عباس سلیمی نمین فعال سیاسی اصولگرا در یادداشتی که در اختیار تحریریه خبرگزاری تسنیم قرار داده، معتقد است در چند دوره قبل، یک جریان سیاسی توانست با حاد کردن فضای سیاسی کشور در آستانه انتخابات، به اکثریت در مجلس شورای اسلامی دست یابد.
متن کامل یادداشت سلیمی‌نمین به‌شرح زیر است:
آیا تند کردن فضای رقابت‌های سیاسی انتخاباتی از طریق ایجاد تنش‌های ابهام برانگیز یک بار دیگر می‌تواند دستیابی آسان به آرای اکثریت را رقم زند؟
اگر به حافظه تاریخی خود رجوع کنیم در چند دوره قبل، یک جریان سیاسی توانست با حاد کردن فضای سیاسی کشور در آستانه انتخابات، به اکثریت در مجلس شورای اسلامی دست یابد، اما آیا این تجربه به‌ظاهر موفق قابل تکرار خواهد بود؟
اقداماتی همچون تعرض به برخی نیروهای برجسته یک جریان سیاسی، برهم زدن تعدادی از جلسات انتخاباتی، نوارسازی‌های بدون شناسنامه علیه حزب رقیب، طرح ادعای آتش‌افروزی در ستاد انتخاباتی توسط رقیب و … در مقطعی موجب غلبه احساس بر تفکر در آستانه برگزاری انتخابات شد و جریانی با بهره‌گیری از احساسات به غلیان آمده و هدایت آن به‌آسانی به نتیجه دلخواه دست یافت. آنچه موجب شد در چند دوره بعد دیگر این شیوه‌های جنجال‌ساز و غبارآلودکننده فضای سیاسی کاربرد نداشته باشد، دستیابی جامعه به اطلاعاتی در مورد عقبه آن تنش‌ها بود.
از آن جمله صاحب این قلم که در آن روزگار مدیریت یک رسانه را به‌عهده داشت، پس از بررسی و تحقیق بسیار از طریق خبرنگاران به پیوندهای غیرقابل تصوری پی برد و آن این که جریان سیاسی به‌ظاهر مورد تعرض قرار گرفته خود طراحی پشت صحنه را به‌عهده داشته است. اگر خاطر خوانندگان گرامی باشد در آن سال‌ها گروهی به‌نام “انصار حزب‌الله” مطرح بود که به‌دلیل عدم انسجام و ناشناخته بودن اعضای آن به‌سهولت قابل نفوذ بود، لذا یک جریان سیاسی با صرف هزینه‌های چشمگیر توانسته بود برخی از افراد مرتبط با گروه انصار را به خدمت گیرد، لذا از این طریق بود که به‌سهولت مظلومیتی ساختگی برای یک جریان رقم خورد. این مظلومیت طراحی شده نیز صرفاً بر احساسات جامعه اثر می‌گذاشت. صاحب این قلم بعد از تکمیل و مستندسازی اطلاعات خود در یک مناظره با نماینده انصار حزب‌الله و با حضور نمایندگان قاطبه رسانه‌های مکتوب و تصویری، ارتباطات پشت صحنه این گروه با حزبی متعارض با خودش را عرضه کردم. به‌دنبال ارائه این مستندات به رسانه‌ها گروه انصار از اینجانب به دستگاه قضا شکایت کرد اما دادگاه شکایت را وارد ندانست و مرا تبرئه کرد. نکته حائز اهمیت این که حزب سیاسی مورد بحث که توانسته بود در چارچوب بازی‌های چندوجهی به توفیقات دست یابد، کاملاً سکوت کرد و ترجیح داد این موضوع شفاف‌تر نشود. متأسفانه در آستانه انتخابات دهم مجلس شورای اسلامی بار دیگر یک جریان سیاسی با تصور اینکه تجربیات گذشته از ذهن‌ها پاک شده است به‌جای فراهم‌سازی زمینه‌های شناخت جامعه از عملکرد و برنامه‌ها و به‌تبع آن رشد فکری و سیاسی آحاد مردم ایجاد فضای احساسی را بر فضای تعقلی ترجیح می‌دهد.
اخیراً در واکنش به دو مورد اخلال‌های ناپسند و نامعلوم در فعالیت انتخاباتی یک طیف سیاسی در ورامین و یاسوج، یک چهره نوظهور سیاسی در مصاحبه‌ای قبل از اینکه مسئولان دولتی تحقیق و اعلام موضوع بنمایند این اتفاقات را به جناح رقیب نسبت می‌دهد: معمولاً در تحلیل‌ها، بعضی‌ها همچنان اصرار دارند بگویند که گروه‌های خودسر این کارها را انجام می‌دهند، اما معتقدم که این گروه‌ها به‌هیچ‌وجه خودسر نیستند و دارای مرکز فرماندهی خاصی هستند و بسیار سازمان‌یافته کار می‌کنند. کسانی هستند که به‌نوعی طیف سیاسی خاصی را تشکیل می‌دهند و این اقدامات آن‌ها نیز کاملاً حساب‌شده است. (روزنامه شهروند، دوشنبه ۹ آذر ۹۴، صفحه ۲)
حرکت‌های سطحی که صرفاً بهانه برای مظلوم‌نمایی به کس یا کسانی می‌دهد صرفاً در یک صورت قابل فهم است و آن اینکه گروهی عناصری را به‌طُرق مختلف تحریک یا تشویق کند تا برایش چنان مظلومیتی را رقم بزند، وگرنه کدام گروه سیاسی است که نداند چنین اقداماتی صددرصد علیهش تمام می‌شود؟ لذا مناسب‌تر آن است اجازه دهیم مقامات مسئولی که گرایش سیاسی‌شان کاملاً معلوم است نظر رسمی خود را در این زمینه منتشر سازند و سپس شتاب‌زدگان به بهره‌برداری سیاسی از آن مبادرت ورزند؛ ضمن اینکه اطمینان داشته باشیم دیگر با این شیوه مردم در فضای احساسی رأی نخواهند داد.
