* انتخابات ریاست فدراسیون چوگان چند روز دیگر برگزار می‌شود اما شما در فدراسیون حضور ندارید…
خدا را شکر فدراسیون سر جای خود قرار دارد! در خصوص انتخابات هم باید بگویم که وقتی استعفا داده‌ام، نیازی به حضور من در فداراسیون نیست.
* چرا از ریاست فدراسیون چوگان استعفا دادید؟
نمی‌توانستم با این جماعت کار کنم. مسئولان وزارت ورزش و جوانان نه برنامه‌ای داشتند و نه با ما هماهنگ بودند. برنامه‌ای برای توسعه چوگان وجود نداشت، به همین دلیل ترجیح دادم کنار بکشم. از طرف دیگر وقتی اعلام کرده‌اند، انتخابات برگزار می‌کنند یعنی می‌خواهند افراد خودشان را بیاورند.
* منظورتان از افراد خودشان چیست؟
کسانی که با این ورزش آشنا نیستند و هیچ سنخیتی با چوگان ندارند. افرادی که از هیچ دانشی نسبت به این ورزش ملی برخوردار نیستند.
* فکر می‌کنید چرا این اتفاق افتاده است؟
به هر حال همیشه مرغ همسایه برای دوستان، غاز بوده است. ما چه زمانی از چیزی که خودمان داشتیم، دفاع کردیم؟ این موضوع تنها یکی از مشکلاتی است که با آن مواجه هستیم.
* با استعفای شما از ریاست فدراسیون موافقت شده است؟
وقتی می‌خواهند انتخابات برگزار کنند، حتما موافقت شده است.
* شما مدت زیادی به عنوان رئیس فدراسیون چوگان فعالیت کردید. تنها دلیل استعفای شما اختلاف با وزارت ورزش بود؟
بحث استعفا را به خاطر خودم مطرح کردم. ۱۵ سال است که در فدراسیون مسئول هستم و از ابتدای تأسیس فدراسیون چوگان در ایران، ریاستش را بر عهده دارم. در واقع خودم بانی تأسیسش بودم. مواردی که دوستان مطرح کردند، بهانه است. نمی‌توانستم با آنها کار کنم. دیگر به فدراسیون هم نمی‌روم. خودشان می‌برند و می‌دوزند. به طور کلی این دوستان اهمیتی برای چوگان قائل نیستند.
* فکر می‌کنید چرا مسئولان وزارت ورزش هیچ اهمیتی به چوگان نمی‌دهند؟
این موضوع از خودخواهی‌های خودشان ناشی می‌شود. برای آنها فرقی نمی‌کند چه کسی رئیس باشد. تنها یک «بله قربان گو» می‌خواهند که از دستورات آنها تبعیت کند. در واقع فدراسیونِ دولتی می‌خواهند. کسی را می‌خواهند که وابسته باشد اما من نبودم. چندان از دستورات آنها تبعیت نمی‌کردم. ما حتی از بودجه دولتی استفاده نمی‌کردیم. تنها کاری را هم انجام می‌دادم که فکر می‌کردم برای چوگان مناسب است.
* همان طور که اشاره کردید چوگان ورزش ملی ایران است. هیچ وقت با مسئولان وزارت ورزش صحبتی نکردید تا از این رشته بیشتر حمایت کنند؟
چوگان یک فرهنگ، یک تاریخ و یک میراث فرهنگی سه هزار ساله است. اولین ورزش تیمی دنیاست و جایگاه فاخری در جهان دارد. وزارت ورزش اصلا اعتنایی به این مسائل ندارد و تنها می‌خواهند یک عده کارمند داشته باشند. انتظار آنها از ما رابطه رئیس و مرئوسی بود.
* ظاهرا از دست مسئولان وزارت ورزش به شدت ناراحت هستید…
من یک چوگان‌باز هستم. عاشق این ورزش، سرزمین و هنر ایرانی‌ام. آنها باید بدانند هر دوره‌ای یک سری مدیر جدید می‌آیند و می‌روند. ورزشکاران مثل ریگ جوی هستند و مدیران آب جوی.
* شما در چند دولت، ریاست فدراسیون چوگان را برعهده داشتید. در کدام دوره شاهد مشکلات بیشتری بودید؟
دوستان فعلی در همین مدت خرابکاری هم می‌کردند. هیچ دوره‌ای را به این بدی ندیدم. دو سال است با مسئولان وزارت ورزش درگیر هستم. ابتدا فکر می‌کردم خودشان ورزشی هستند اما آنها نه ورزشی هستند و نه فرهنگی. بحث فرهنگی چوگان بسیار مهم است. این رشته به شدت مورد عنایت و توجه مقام معظم رهبری قرار دارد ولی این دوستان خیلی بی‌توجه هستند. در دوره‌های پیشین هم مشکلات وجود داشت اما حداقل کارشکنی نمی‌کردند. این دوستان کارشکنی هم می‌کنند.
* مدتی پیش رسول خادم، رئیس فدراسیون کشتی نامه‌ای به رئیس جمهوری نوشت و از بی‌توجهی وزارت ورزش به این رشته در آستانه المپیک ۲۰۱۶ گلایه کرد. شما هیچ گاه چنین کاری انجام ندادید؟
کم و بیش، رئیس جمهوری را در جریان گذاشتم. من در جهت تقابل نیستم اما دلم برای چوگان می‌سوزد. ۵۰ سال است در این رشته کار می‌کنم. بیش از ۳۰ سال است که سنگِ چوگان را به سینه می‌زنم. در تمام این مدت عاشقانه کار کردم. با وجود همه این مشکلات در بخش فرهنگی خیلی موفق هستیم. قرار است در تعطیلات نوروز، مسابقاتی را در اصفهان برگزار کنیم. جایگاه چوگان ما در دنیا بسیار معتبر است. فدراسیون جهانی بسیار به چوگان ایران، اعتنا می‌کند. علاوه بر این‌که بنیان‌گذار این رشته ورزشی هستیم، کارهای ارزنده‌ای در این سال‌ها انجام داده‌ایم. وزارت ورزش، خودخواهی‌های فراوانی دارد. به همین دلیل ترجیح دادم، کنار بکشم تا بله‌قربان‌گو نباشم. برای من مقدور نیست با این شرایط کار کنم.
