یک‌بار نگارنده این گزارش در دیدار حضوری با برانکو و چلنگر یک شوخی ریز کرد که برانکو متوجه شد و به‌دل گرفت. به چلنگر گفتیم «اگر یک چوب‌لباسی هم این همه سال تو ایران بود، فارسی یاد گرفته بود.» این دیالوگ مربوط به زمانی بود که پرسپولیس در انتهای جدول دست‌وپا می‌زد و خودش هم امید چندانی به تمدید قراردادش با پرسپولیس نداشت چه برسد به اینکه دو ساله تمدید کند و گزینه جانشینی کی‌روش در تیم ملی هم باشد. البته همان موقع زمزمه‌هایی مبنی بر علاقه سپاهان به این سرمربی کروات برای جایگزینی حسین فرکی شنیده می‌شد اما همه چیز در حد حرف و شایعه بود. برانکو با عملکردی که در یک سال اخیر در پرسپولیس داشته، همه منتقدان خود را خاموش و همگان را وادار کرده لب به تحسین باز کنند. حالا وقت برنامه‌ریزی برای آینده‌ای نسبتا طولانی در فوتبال ایران است. او که اخیرا خیالش بابت ادامه حضور در پرسپولیس راحت شده و نیم‌نگاهی هم به اتفاقات تیم ملی دارد، مصمم است زبان فارسی را یاد بگیرد. او منتظر است فصل تمام شود و اگر نتوانست به‌تنهایی یا با کمک چلنگر فارسی را کامل یاد بگیرد، یک معلم زبان برای خودش بگیرد.
مشکل برانکو در همه این سال‌ها یعنی از ۱۵سال قبل که کار و زندگی را در ایران آغاز کرد و بین حضور او در تیم ملی و پرسپولیس یک فاصله ۹ساله ایجاد شد، این بود که مترجمی خاص در کنار خود داشت. شما اگر به یک کشور بیگانه بروید و رضا چلنگر را به‌عنوان مترجم در کنار خود داشته باشید، ناخودآگاه تنبل می‌شوید و برای یادگیری زبان آن کشور کوچک‌ترین تلاشی نمی‌کنید. چلنگر علاوه بر اینکه مثل یک دوبلور قهار و یک بازیگر مقلد همه حس و مفهوم زبان مبدأ را در مقصد پیاده می‌کند، همیشه در کنار برانکو بود و همه نیازهای زبانی او را برطرف می‌کرد. الان یک سالی هست که ایوانکوویچ مترجم دیگری غیر از چلنگر را در کنار خود می‌بیند و حضور این مترجم صرفا محدود به مسابقات و تمرین و اردوهای تیمی است. به همین دلیل مرد کروات کم‌استعداد در زبان فارسی در طول این یک سال مجبور بوده بخشی از حرف‌هایش را خودش به مردم منتقل کند. نیک‌سیرت همیشه در هتل در کنار او نیست و برانکو معمولا با میهمانان هتل و رهگذران و کاسبان با یک‌چیزی بین انگلیسی و فارسی ارتباط برقرار می‌کند.
برانکو ایوانکوویچ در بیشتر جلسات مربوط به مذاکره برای تمدید قرارداد بدون حضور مترجم خود با طاهری و بعضا گرشاسبی حضور یافت. او برای حرف زدن با طاهری نیازی به نیک‌سیرت و چلنگر ندارد. سرپرست باشگاه پرسپولیس هر وقت با برانکو کاری داشته باشد مستقیم به خودش زنگ می‌زند و مکالمه انگلیسی بین آنها شکل می‌گیرد.
زبان‌دانی برانکو در حدی است که در حضور یک‌ساله‌اش در چین و همین‌طور چند سال حضور در لیگ امارات و عربستان نتوانست چیز مفیدی از زبان چینی و عربی بیاموزد و فقط در حد زبان مادری خودش و البته تاحدود مناسبی زبان انگلیسی زبان بلد است. اما اخیرا پیشرفت زیادی در فراگیری زبان در مهارت «حرف زدن» داشته است. او معمولا به درخواست مصاحبه از سوی خبرنگاران نه نمی‌گوید اما اگر جلسه داشته باشد می‌گوید: «جلسه، جلسه» یا «واسا، واسا» یعنی بعدا با تو حرف می‌زنم.
– عبارت‌ها و کلمات و جمله‌های دیگری هم بلد است و آنها را به کار می‌برد؛ از جمله «اجازه، اجازه» برای زمانی که می‌خواهد کسی را بپیچاند یا از او زمان بگیرد.
– «جلسه، جلسه» برای وقتی که می‌خواهد بازیکنان را دور هم جمع کند یا به بقیه بگوید که جلسه دارد.
– «چطوری؟»، «خوبی؟»، «رضا کجایی؟» و کجایی را می‌کشد؛ «چه خبر؟»…
– و عبارت‌ها و شبه‌جمله‌های مودبانه‌ای مثل «بفرمایید»، «چشم»… و اصطلاحات اعتقادی که همه خارجی‌ها در ایران آنها را به‌کار می‌برند مثل «ایشالا» یا «ماشالا»…
– فحش‌ها و ناسزاهای فارسی را هم به‌خوبی متوجه می‌شود اما به‌کار نمی‌برد.
– تهران را کاملا بلد است؛ البته از مرکز شهر به بالا را خوب می‌شناسد و برای رفتن به پاتوق‌هایش یا جاهایی که کار دارد می‌تواند به راننده آدرس هم بدهد.
– گاهی پیش از آنکه نیک‌سیرت سوالات مصاحبه را ترجمه کند، شروع می‌کند به پاسخ دادن. یعنی در این حد متوجه می‌شود که خبرنگار منظورش از پرسشی که مطرح کرده چیست.
– یک‌بار اگر اشتباه نکنیم بازی با سیاه‌جامگان یا کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی با پدیده بود که مترجم او یک بخش از صحبت‌ها را کامل ترجمه نکرد و اشتباه داشت و برانکو فهمید و به نیک‌سیرت تذکر داد.
– همه اتفاقات سیاسی و احتماعی ایران را رصد می‌کند و از همه اخبار باخبر است و می‌داند که مثلا دیروز و امروز مردم درباره چه چیزهایی حساسیت نشان داده‌اند و چه اتفاقاتی رخ داده است.
– پشت پرده فوتبال ایران را خوب می‌داند و حتی انتخابات مجلس اخیر را دنبال می‌کرد و می‌دانست که مردم تا چه حد در این انتخابات مشارکت داشتند.
– اطرافیانش می‌گویند بین سیاسیون علاقه خاصی به هاشمی رفسنجانی دارد اما برانکو هیچ‌وقت عادت ندارد بحث سیاسی کند و همیشه به اعتقادات مذهبی و سیاسی مردم ایران احترام گذاشته و آنها را بخشی از فرهنگ خودش دانسته است.
منبع: همشهری ورزشی
