طعنه‌آمیز است که می‌بینیم باشگاه استقلال برای داشتن فاتون توسکی، بازیکنی که یک فصل و نیم است حتی در یک بازی رسمی پایش به توپ نخورده، مبلغی بیش از ۹۰۰ میلیون تومان آن هم برای ۱۴ بازی می‌پردازند.
این مبلغ در حالی به بازیکن خارجی تازه‌وارد پرداخت می‌شود که دو هفته پیش باشگاه استقلال حاضر به پرداخت ۵۰۰ میلیون تومان بیشتر به آندرانیک تیموریان نشد!
این تفاوت‌ها ریشه در مذاکرات باشگاه استقلال با بازیکنان دارد؛ آنجا که از بازیکن دعوت می‌کنند به باشگاه برود تا پیشنهادش را بگوید. بازیکنی مثل تیموریان که مانند توسکی یک فصل و نیم بدون تیم نبوده، ملی‌پوش هم هست و سال‌ها در لیگ انگلیس هم بازی کرده که این آمار بسی چشمگیرتر از آنی است که در کارنامه توسکی دیده می‌شود و البته هموطن ما هم هست، خواستار طلبش می‌شود که باشگاه‌نشین‌ها قبول نمی‌کنند اما توسکی را بدون اینکه در یک سال اخیر رزومه‌ای قوی داشته باشد جلوی خود می‌نشانند و پیشنهاد ۲۵۰ هزار دلاری را پیش رویش قرار می‌دهند. پیشنهادی که معادل ریالی‌اش بیش از ۹۰۰ میلیون می‌شود؛ پیشنهادی برای چهارده بازی.
حال از مسئولان باشگاه استقلال سوال می‌شود که در این برهه تیموریان می‌توانست کارآیی مطلوب‌تری برای‌شان داشته باشد یا توسکی؟! به این سوال بی‌شک یارگیرهای باشگاه استقلال می‌توانند پاسخ دهند و حتما هم باید این کار را انجام بدهند به این دلیل که افکار عمومی انتظار دارد از برخی مذاکراتی که در باشگاه استقلال می‌شود پاسخ روشنی بشنود.
باید مشخص شود که چرا توسکی می‌تواند از باشگاه استقلال پیشنهاد ۲۵۰ هزار دلاری بگیرد و قطعا چون خارجی هم هست تا سکه آخر قراردادش را دریافت خواهد کرد اما برای مثال همین تیموریان هنوز مبالغ زیادی که به فصل قبل متعلق است از باشگاه استقلال دریافت نکرده که این نشان می‌دهد برخی سیاستگذاری‌ها در باشگاه استقلال مبنای دیگری دارد.
بدون شک اگر باشگاه استقلال می‌توانست همین مبلغ را به تیموریان بدهد، برایش بسی بهتر بود. چرا که توسکی با توجه به حدود یک فصل و نیم نداشتن تیم و ناآشنایی با قواعد بازی در فوتبال ایران نمی‌تواند مهره گره‌گشایی در این ایام باشد. به خصوص اینکه مظلومی هم تمایلی برای جذب این بازیکن نداشته و شنیده می‌شود برخی در باشگاه حامی این بازیکن بوده‌اند و او را خواسته‌اند!
