مهر نوشت: به اتفاقات از ابتدای فصل تاکنون دقت کنید: پرویز مظلومی علی نظری و بهرام امیری را در نقل و انتقالات کنار خود می‌دید، آنها تیم خوبی برای استقلال و مظلومی بستند و حتی بهترین آمار را در برنامه نود به دست آوردند اما بهرام امیری دو ماه بعد از استقلال رفت.
جدایی بهرام امیری البته بعد از جدایی ریوالدو از استقلال بود. پس از ریوالدو و امیری کرار هم از استقلال رفت. این اما پایان ماجرا نبود. منصور پورحیدری یار غار مظلومی و کسی که بزرگترین حامی وی در باشگاه بود هم به دلیل بیماری کنار رفت و باشگاه فرزاد مجیدی را برای سرپرستی انتخاب کرد کسی که تا قبل از این هرگز با مظلومی کار نکرده بود.
انتقادها از سوی هیات مدیره موجب شد علی نظری جویباری هم کنار بکشد و به این ترتیب باز هم مظلومی با دهانی نیمه باز دنبال متحدان خودش گشت. مظلومی که قصد تغییر این شرایط را داشت سراغ افشارزاده را گرفت تا طی جلسه‌ای با او شرایط سرپرستی و نقل و انتقالات را عوض کند و البته متوجه شد که سرپرست باشگاه هم از آغاز نقل و انتقالات در ایران نبود!
در واقع باید گفت مظلومی هر روز در استقلال تنها‌تر از گذشته می‌شود و با این شرایط روزهای خوبی را نمی‌توان برای وی پیش‌بینی کرد. به هر حال در باشگاه های استقلال و پرسپولیس داشتن دوست و متحد و کسی که برای سرمربی به اصطلاح سرش را جلوی توپ بگذارد بسیار مهم است کما اینکه دیدیم در نقل و انتقالات هیچکس برای مظلومی سر جلوی توپ نگذاشت و تیم نه بازیساز دارد و نه مدافع مد‌نظر سرمربی را.
