وقتی ضربه سر محسن کریمی مشکوک به رد شدن از خط دروازه بود عادل اشاره ای به تکنولوژی گل کرد و اذعان داشت نباید چشم انتظار ورود این تکنولوژی به فوتبال ایران باشیم چرا که هدست های داوران چند ماهی است در گمرگ آب می خورد و کسی نیست که آنها را ترخیص کند.
عادل در اشاره به گلی که تیم نفت تهران در بازی با گسترش فولاد به ثمر رساند از کلمه سوشا بنگری برای توصیف این گل استفاده کرد. بدین ترتیب همه فهمیدند در بازی مورد اشاره مرتضی اسدی پاس به عقب داده و داوود نوشی صوفیانی هم سایه توپ را زده است تا نفت به یک گل باد آورده و البته سه امتیاز ارزشمند دست یابد.
به تیکه های عادل نباید خندید باید گریست چرا که هر دست هدست داوران ۲۰ میلیون تومان قیمت دارد و در حالی که این فصل فدراسیون فوتبال نزدیک به ۱٫۵۰۰ میلیون تومان از تبلیغات روی پیراهن داوران درآمدزایی داشته هنوز تجهیزات رادیویی را از گمرگ ترخیص نکرده است! این در حالی است که در کشورهای همجوار نه تنها این تکنولوژی مورد استفاده قرار می گیرد بلکه از داوران کنار دروازه هم برای قضاوت بازی ها استفاده می کنند اما ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم!
عصر ارتباطات است و هزاره سوم و پانزدهمین دوره لیگ برتر در حال سپری شدن. بین فوتبال سنتی و حرفه ای مانده ایم اما بازی با واژه ها را خوب بلدیم.
