نقل و انتقالات نیم فصل فرصتی است تا تیم‌های حاضر در یک تورنمنت فرسایشی و هشت، نه ماهه بتوانند در میانه راه تمدید قوایی کرده و با خارج کردن نیروهای مازاد، نقطه ضعف‌های خود را با جذب بازیکنان جدید برطرف کنند.
لیگ برتر ایران هم نمی‌تواند از این قاعده مستثنی باشد و تیم‌های مدعی این رقابت‌ها می‌توانند در این نقل و انتقالات نیم‌فصل نسبت به بازسازی قوای خود و تجهیز برای ادامه فصل اقدام کنند.
در این میان ۴ تیم سپاهان، نفت، تراکتورسازی و ذوب‌آهن که در لیگ قهرمانان آسیا هم حضور دارند، به این ایام به چشم یک موهبت ویژه و فرصت طلایی نگاه می‌کنند؛
* استقلال تهران
آبی‌های تهرانی روی کاغذ در فاز دفاعی مشکل نفر ندارند و فقط شاید یک مدافع سریع برای رویارویی با مهاجمان سرعتی حریفان در برنامه‌های کادرفنی این تیم باشد.
اما در فاز تهاجمی نیاز به یک هافبک طراح و بازیساز برای تغذیه مهاجمان ضروری به نظر می‌رسد که در این میان فعلا نفراتی چون مجتبی جباری، بختیار رحمانی و ایمان مبعلی در رادار آبی‌ها قرار دارند که از بین این نفرات جذب جباری با توجه به جایگاهی که در الاهلی قطر دارد کاری در حد غیرممکن به نظر می رسد.
* استقلال‌صنعتی
بدون تعارف برای این تیم استثنایی نمی‌توان نسخه‌ای پیچید؛ تیمی که با مجموعه‌ای از نفرات کمتر شناخته شده تبدیل به پدیده لیگ پانزدهم شده است و هرگونه جذب بازیکن شناخته شده‌ای می‌تواند توازن و تعادل این تیم یکدست خوزستانی را به هم بریزد. راز تقویت احتمالی این تیم برای نیم فصل را فقط سرمربی این تیم یعنی عبدالله ویسی می‌داند و بس!
* ذوب‌آهن
مجموعه تحت هدایت یحیی گل‌محمدی را می‌توان نسخه دیگری از استقلال‌صنعتی دانست. البته ذوبی‌ها چند بازیکن سرشناس ملی پوش یا در حد تیم ملی دارند ولی یحیی با نوع خاص مربیگری خود و خریدهایش نشان داده که خیلی نمی‌توان با قاطعیت در مورد آینده وی و افکارش صحبت کرد.
البته برای این تیم در نگاه از بیرون جذب یک دفاع چپ با توجه به مصدومیت طولانی مدت مهرداد قنبری ضروری به نظر می رسد.
* صبای قم
تیم تحت هدایت علی دایی تا همین حالا هم با قبول تنها یک باخت در ۱۳ بازی و حضور در جمع مدعیان شگفتی ساز شده است. نوع خاص آماده سازی این تیم هم کار را برای پیش داوری در مورد آینده‌اش دشوار جلوه می‌دهد ولی آنها هم در نگاه اول از بابت داشتن یک هافبک خلاق در میانه میدان در مضیقه هستند. البته کمبود سرعت در نیمه تهاجمی با بازگرداندن فرید بهزادی کریمی بعد از خدمت مقدس سربازی تا حدودی برطرف شده است.
* سایپا
نوع خاص نگاه مجید جلالی به تیمش در این فصل کار را برای حدس زدن آینده کوتاه مدت و تغییرات مدنظر و البته احتمالی آقامعلم کاملا دشوار کرده است. در تیمی نسبتا سال‌خورده، آقا مجید مرتب نیروهای جوان و کمترشناخته شده را به جمع بازیکنانش تزریق می‌کند و این شیوه عملا دست وی را از بابت نیروی انسانی پر جلوه می‌دهد.
* پرسپولیس
بدون تعارف فوتبال را زیباتر از خیلی تیم‌ها اجرا کرده و از بسیاری جهات رضایت عمومی را هم از سوی هوادارانش و هم از طرف منتقدان و کارشناسان جلب کرده است اما اگر برانکو و تیمش همچنان ادعای قهرمانی را دارند باید به این نکته توجه داشته باشند که بدون یک تمام کننده قهار در نوک حمله رسیدن به این هدف کار بسیار دشواری خواهد بود مگر این که مهاجمان این تیم در فاز گلزنی کلی متحول شوند.
یک هافبک طراح برای پشت سر مهاجمان هم اولویت دوم قرمزهاست که در این مورد شایعاتی در خصوص بازگشت محمد نوری به گوش می‌رسد.
* تراکتورسازی
در نگاه اول و در حال حاضر کمبود خاصی در جمع نفرات تیم محبوب تبریزی‌ها دیده نمی‌شود ولی دو مورد ویژه را نباید از نظر دور داشت؛ اول این که شاید تونی اولیویرا رفتنی باشد و در تفکرات سرمربی آینده این تیم پنجره جدیدی از نیازها باز باشد و دوم این که بخش عمده‌ای از بازیکنان این تیم سرباز هستند و سربازی برخی از آنها رو به پایان است و تا زمانی که تکلیف آنها یعنی نفراتی چون سامان نریمان جهان و سعید آقایی مثل فرید بهزادی کریمی که به صبا برگشت روشن نشود، نیازهای تراکتور برای نیم فصل هم عیان نخواهند شد.
* سپاهان
بدون تردید بیشترین نیاز به تقویت تیم در جمع زردهای حاشیه زاینده رود احساس می‌شود. اگر کار پادوانی و لوسیانو پریرا درست شده و به جمع نفرات برگردند، اوضاع در خطوط دفاع و حمله تاحدودی روبه‌راه خواهد شد که البته بازهم خلاء یک مهاجم سرزن و فیزیکی باقی می‌ماند ولی غیر از این دو برزیلی، سپاهان در خط میانی و مخصوصا در سمت چپ نیاز به یک مهره تاثیرگذار دارد.
البته اگر آنها بتوانند در سمت راست خط میانی هم بازیکنی خوب پیدا کنند بعید است استیماچ چراغ سبز نشان ندهد.
