجع بالاتر برخوردار است که این چنین با اطمینان و اعتماد به نفس از حصول سرمربیگری پرسپولیس و تاریخ احتمالی و ایضاً انتخابی‌اش سخن می گوید؟
البته احتمال دیگری نیز وجود دارد که با ذکر مثالی بررسی‌اش می‌کنیم؛ معمولاً وقتی کار یا کارهایی را برای شخص یا گروهی انجام می دهید، این توقع در شما به وجود می آید که آنها نیز در آینده به شکلی برایتان جبرانش خواهند کرد. آیا حسین عبدی نیز با خود این گونه می اندیشد؟ بی تعارف او همیشه در مظان این اتهام قرار داشته که توصیه شده و دلخواه افرادی خاص است.
به طور مثال، فردی که سال گذشته هم کم برای تیمی که اسماً در رأس امورش قرار داشت مشکل ایجاد نکرد؛ از فراری دادن بازیکنان و داشته های پرسپولیس با توجیه بی پولی و برای به جود آوردن شرایط اخراج علی دایی و هم چنین هزینه کردن و پرداختیِ تقریباً دو برابری به تیم رقیب گرفته تا عدم حضورش در برهه حساس انتهایی فصل به دلیل تحت بازداشت بودن و مسائل دیگر. (ذکرشان نه در حوصله این مقال و مجال است و نه دردی از دردهای پرسپولیس حل خواهد کرد)
آیا حسین عبدی حقیقتاً به دلیل خدمت هایی که به برخی انجام داده و چوب لای چرخ برخی دیگر – که از حمایت حداکثری هواداران هم برخوردارند – گذاشته، مورد عنایت و وثوق ایشان قرار دارد؟ برای صحه گذاردن و یا ابطال این مدعا بهترین پارامتر گذشت زمان خواهد بود و لازمه اش اندکی صبر از سوی منِ هوادار تا آینده روشنگری کند.
و اما در انتها یک سوال از حسین عبدی؛ آقای مسوول منظورت از ریسک چه بود؟ به توانایی فنی مهره‌هایی که به برانکو تحمیل کردید اطمینانی ندارید و روی نقل و انتقالات نیم فصل حساب خاصی باز کرده اید یا بنا به تشخیصت با نتیجه نگرفتن احتمالی برانکو تا نیم فصل، اتمسفر برای ورودت معتدل تر خواهد بود؟
فرضاً دنیا به کام شما گشت و سرمربی هم شدید، به بعدش هم فکر کرده اید؟ صعود به یک قله اگر مشکل باشد، حفظ و نگه داشتنش قطعاً دشوارتر است. آقای عبدی پی خوشبختی کجا و چگونه می گردی؟ از سلطان و شهریار و حتی حمید استیلی که بزرگتر نیستی، مگر این جایگاه به آنها وفا کرد؟ سرنوشت حمید استیلی را روزی سه بار و هر هشت ساعت یکبار در ذهنت مرور کن، بلکه مؤثر افتد !
با احترام – یکی از مخاطبان بانک ورزش
